Tag archieven: Paarden

Gertrud Jetten – Droompaarden Mijn eigen droompaard

Gertrud Jetten Droompaarden Mijn eigen droompaard recensie en informatie van het laatste deel in de serie Droompaarden.  Op 12 augustus 2020 verschijnt bij Uitgeverij Kluitman het nieuwe boek in de reeks Droompaarden, geschreven door Gertrud Jetten.

Gertrud Jetten Droompaarden Mijn eigen droompaard Recensie

Mijn eigen droompaard is het slot van een mooie serie fantasievolle paardenavonturen. Helemaal geschikt voor elk paardenkind dat droomt van een pony waar je maatjes mee kunt worden, die willen leren om zo goed als ze kunnen voor hun vierbenige vriendje te zorgen.

Een nachtmerrie: je droompaard kwijt raken

Emma is helemaal gek op de donkere Espresso. Wat zou ze graag willen dat dit droompaard hij van haar is! Ze krijgt het gevoel dat ze in een nachtmerrie belandt, als de eigenaar van Espresso hem wil verkopen. Hij heeft er in de les weer iemand af gebokt en  is gewoon niet geschikt als manege pony. Emma kan inmiddels met hem lezen en schrijven. Dat is niet zomaar gebeurd. Dankzij de bijzondere avonturen die ze heeft beleefd in een soort andere wereld, heeft ze enorm veel geleerd en weet ze steeds beter hoe ze met de gevoelige pony moet om gaan. Wat kan ze doen om er voor te zorgen dat Espresso bij haar kan blijven?

Belangrijke boodschappen in een spannend avontuur

Het concept van de droompaarden serie is heerlijk herkenbaar. Emma loopt met haar lievelingspony Espresso ergens tegenaan. Ze beleeft een avontuur waarbij ze juist daar iets over leert. En dat blijkt te werken bij Espresso. Dat geeft je als lezer een fijne structuur om in weg te zakken. Wat ik er zo fijn aan vindt, is dat het de boodschap met zich mee brengt dat niet de pony hoeft te veranderen, maar dat de nadruk ligt op hoe Emma als ruiter en verzorger kan groeien, zodat ze kan om gaan met Espresso. Een belangrijke boodschap, aangezien het nog maar al te vaak andersom is.

Wat ik graag nog iets meer had gezien, was de humor die ik altijd zo leuk vind aan deze boeken. Kleine grapjes, gekke situaties, dat geeft de verhalen nog nét wat meer speelsheid. Emma heeft het best even pittig in het boekje, ik was zelfs even bang dat het niet meer goed zou komen (terwijl ik best wist dat het goed zou aflopen).  Het verhaal was iets donkerder dan ik gewend ben. Niet per se slechter, het is een kwestie van smaak. Spannend was het zeker!

Gertrud Jetten Droompaarden Mijn eigen droompaard Recensie

Emma denkt ook goed na over verschillende soorten stalling. Wat ik knap vind, is dat dit heel to the point besproken wordt. Hierdoor is het heel helder waarom Emma voor een stal kiest waar Espresso altijd buiten loopt. Maar het duurt niet te lang. Dat zou het saai maken. Op deze manier wordt een belangrijk punt gemaakt over paardenwelzijn, zonder dat het vervelend wordt.

Herkenbaar verhaal over paardenliefde met aandacht voor paardenwelzijn

Kortom, een verhaal om bij weg te dromen. Ik denk dat elke paardengek zich kan herkennen in Emma. Het verlangen om echt vriendjes te worden met je lievelingspony. De enige zijn die zo goed met hem om kan gaan. Zó graag willen dat hij van jou wordt. Tegelijk krijgt de lezer wat belangrijke dingen mee, en wordt op een leuke manier tot nadenken gezet over paardenwelzijn. Hoe is een paard nu echt gelukkig. Ik denk dat Gertrud Jetten daar een belangrijke bijdrage aan levert, zeker omdat haar doelgroep de nieuwe generatie is. Qua humor had het van mij nog wel iets luchtiger gemogen, ik heb de grapjes een beetje gemist. Daar tegenover stond, dat het wel erg spannend was. Al met al een ∗∗∗∗∗ (zeer goed) kinderboek.

