Donder
- Auteur: Neal Shusterman (Verenigde Staten)
- Soort boek: fantasyroman, young adult (15+ jaar)
- Origineel: The Toll (2019)
- Nederlandse vertaling: Lydia Meeder
- Uitgever: Pelckmans Uitgevers
- Verschijnt: 25 oktober 2023
- Omvang: 616 pagina’s
- Uitgave: gebonden boek / ebook
- Prijs: € 22,00 / € 12,99
- Boek bestellen bij: Bol / Libris
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)
Flaptekst van de fantasyroman van Neal Shusterman
In de langverwachte finale van Neal Shustermans trilogie over een wereld waarin de dood is overwonnen, leveren profeten en dictators een felle strijd om de macht. Zal juist de onsterfelijkheid van de mensheid uiteindelijk haar ondergang betekenen?
Citra en Rowan zijn verdwenen. Endura is gezonken. Terwijl de aarde nog naschokt van de Grote Resonantie, keert de Cumulus de bevolking de rug toe. Zeis Goddard lijkt vrij baan te hebben in zijn streven naar totale heerschappij. Of is er toch nog iemand die hem kan tegenhouden? Het antwoord ligt in de Toon, de Tol en de Donder.
Neal Shusterman Donder recensie
Als er in de media een boekbespreking of recensie verschijnt van Donder, het nieuwe boek van Neal Shusterman, dan besteden we er op deze pagina aandacht aan.
Donder van Neal Shusterman recensie van Jolien Dalenberg
Na het desastreuse einde van het eiland Endura, ziet het er somber uit voor de wereld. Zeis Curie is dood. Rowan en Citra liggen op de bodem van de zee, dodig. Maar wie zal ze vinden? En dan nog, Zeis Goddard, die op weg is de hele wereld te veroveren, heeft Rowan het noodlottige einde van Endura in de schoenen geschoven. Een einde dat hij zélf veroorzaakt heeft. De Cumulus, eens steun en toeverlaat voor alle mensen, heeft iedereen onzindelijk verklaart en het contact verbroken. Mensen zijn stuurloos, doelloos en wanhopig. Zal iemand Goddard nog een halt toe kunnen roepen?
Verontrustend, complex en mooi uitgewerkt. Zo zou ik de Zeistrilogie van Shusterman samenvatten. Kleine waarschuwing: Donder is niet per se een makkelijk boek. Diverse teksten wisselen elkaar af. Zo zijn er fragmenten uit dagboeken, getuigenissen over de Tol die vervolgens wordt becommentarieerd door voorganger Symphonius die op zijn beurt weer wordt geanalyseerd door voorganger Coda. Verder zijn er iteraties tussen verschillende versies van de Cumulus, die in gesprek lijkt met zichzelf.
Context is er wel, maar moet je als lezer echt wel je best voor doen. Niet in de laatste plaats omdat de tijd vanuit al deze verschillende lezingen anders is. Shusterman lijkt van zijn lezers te verwachten dat je weet wanneer het Jaar van de Harpij is, en vooral, hoe deze zich verhoudt tot bijvoorbeeld de tijd die Citra en Rowan al op de bodem van de zee liggen. Kortom, het is soms best even ploeteren.
Desondanks is er genoeg om te willen blijven lezen. De personages zijn bijzonder goed en knap uitgewerkt. Wat ze beweegt, wat hun normen en waarden zijn, Shusterman heeft het uitermate goed en geloofwaardig uiteengezet. De maniakale Goddard is zó treffend en levensecht, dat het bijna beangstigend is. Rowan is boos, recalcitrant, maar ergens schuilt er wel iets goeds in hem, wat hem onderscheid van Goddard. Citra voelt zich als Zeis Anastacia ontzettend verantwoordelijk, heeft veel empathie en wijsheid. Als Citra heeft ze die uiteraard ook, want uiteindelijk zijn ze dezelfde persoon, maar toch is Citra menselijker, meer onbezonnen, maar misschien ook meer gepassioneerd. Die nuanceverschillen zijn ontzettend knap gedaan en tillen de personages naar een hoger niveau.
Naast verontrustend, want akelig herkenbaar in de huidige tijd, biedt Donder ook hoop. Hoop dat er goede mensen zijn, mensen die zich niet vergrijpen aan macht. Die in staat zijn te delen, en zich in te zetten voor een groter geheel, niet enkel voor eigen gewin.
Shusterman heeft een intelligent plot geschreven dat tot nadenken aanzet, op zo’n manier dat zelfs als het soms ingewikkeld en haast onnavolgbaar is, je het niet weg kunt leggen. Het boek is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).