Als hoofdverdachte in het Marengo-strafproces groeide Ridouan Taghi uit tot de bekendste crimineel van Nederland. Taghi doet zaken in ‘vrouwen’ en ‘yzers’, straattaal voor cocaïne en wapens. Uit duizenden onderschepte chatberichten rijst het beeld op van een kundig maar ook dodelijk organisator. Hij laat zijn tegenstanders niet vermoorden, nee, hij geeft opdracht ze te laten ‘inslapen’. Het Marengo-proces, een van de grootste strafzaken ooit in Nederland, vindt plaats onder zeer strenge beveiliging. Taghi staat terecht voor het leidinggeven aan een criminele organisatie en het opdracht geven tot zes liquidaties en pogingen daartoe. Centraal staan de verklaringen van kroongetuige Nabil B. Zijn medewerking vormde de aanleiding tot een aantal brute moorden in de bovenwereld. De verdenking als opdrachtgever ligt bij Taghi, maar dat is allerminst bewezen. De officier van justitie eist levenslang. Taghi zelf beroept zich op zijn zwijgrecht. Zijn voormalige advocaat, Inez Weski, noemt de Marengo-zaak ‘een oneerlijk proces’ en pleit voor vrijspraak. De uitspraak vindt plaats in februari 2024.
De zaak-Ridouan T. is het eerste boek waarin het criminele leven van Taghi uitgebreid wordt beschreven. Het geeft ook een onthullend en ontluisterend beeld van het gemak waarmee Taghi en zijn organisatie beschikken over leven en dood.
Hans Werdmölder (1951) is criminoloog en antropoloog. Hij volgt de problematiek van jonge Marokkanen al decennialang. Hij schroomt ook niet onorthodoxe maatregelen aan te bevelen. Eerder verschenen van zijn hand onder meer Marokkaanse lieverdjes (2005), Nederland narcostaat (2022) en Kansparels (2023).