Recensie van Jolien Dalenberg

Mijn eigen droompaard

Droompaarden

  • Schrijfster: Gertrud Jetten (Nederland)
  • Soort boek: kinderboek, paardenboek
  • Leeftijd: 8+ jaar
  • Uitgever: Kluitman
  • Verschijnt: 12 augustus 2020
  • Omvang: 112 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Bijpassende boeken en informatie

Tory Bilski – Reizen naar de midzomerzon

Tory Bilski Reizen naar de midzomerzon recensie en informatie over de inhoud van dit boek over IJsland en het IJslandse paard. Op 16 juli 2020 verschijnt bij Uitgeverij Ambo | Anthos de Nederlandse vertaling van Wild Horses of the Summer Sun, het reisboek van de Amerikaanse schrijfster Tory Bilski.

Tory Bilski Reizen naar de midzomerzon Recensie en Informatie

Reizen naar de midzomer zon is een aanrader van liefhebbers van ruige, ongerepte bestemmingen. Ze zullen met plezier meereizen naar IJsland.

Geraakt door een afbeelding

Als Tory een afbeelding van een IJslands paard ziet, wordt er een oergevoel in haar wakker. Ze weet het zeker: ze moet en zal paardrijden in IJsland. En hoewel ze al eens een groepsreis heeft geboekt, valt alles pas echt op zijn plek als ze mee gaat met Sylvie en haar vriendinnen naar Pingeyrar gaat. Elk jaar verlaat ze huis en haard om zich te laten onderdompelen in de IJslandse ruigtes. Om het leven even te vergeten, en te gaan leven.

Tory Bilsky Reizen naar de midzomerzon Recensie

Eerlijkheid gebied te zeggen: reisverhalen zijn niet per se aan mij besteed. Paarden echter des te meer, en de foto op de voorkant van het boek, met de sterke IJslandse paarden die door het water spatten, sprak enorm tot mijn verbeelding. In het begin las Reizen naar de midzomerzon voor mij wat als een verzameling soundbites. Kleurrijke soundbites, dat wel. Maar regelmatig scande ik het geschrevene, in plaats van het echt te lezen. Beschrijvingen van een landschap, je moet er van houden. Ik dus niet zo, geef mij maar een plot. En qua plot viel het me hier en daar een beetje tegen. Tuurlijk, met een stel vrouwen op reis gebeurt er heus niet niks. Maar nu ook weer niet zó veel. Behalve als er één werkelijk valse vrouw bij komt. Dan wordt het even een soort van spannend. Helaas blijft onduidelijk wat er uiteindelijk met deze dame is gebeurd.

Onverwacht gegrepen door de kleurrijke, ruige soundbites

Reizen naar de midzomerzon vond ik vermakelijk, maar geen boek dat me voor altijd bij zou blijven, dacht ik. Tot ik mezelf aan het einde betrapte op betraande wangen. Als het definitieve afscheid nadert. Blijkbaar was IJsland, en dan vooral Pingeyrar, meer onder mijn huid gekropen dan ik vermoedde. De ruigheid, de ongereptheid. Hoe IJsland langzaam maar zeker verandert van een bestemming voor freaks naar een populaire vakantiebestemming voor avonturiers. En niet te vergeten de dames van het gezelschap. Blijkbaar had ik ze beter leren kennen dan ik zelf dacht. Stukje bij beetje gaven ze zichzelf bloot. Leerde ik hun nukken en grillen kennen. Hun problemen. Hun successen. Afscheid nemen doet toch een beetje pijn.

Tory Bilski is er in geslaagd om ongemerkt onder je huid te kruipen. En je net zo van IJsland te laten genieten als zij deed. Reizen naar de midzomerzon is gewaardeerd met ∗∗∗∗ (uitstekend).

Recensie van Jolien Dalenberg

Reizen naar de midzomerzon

Vier vrouwen, hun vriendschap en de wilde paarden van IJsland

  • Schrijfster: Tory Bilski (Verenigde Staten)
  • Soort boek: reisverhalen
  • Origineel: Wild Horses of the Summer Sun (2019)
  • Uitgever: Ambo | Anthos
  • Verschijnt: 16 juli 2020
  • Omvang: 352 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)

Flaptekst van het boek over IJsland van Tory Bilski

In Reizen naar de midzomerzon blikt reisjournalist Tory Bilski terug op de zomerweken die zij doorbracht aan de noordkust van IJsland.

