William Gerhardie De polyglotten recensie en informatie over de inhoud van de roman uit 1925 van de Engels-Russische schrijver. Op 12 december 2023 verschijnt bij Uitgeverij Van Maaskant Haun de Nederlandse vertaling van de roman The Polyglots van schrijver William Gerhardie.
William Gerhardie De polyglotten recensie en informatie
Als de redactie het boek leest, kun je op de pagina de recensie en waardering vinden van de roman uit 1925 De polyglotten. Het boek is geschreven door William Gerhardie. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de roman van de in Sint-Petersburg geboren auteur William Gerhardie.
De polyglotten
- Auteur: William Gerhardie (Engeland)
- Soort boek: Engelse roman
- Origineel: The Polyglots (1925)
- Nederlandse vertaling: Harm Damsma, Niek Miedema
- Uitgever: Uitgeverij Van Maaskant Haun
- Verschijnt: 12 december 2023
- Omvang: 380 pagina’s
- Uitgave: paperback
- Prijs: € 26,50
- Boek bestellen bij: Bol / Libris
Flaptekst van de roman uit 1925 van William Gerhardie
Vorig jaar (2022) verscheen William Gerhardie’s debuutroman IJdelheid (Futility) al bij Van Maaskant Haun. Aanstaande november verschijnt de roman die algemeen wordt beschouwd als Gerhardie’s allerbeste: De Polyglotten (The Polyglots), geschreven in 1925. Het verhaal gaat over een excentrieke Belgische familie die in het Verre Oosten woont tijdens de onzekere jaren na de Eerste Wereldoorlog en de Russische Revolutie. Het verhaal wordt verteld door een droogkomisch jong Engels familielid: kapitein Georges Hamlet Alexander Diabologh, die tijdens een langdurige (internationale) militaire missie bij hen komt logeren. Het boek zit vol bizarre personages – depressievelingen, obsessievelingen, hypochonders en seksmaniakken. Gerhardie schildert een briljant absurde wereld waarin het komische en het tragische diep en onherroepelijk met elkaar verstrengeld zijn.
Gerrit Komrij schreef in 1986 in een uitgebreid essay in Verzonken boeken over Gerhardie: ‘Weinig romans zijn zo levendig, worden zo bevolkt door figuren van vlees en bloed als The Polyglots. De gestalten gaan op je tafel zitten, en zelfs als je het boek hebt dichtgeslagen, blijven ze met elkaar en met zichzelf bakkeleien, in het bezit van al hun tics en eigenaardigheden […] De liefde, de schoonheid, de onschuld portretteren – dat wilde Gerhardie – dat doe je niet vanuit één standpunt: je kan ze alleen attaqueren door om beurten, of tegelijkertijd, lyrisch, cynisch, poëtisch, nuchter, dolkomisch, melig, melancholiek, bevlogen, aards en satirisch te zijn.’