Caroline de Gruyter – Beter wordt het niet

Caroline de Gruyter Beter wordt het niet recensie en informatie over de inhoud van dit boek ober een reis door de Europese Unie en het Habsburgse Rijk. Op 2 maart 2021 verschijnt bij Uitgeverij De Geus het nieuwe non-fictie boek van de Nederlandse schrijfster Caroline de Gruyter.

Caroline de Gruyter Beter wordt het niet recensie en informatie

Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Beter wordt het niet, Een reis door de Europese Unie en het Habsburgse Rijk.  Het boek is geschreven door Caroline de Gruyter. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van het nieuwe boek van de Nederlandse schrijfster Caroline de Gruyter.

Geschiedenis is leuk en leerzaam

In de inleiding van haar boek geeft de auteur weer wat de lezer te wachten staat: een zoektocht. Niets meer en niets minder. Een boek vol impressies en zelfgemaakte foto’s. Met vragen waar ze zelf geen antwoord op heeft en de personen met wie ze gesproken heeft ook niet.  Ze springt van de hak op de tak en graaft soms wat dieper. Het boek is volledig op de tast gemaakt zonder structuur en schema (en zelfs geen deadline). En met herhalingen. De lezer krijgt hierdoor de neiging om het boek ter zijde te leggen. Niet doen. Je leest het boek echt in een adem uit. Tenminste als je iets hebt met geschiedenis en het hedendaagse Europa.

De Gruyter is door haar werk als journalist goed bekend met Wenen. Ze weet daar de weg en kent de geschiedenis van Oostenrijk. In de tijd van keizer Franz Josef (1848-1916) was het Habsburgse Rijk een samenstelling van vele volkeren, die een eigen cultuur en eigen taal hadden. Er woonden onder andere Hongaren, Duitse Oostenrijkers, Roemenen, Kroaten, Slovenen, Tsjechen en Slowaken, Italianen allen onder de paraplu van het Habsburgse Rijk. Hoe kan je zo’n land met zoveel volkeren besturen? Vanaf Maria Theresia (18e eeuw) is dat redelijk gelukt tot de dood van Franz Josef in 1916. Zijn opvolger Karel was niet opgewassen tegen de enorme problemen die de Eerste Wereldoorlog had veroorzaakt.

De Gruyter vergelijkt dit Rijk met het huidige Europa, ook een samenraapsel van volkeren, talen en culturen waar de Europese Unie boven staat. Wat kunnen we leren van de Habsburgers? Het antwoord zal de lezer verbazen: tijdrekken, conflicten vermijden, permanent hervormen en lelijke compromissen sluiten. Het waren de hoekstenen van het Habsburgse bestuur. Kortom voortmodderen.

Wat kunnen we leren van de Habsburgers? Het antwoord zal de lezer verbazen

Dat de Eerste Wereldoorlog een einde maakte aan het Habsburgse Rijk ligt niet aan zijn politieke leiders. Na de aanslag op de Oostenrijks-Hongaarse troonpretendent Franz Ferdinand in 1914 moest wraak genomen worden. Servië kreeg de schuld en een korte strafexpeditie tegen dit land was noodzakelijk. Duitsland met wie Oostenrijk- Hongarije een card blanche afspraak had gemaakt, verklaarde de oorlog aan Rusland en Frankrijk, waardoor in plaats van een derde Balkanoorlog een grote Europese oorlog uitbrak. En toen Engeland zich ermee bemoeide een wereldoorlog. De militairen namen de leiding over en Frans Josef zag bedroefd zijn rijk ten onder gaan. Het was een grote inschattingsfout.

Het Habsburgse Rijk was niet geschikt om een grote oorlog te voeren door al die volkeren. Volgens Otto von Habsburg, een nazaat van Frans Josef, geldt dat ook voor de EU. Een defensieve oorlog zouden we met zijn allen kunnen voeren, maar in een offensieve oorlog zouden wij in tegenovergestelde kampen eindigen en elkaar gaan bevechten. Problemen met Rusland bijvoorbeeld moet de EU dus met beperkte middelen bestrijden en werken met sancties en onderhandelen. Oftewel Tijdrekken, maar geen oorlog voeren.

Met veel aanhalingen uit de Habsburgse geschiedenis, waaruit blijkt dat deze vorsten het echt niet zo slecht deden, heeft De Gruyter een heerlijk boek geschreven dat ook actueel is. De dwarse houding van Hongarije wordt verklaard. Dat was ook al in de Habsburgse periode. Ook Polen komt aan bod. Ze interviewt veel Europese prominenten over hun mening over de overeenkomsten en verschillen tussen de EU en vroeger. Onder hen veel hedendaagse Habsburgers.

De Gruyter heeft een uitmuntend boek geschreven waaruit blijkt dat de Habsburgse vorsten het zo slecht nog niet deden

De elf hoofdstukken waaruit het boek bestaat, hebben geen titel. Ze beginnen wel met een overdenking, een citaat, meestal uit de literatuur. Het boek sluit af met een conclusiehoofdstuk. Het boek is gewaardeerd met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).

Recensie van Jos van Raan

Caroline de Gruyter Beter wordt het niet Recensie

Beter wordt het niet

Een reis door de Europese Unie en het Habsburgse Rijk

  • Schrijfster: Caroline de Gruyter (Nederland)
  • Soort boek: geschiedenisboek, reisverhalen
  • Uitgever: De Geus
  • Verschijnt: 2 maart 2021
  • Omvang: 243 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)

Waardering voor Beter wordt het niet

  • “Wenen? Brussel? Caroline de Gruyter sleept ons mee in een fascinerende zoektocht door Europa. Vol vergeten verhalen, tegelijk razend actueel. Zo schrijf je geschiedenis!” Geert Mak

Flaptekst van het nieuwe boek van Caroline de Gruyter

Europeanen klagen graag dat de Europese Unie zo verdeeld is, zo traag en zo zwak. Maar geloof het of niet, het Habsburgse rijk was net zo. Tijdrekken, conflicten vermijden, permanent hervormen en lelijke compromissen sluiten waren hoekstenen van het Habsburgse bestuur. Met furtwürsteln, doormodderen, gaven de keizers vele volkeren, talen en culturen een dak boven het hoofd – en dat maar liefst zeshonderd jaar lang. Daar kan de EU, die al even multinationaal is, nog iets van leren. Kan het zijn dat de grootste Europese zwaktes tegelijkertijd een kracht zijn? En dat Europa per definitie alles half doet, en nooit af is?

Over de Caroline de Gruyter

De Gruyter studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit Utrecht en ze is sinds 1990 werkzaam in de journalistiek. Ze was redacteur buitenland en chef van de buitenlandredactie van Elsevier Weekblad. Sinds 1994 is ze actief als correspondent voor NRC in achtereenvolgens Gaza, Jeruzalem, Brussel, Genève en Wenen. Sinds 2013 is ze ook medewerker van de internationale denktank Carnegie Europe, waar ze achtergrondartikelen over Europese politieke ontwikkelingen bijdraagt, en lid van de European Council on Foreign Relations. De Gruyter schreef een aantal boeken die te maken hebben met het leven in de plaatsen waar zij als correspondent heeft gewoond.

Bijpassende boeken en informatie