Elk jaar in juni ontmoet een aantal Amerikaanse vrouwen elkaar op een paardenboerderij aan de noordkust van IJsland. Een week lang verruilen ze hun alledaagse leven voor het buitengewone leven op deze boerderij aan het einde van de wereld. Hun vriendschap wordt met de jaren hechter en ze delen steeds meer met elkaar. Van drama’s rondom onhandelbare tieners en hulpbehoevende ouders tot financiële en echtelijke zorgen. Deze vriendschap, hun band met de paarden en de warmte van de midzomerzon geven de vrouwen de energie om alle uitdagingen die hun thuis te wachten staan weer aan te kunnen.

Reizen naar de midzomerzon van Tory Bilski schetst een prachtig portret van IJsland en zijn unieke paarden, voor iedereen die zich wil laten meevoeren naar een onbekende plek om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur.

Bijpassende boeken en informatie

Juli Zeh – Over mensen en paarden

Juli Zeh Over mensen en paarden recensie en informatie over de inhoud van dit paardenboek. Op 7 juli 2020 verschijnt bij Uitgeverij Ambo Anthos de Nederlandse vertaling van Gebrauchsanweisung für Pferde, het boek over paarden van de Duitse schrijfster Juli Zeh.

Juli Zeh Over mensen en paarden Recensie en Informatie

Over mensen en paarden is een haast antroplogisch boek over de paardenwereld. Maar bovenal, over hoe de paarden de mensen laten zien wie ze zijn.

De ietwat krankzinnige paardenwereld komt tot leven

De Duitse schrijfster Juli Zeh neemt je mee in haar grote passie voor paarden. Met rake woorden en beeldende beschrijvingen weet ze die vreemde paardenwereld te omschrijven. Maar ook, wat de paarden hebben betekent voor de mens door de jaren heen. En hoe ze dat nog steeds doen. Door haar eigen ervaringen te delen, weet ze zelfs voor de niet-paardenmens deze ietwat krankzinnige wereld tot leven te wekken.

Juli Zeh Over mensen en paarden Recensie001Boek-Bestellen

Tijdens het lezen vroeg ik me regelmatig af voor wie dit boek toch bedoeld was. Welke lezer had Juli Zeh in gedachten, terwijl ze schreef? Had ze die wel? Soms dacht ik dat het voor de paardenmensen zelf was. Haar avonturen als klein meisje op de manege zijn een feest van herkenning voor een “paardenmeisje” als ik zelf. Het werken in de stallen, het kijken naar andere lessen. Alles in de hoop voor vijf minuten stappen op andermans paard. Waarschijnlijk herkent iedereen die ooit op de manege reed deze taferelen. Maar dan gaat ze meer op de verklarende toer, hoe het er op een pensionstal aan toe gaat. De democratische stallen, of juist de stallen die meer als dictatuur functioneren. Overigens voor de paardeneigenaar wederom ontzettend herkenbaar. Voor mij voelde Over mensen en paarden als een reis door gedachtespinsels. Intrigerend, vermakelijk, maar zonder een duidelijke lijn. Gelukkig kan Juli Zeh wel schrijven, en neemt ze zichzelf niet al te serieus. Haar onderkoelde toon deed mij regelmatig even grinniken.

Vermakelijke reis door gedachtespinsels van mensen in de paardenwereld

Eerlijk gezegd weet ik niet helemaal wat ik aan moet met dit boek. Het kan zijn dat het niet helemaal mijn genre is. De benadering lijkt bijna antropologisch van aard. Van sommige stukken heb ik genoten. Met name de bespiegelingen van Juli Zeh over haar paarden leven als jong meisje spraken me enorm aan. Herkenbaar. Raak getroffen. Anderzijds is het filosofische deel niet volledig aan mij besteed. Het voelde hierdoor wat rommelig aan. Een boek zonder kop en staart. Maar dat kan ook een kwestie van smaak zijn. Over mensen en paarden is gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).

Recensie van Jolien Dalenberg

Over mensen en paarden

  • Schrijfster: Juli Zeh (Duitsland)
  • Soort boek: non-fictie, paardenboek
  • Origineel: Gebrauchsanweisung für Pferde (2019)
  • Nederlandse vertaling: Annemarie Vlaming
  • Uitgever: Ambo | Anthos
  • Verschijnt: 7 juli 2020
  • Omvang: 168 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek / Ebook
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Flaptekst van het boek over paarden van Juli Zeh

In haar nieuwe boek vertelt Juli Zeh, auteur van onder andere Ons soort mensen en Nieuwjaar, over haar grote liefde en mateloze fascinatie voor paarden. Het is een persoonlijke geschiedenis van mens en paard, en een must voor paarden- en literatuurliefhebbers.

