Persis Bekkering is al wel enigszins bekend als literatuurcriticus en muziekrecensent. Nu heeft ze haat debuutroman geschreven met als titel Een heldenleven, verschenen bij Uitgeverij Prometheus op 8 januari 2018. Zodra de roman gelezen is door een van onze redacteuren kun je hier de Persis Bekkering Een heldenleven recensie en waardering lezen.
Persis Bekkering Een heldenleven Recensie Waardering
Met Een Heldenleven van Persis Bekkering werd ik, als min of meer cultuurbarbaar, de kunstwereld ingeslingerd. “Als een warme zandstorm verspreidde de muziek zich door het hotel.” Met zo’n openingszin heeft de auteur mij meteen te pakken. Dat vind ik fijn. Deze debuutroman bestaat uit twee afzonderlijke delen waarin respectievelijk twee violisten en een kunstschilder op zoek zijn naar de zin, hun drijfveren, hun perfectie, hun maatschappelijke relevantie van het kunstenaarsleven. Deze zaken komen allemaal langs in dit boek.
Vraagt muziek om perfectie of om passie?
Het fin du siècle-orkest is op tournee in Italië en daar in een hotel in Rome klinkt de warme zandstorm. Deze storm blijkt te worden veroorzaakt door Igor en wordt gehoord door Adrian, de concertmeester van dit orkest. Voor dit orkest staat Een Heldenleven van Richard Strauss op het programma. Een solo hieruit klonk door het hotel. Adrian maakt kennis met deze violist omdat hij solist is, en de ster van de avond zal worden. Maar Adrian is niet geraakt. Hij hoort de perfectie van het spel van Igor maar mist de bezieling. Adrian, die elke minuut van zijn tijd besteed om tot de meest “beladen” uitvoering te komen denkt dat Igor zich er makkelijk afmaakt met zijn technisch perfecte uitvoering. Maar ja, hoe en wanneer ga je daarover in gesprek. Nogal lastig voor Adrian, die alles in het leven en vooral zijn vioolspel ernstig serieus neemt en zich daarvoor veel ontzegt. Terwijl het lijkt alsof Igor met een gouden lepel in zijn mond geboren is en werkelijk alles hem komt aanwaaien. Tussen deze twee mannen ontstaat een vriendschap. Adrian maakt kennis met het frivole leven van Igor waarin alles vanzelf lijkt te gaan. Of het nu gaat over hoe een man zich kleedt, hoe er met vrouwen wordt omgegaan, hoe je je in het uitgaansleven stort. Adrian heeft veel te leren van Igor. Ook wanneer Adrian aanbiedt Igor een masterclass te geven om meer passie in zijn spel te brengen lijkt het dat Igor de leiding neemt. Wordt het Igor duidelijk dat muziek maken niet vraagt om perfectie maar om passie? En is hij bereid zover te gaan? En…wat gebeurt er met Adrian wanneer hij ophoudt een 100% mens te zijn maar zich tegen beter willen in zich moet gaan scharen onder de kudde van de 90% mensen?? (Tijdens het schrijven van dit verhaal heb ik Een Heldenleven van Richard Strauss aanstaan. Nog nooit eerder echt naar geluisterd).
Een heldenleven is een overtuigende debuutroman
In deel twee tref je Igor aan in het bed van een veel jongere beeldend kunstenares. Zij ontmoet Igor tijdens een avondconcert in het Muziekgebouw aan het IJ. Kiriko, die half Japanse is heeft nog nooit iemand binnengelaten in haar monopticum, en of het nu komt omdat deze jonge violist lijkt op een van haar lievelingstekeningen van Cocteau, of omdat ze weerloos was tegenover klassieke muziek? Igor, zonder hoofdletter, en Kiriko, zonder idee waar het leven en vooral haar manier van kunst maken, met haar naartoe moet gaan. Deze twee voelen zich ernstig tot elkaar aangetrokken. Beiden zoekend naar de zin van het bestaan, van hun plaats in de kunstwereld. Igor, de alleskunner, en Kiriko, die net al haar werk heeft vernietigd om vanuit een totaal niets, opnieuw te beginnen. Hoe lukt het je om je niet te laten beïnvloeden door hypes en commercie? Hoe heeft hun leven tot nu eruit gezien. En wat is de invloed van hun jeugd op de huidige stand van zaken. Hoe ben je authentiek? En is dat waar het over gaat? Kan het niet anders zijn dan dat zij elkaar nodig hebben om op het juiste spoor te komen. Is dat de moraal van dit verhaal? Dat je zonder medemens, zonder toetsing mogelijkheden geen intrinsiek referentiekader vindt, ook als je in de kunstwereld belandt bent. De overtuigende debuutroman van Persis Bekkering – Een heldenleven is gewaardeerd ★★★★★ (uitstekend).
Recensie van Mieke Koster
Een heldenleven
- Schrijfster: Persis Bekkering (Nederland)
- Soort boek: psychologische roman, debuutroman
- Uitgever: Prometheus
- Verschenen: 8 januari 2018
- Omvang: 271 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook
- Prijs: € 19,99
- Waardering: ★★★★★ (uitstekend) Mieke Koster
Flaptekst Persis Bekkering Een Heldenleven
Igor, of igor zoals hij zelf beweert, is een held. Hij kan alles, en wat hij nog niet kan leert hij sneller dan iedereen. Een uitzondering, die zichzelf niettemin genereus met de wereld deelt. Iedereen wil in de buurt zijn van deze levende legende. Hij is, onder pseudoniem, een beroemde straatfotograaf. Kookt op sterrenniveau in zijn tot aan het plafond volgebouwde appartement, waar hij ook ’s werelds grootste dirigenten van advies voorziet. Want de laatste jaren is hij gek genoeg blijven hangen in de klassieke muziek. Igor is een verbluffend virtuoos violist, zijn spel is foutloos en perfect. Zo perfect dat het een probleem is geworden. Zijn nieuwe muziekvriend Adrian, die hij op een Europese tournee ontmoet, confronteert hem ermee. Levert perfecte beheersing van zijn instrument wel echte muziek op?
Als igor op een dag wakker wordt in het bed van de jonge, veel te serieuze beeldend kunstenares Kiriko, wordt hij andermaal geconfronteerd met de uiterste consequenties van zijn heldendom.
In haar debuutroman Een heldenleven onderzoekt Persis Bekkering wat de prijs is van perfectie, en wat kunst nog kan betekenen in onze prestatiemaatschappij. Het is het droomdebuut van een uiterst originele nieuwe stem in onze letteren.
Persis Bekkering (1987) recenseert literatuur en schrijft over klassieke muziek voor onder meer de Volkskrant. Ze interviewt nationale en internationale schrijvers voor festivals en talkshows. Een heldenleven is haar debuutroman.
Het vogelhuis
Vive la France
Zeezicht
