Antoine Rault De dans der levenden Recensie

Antoine Rault De dans der levenden Recensie

Antoine Rault De dans der levenden Recensie Waardering
Antoine Rault De dans der levenden Recensie. Zomer 1918. In een militair ziekenhuis wordt hij wakker. Zonder geheugen, zonder idee waar hij is. Al snel dringt het tot hem door dat hij in een ziekenhuis terecht is gekomen. De geluiden, de geuren, de witte jassen. Hij komt van ver maar blijkt weinig te mankeren. Maar hij heeft geen idee. Krampachtig probeert hij zijn innerlijke flarden aan elkaar te knopen. Maar hij vindt geen begin en geen eind. Zijn omgeving (de artsen en hoge militairen) merken dat hij slim is. Veeltalig, veel vaste weetjes uit recente geschiedenis en van langer geleden. En ja, natuurlijk gaat hij geholpen worden zijn geheugen om zo zijn leven terug te vinden.

Wat mij opvalt is dat waarmee de soldaat, zijn naam is Charles Hirscheim, geholpen kan worden helpen, namelijk hem vertellen wie hij echt is, achtergehouden wordt. Hij moet de wrede methode die ontwikkeld is om shellshock te behandelen, ondergaan. Na een paar keer elektrocutie. Daarna Charles raakt erg verward en weigert hij verdere behandeling. En nee, deze behandeling helpt hem niet. Er komen wel wat beelden terug over zijn zwarte ervaringen in de loopgraven. Vooral over zijn vriend Maurice die hij in zijn armen hield toe hij op gruwelijke wijze stierf. Dit zijn wel de momenten die hoop geven. Hij herinnert zich toch weer iets. En ergens, in de krochten van zijn geheugen loopt zijn moeder rond. Hij ruikt haar, hoort haar, voelt haar, maar geen gezicht komt opduiken. Hij, die wanhopig op zoek is naar aanknopingspunten, houvast over zijn leven. Wat voor een kind was hij, heeft hij vrienden gehad, heeft hij broers en zussen, En wie was zijn vader?

Charles blijft worstelen met zijn geweten
Die vader kreeg Charles er gratis bij, toen hij in het huwelijk trad met zijn moeder. Nu, aan het eind van de oorlog krijgt hij alsnog de kans zijn bastaardzoon te ontkennen, dood te verklaren. En dat is dan weer zeer gunstig voor een aantal hoge Franse militairen die op zoek zijn naar Duitssprekende jongens die in Duitsland ingezet kunnen worden de Duitse militaire top te bespioneren. Charles vindt het best. Wellicht vindt hij daar een nieuw leven voor zichzelf. Charles blijft worstelen met zijn geweten. Wat klopt, wat niet, hoe om te gaan met de waanzin die oorlog heet. In Duitsland raakt hij toch weer betrokken bij de lijfelijke wreedheid die oorlog nu een keer met zich meebrengt. Wanneer hij de opdracht krijgt een mede spion te doden knapt hij af. Deze man is geen vijand. De militaire top wil de “foute” mannen een voor een elimineren. Dit is voor de top een toetsmoment erachter te komen waar Charles staat. In welk kamp hij hoort. Hij kan dat niet en wordt teruggestuurd naar Berlijn waar hem een nieuwe opdracht wacht. Daar vindt hij dan toch echt wat hij zocht; de liefde. Maar ook dat mag niet zo blijven. Zijn liefde heeft een duister verleden en vertrekt met de noorderzon naar Rusland. Charles blijft verweesd achter en komt terecht bij “zijn moeder.” Eind goed al goed zou je denken , maar niets is minder waar.

De roman leest als een trein alhoewel de schrijver iets te veel wil vertellen
Is dit een anti-oorlogs-boek? Denk het niet.Is dit een historische roman? Zou kunnen. De roman leest als een trein, vooral het eerste deel. Ik werd nieuwsgierig gemaakt naar de hoofdpersoon, hoe hij zich staande zou houden in de idiote wereld waarin tegen beter willen in terecht was gekomen. Wel heb ik last gehad van de, naar mijn idee, te gedetailleerde beschrijvingen van de Europese standpunten over oorlog, vrede, wapenstilstanden, schadeloosstellingen en andere onderwerpen. Naar mijn idee heeft de schrijver teveel onderwerpen in dit boek willen proppen. En dat vind ik jammer. Wilde de schrijver aan geschiedschrijving doen of een historische roman schrijven? Daardoor heb ik het gevoel, net als Charles toch wat verweesd achter te blijven. Toch is Antoine Rault – De dans der levenden het lezen een prima roman die gewaardeerd is met ★★★ (zeer goed).

Recensie van: Mieke Koster

ANTOINE RAULT – DE DANS DER LEVENDEN
– Titel: De dans der levenden
– Schrijver: Antoine Rault  (Frankrijk)
– Soort boek; historische roman, psychologische roman
– Origineel: La danse des vivants (2016)
– Nederlandse vertaling: Félice Portier
– Uitgever: Xander Uitgevers
– Verschenen: 17 april 2017
– Omvang: 423 pagina’s
– Uitgave: Paperback / Ebook
– Prijs: € 21,99
– Waardering: ★★★ (zeer goed) Mieke Koster
…Meer Informatie en Bestellen >

Bijpassende Boeken en Informatie
Franse Schrijvers en Schrijfsters Boeken en Informatie
Franse Schrijvers en Schrijfsters Nieuwe Boeken
Nieuwe Boeken April 2017