Juli Zeh heeft een intense band met paarden. Aan de hand van haar eigen paarden vertelt ze over de gedeelde geschiedenis van paard en mens, in met name de twintigste eeuw. Hoe komt het dat deze dieren ons zo mateloos fascineren? Waarop is de band tussen mens en paard gebaseerd? Zeh beschrijft het nut van het vluchtinstinct, de hiërarchische verhoudingen binnen een kudde en de taal van paarden. Ze gaat in op de drijfveren van een paardenmeisje en doet uit de doeken waarom paardrijden mensen gelukkig maakt. Ze schrijft over Kasimir, Neo en een pony genaamd Pony, die gezinsleden van haar werden. En gaandeweg toont ze wat de overeenkomsten van schrijven en paardrijden zijn.

Bijpassende boeken en informatie

Kees van Tilburg – Helden op hengsten

Kees van Tilburg Helden op hengsten recensie en informatie over de inhoud van het boek met verhalen over ruiterstandbeelden. Op 1 november 2019 verschijnt bij Uitgeverij Walburg Pers het boek over de verhalen achter ruiterstandbeelden van Kees van Tilburg.

Kees van Tilburg Helden op hengsten Recensie en Informatie

Een wonderlijke fascinatie. Zo begint de auteur zijn boek. Met camera ging hij op pad en reisde vele kilometers af in 50 landen om koningen, keizers, staatslieden en legeraanvoerders te paard te fotograferen. Een project dat nooit compleet zal zijn en nooit af is; er komen namelijk regelmatig nieuwe beelden bij.

Wonderlijke fascinatie voor standbeelden van ruiters te paard

Voor zichzelf heeft de auteur een definitie gemaakt welke beelden wel en welke niet in aanmerking komen voor de verzameling:  Het beeld  moet een bestaand mens geweest zijn op een paard, vrij staand, uniek en monumentaal.

Kees van Tilburg Helden op hengsten Recensie Boek over Ruiterstandbeelden

Van Tilburg begint (uiteraard) bij Marcus Aurelius in Rome, het oudst bestaande ruiterstandbeeld. En zo komt het boek vol met mooie kleurenfoto’s en alleraardigste verhalen. Bijvoorbeeld over de financiering en over groot, groter grootst. Aan de beelden kan je ook de kunstperiode waarin het gemaakt is herkennen. Neem Godfried van Bouillon (1848), dat in Brussel staat. Nationalisme na de Belgische vrijheidsoorlog. Of het ingetogen beeld van Sint Franciscus in Assisi (2005) in eigentijdse stijl.

Heerlijk historisch kijk- en leesplezier

Er staan ook veel beelden in het boek van onbekende grootheden te paard. Zeker als je het hoofdstuk Azië of Australië bekijkt.  En wie verwacht de Engelse koning Edward VII te paard in een dierentuin in India?  Aan de hand van alle ruiterstandbeelden vertelt Kees van Tilburg kleine en grote historische verhalen. Helden op hengsten is een heerlijk historisch kijk- en leesboek, gewaardeerd met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).

Recensie van Jos van Raan

Helden op hengsten

Verhalen over ruiterstandbeelden

  • Schrijver: Kees van Tilburg (Nederland)
  • Soort boek: geschiedenisboek, kunstboek
  • Uitgever: Walburg Pers
  • Verschijnt: 1 november 2019
  • Omvang: 304 pagina’s (met illustraties)
  • Uitgave: Gebonden Boek
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)

Flaptekst van het boek over ruiterstandbeelden

Een klein bericht in de New York Times van 1899, pakte groot uit voor Kees van Tilburg. Ene S.H. Kaufmann had een poging gedaan alle ruiterstandbeelden over de hele wereld in kaart te brengen. Voor zover dat viel na te gaan de laatste poging. Gefascineerd door dit bericht, besloot Van Tilburg zelf zo’n encyclopedische verzameling aan te leggen.

Hij ging met de camera op pad en legde in vijftien jaar tijd vele kilometers af. In meer dan vijftig landen fotografeerde hij honderden leiders die zich met bravoure te paard hadden laten vereeuwigen. En het project is nog niet voltooid, jaarlijks komen er nieuwe beelden bij. Want in de traditie van het oudst bewaarde beeld, dat van de Romeinse keizer Marcus Aurelius uit 176 na Christus, streeft iedere zichzelf respecterende heerser onsterfelijkheid na door zich in brons te paard te laten afbeelden. Vaak tevergeefs, zoals de geschiedenis ons leert.

In ‘Helden’ op hengsten  vertelt Van Tilburg de vele, vaak vermakelijke verhalen die achter de imposante beelden schuilgaan. Over de ruiters en hun heldendaden, de ontstaansgeschiedenis van de beelden, de favoriete paarden – bijna allen berijden hengsten, merries zijn minder geliefd – en over de beeldhouwers. En het zal niet verbazen dat de ruiters vaak minder heldhaftig blijken te zijn dan zij zich voordoen.

Bijpassende Boeken en Informatie

Gertrud Jetten – De knuffelpony

Gertrud Jetten De knuffelpony recensie en informatie Manege de Zonnehoeve paardenboek voor kinderen. Op 20 maart 2020 verscheen bij Uitgeverij Kluitman het nieuwe boek in de reeks Manege de Zonnehoeve, geschreven door Gertrud Jetten

Gertrud Jetten De knuffelpony Recensie

Heerlijk, weer een boek van Gertrud Jetten. Altijd goed voor een hartverwarmend verhaal dat een grote glimlach op mijn gezicht brengt. En zo goed voor kinderen die écht van paarden houden. Niet alleen maar om het rijden. Maar vanwege alles wat paarden kunnen zijn; een vriendje, een steun, een knuffel…

Waar is Dottie welkom?

Tinker Dottie wordt helemaal gek van de jeuk op haar bonte lijf. Haar eigenaresse is wel lief, maar heeft niet zoveel tijd voor Dottie. En ze doet maar niets aan die vreselijke kriebels. Als Carolien van Manege de Zonnehoeve de merrie zo ziet staan, kan ze haar niet zo aan haar lot over laten. Ze neemt haar mee naar de manege en daar krijgt Dottie de verzorging die ze nodig heeft. Iedereen is gelijk dol op het vriendelijke, betrouwbare paard. Het moet toch niet moeilijk zijn om een nieuw baasje voor haar te vinden? Carolien heeft immers genoeg paarden, ze kan er niet nog eentje bij hebben. Maar dan blijkt Dottie niet helemaal gezond te zijn en is het nog helemaal niet zo makkelijk om een goed huisje voor haar te vinden. Wat nu?

Gertrud Jetten De knuffel pony Recensie Manege de Zonnehoeve Boek

De boeken van Gertrud Jetten zijn voor mij altijd een verademing in “paardenboeken-land”. Boeken waarin paarden zichzelf mogen zijn, en waar het niet gaat om rijden alleen. Ook in De knuffelpony laat ze de lezer weer mooi ervaren hoe vriendschap met een paard voelt. En ook, hoe het voor een paard kan voelen, om mensen vrienden te hebben. Waar ik ook blij van word, is dat Carolien, de eigenaresse van de manege, niet zomaar genoegen neemt met iedere koper. En ook uitlegt, waarom ze Dottie niet aan bepaalde mensen verkoopt. Dit soort dingen, maakt dat De knuffelpony niet alleen leuk en spannend is, maar ook heel leerzaam!

De knuffelpony is een leerzame, leuke en spannende verademing

Geweldig! Dottie is zo aandoenlijk. Als het had gekund, had ik haar zo willen kopen. Een paard met zo’n betrouwbaar karakter is goud waard. Erg fijn hoe Gertrud Jetten ontzettend goed weet te verwoorden waarom Dottie zo’n fantastisch paard is, zelfs als ze niet helemaal gezond is, kan ze nog ontzettend veel wel. Waar ik ook altijd van geniet, is de onderlinge gesprekjes tussen de pony’s van Manege de Zonnehoeve. Ik zie en hoor het helemaal voor me dat paarden onderling inderdaad zo met elkaar babbelen. Iedereen die écht van paarden houdt, zal genieten van De Knuffelpony. Het paardenboek voor kinderen is gewaardeerd ∗∗∗∗ (uitstekend).

Recensie van Jolien Dalenberg

De knuffelpony

Manege de Zonnehoeve

  • Schrijfster: Gertrud Jetten (Nederland)
  • Soort boek: kinderboek, paardenboek
  • Leeftijd: 7+ jaar
  • Uitgever: Uitgeverij Kluitman
  • Verschijnt: 20 maart 2020
  • Omvang: 96 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)

Bijpassende boeken en informatie

Bartabas – D’un cheval l’autre

Bartabas D’un cheval l’autre Autobiografie recensie en informatie van het boek van de beroemde Franse paardendompteur. Op 6 februari 2020 verscheen bij Gallimard de roman van de Franse schrijfster Maylis Besserie. Van de roman is geen Nederlandse vertaling aangekondigd.

Bartabas D’un cheval l’autre Autobiografie Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van D’un cheval l’autre, de autobiografie van de beroemde Franse paardentemmer Bartabas. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de autobiografie van Bartabas.

Bartabas D'Un cheval l'autre Autobiografie001Boek-Bestellen

D’un cheval l’autre

  • Schrijver: Bartabas (Frankrijk)
  • Soort boek: autobiografie, paardenboek
  • Taal: Frans
  • Uitgever: Gallimard
  • Verschenen: 6 februari 2020
  • Omvang: 320 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook

Flaptekst van het boek van de Fransen paardentemmer en dompteur Bartabas

C’est ce soir-là, après avoir copieusement arrosé l’arrivée du nouveau venu, que nous avons décidé dans l’euphorie et à l’unanimité de le baptiser Zingaro. Il endosserait le nom de notre théâtre équestre et musical, premier nommé il donnerait à la troupe sa descendance. Plus tard, tandis que la fête se répandait dans la nuit et que s’épanchaient les cœurs imbibés, je me suis surpris, comme souvent, à ne plus trouver ma place. J’éprouve dans ces moments le besoin de me retirer ; de m’évaporer sans au revoir ni salut. Je suis allé le rejoindre dans son box, je n’ai pas allumé, je me suis glissé dans son antre comme on se glisse sous les draps de l’amante endormie. Il était couché sur le flanc gauche, je me suis assis près de lui, il a tourné la tête vers moi sans se relever, un peu étonné de me voir, comme sorti d’un songe.

Cette nuit-là, nous avons fait un pacte : j’allais contaminer son animalité et il allait me permettre d’exister parmi les hommes. Aux humains de mon espèce, nous allions nous révéler. Pour la vie.

Bijpassende Boeken en Informatie

Gertrud Jetten – Help waar is mijn pony

Gertrud Jetten Help waar is mijn pony recensie en informatie over dit kinderboek. Op 16 september 2019 verscheen bij Uitgeverij Kluitman het nieuwe paardeb kinderboek van Gertrud Jetten.

Gertrud Jetten Help waar is mijn pony Recensie

In “Help, waar is mijn pony?!” kun je lezen hoe de mensenwereld er uit ziet door de ogen van een pony. Boeken van Gertud Jetten zijn altijd een combinatie van gezond paardenverstand, leerzame stukken en enorm veel humor. Vooral dat laatste komt in de opvolger van “Help ik ben een pony!” fantastisch tot zijn recht. Als je zin hebt in een bizar, hilarisch verhaal, zoek dan niet verder en lees dit boek!

Als je pony je beste vriendin wordt

Sinds Lottie zelf een pony is geweest, is er een hoop veranderd voor haar eigen pony Salsa. Lottie snapt nu heel goed dat het niet fijn is om opgesloten te staan in een stal, of te rijden met een knellend zadel. Salsa heeft het heel erg naar haar zin, met haar vriendjes Norman en Jip. Toch knaagt er wat aan Salsa. Ze ziet Lottie vaak spelletjes doen zonder haar, zoals trampoline springen. Wat zou ze graag mee willen doen. Ze besluit om mensen eten te eten, zodat ze in een meisje kan veranderen. En als ze er genoeg van heeft, neemt ze gewoon een Bea’s paardensmikkel. Precies zo’n Bea’s paardensmikkel kon commissaris Boris Bazelmans niet weerstaan. Tot zijn ontzetting veranderd hij in een groot stevig paard. Met snor! En in plaats van dat zijn collega’s hem helpen, brengen ze hem naar een manege. En niemand weet meer waar Bea’s paardensmikkels gebleven zijn. Hoe moet Salsa nu ooit weer terug veranderen? En zal het Boris lukken om weer een mens te worden?

Gertrud Jetten Help waar is mijn pony Recensie

Natuurlijk moet je een paard nooit pizza voeren, of patat. Dat staat ook op de eerste bladzijde van Help waar is mijn pony?! Maar als we dat even terzijde schuiven, is het natuurlijk een ontzettend leuk en grappig gegeven; een pony dat ineens in een meisje verandert. Gertrud Jetten is altijd heel erg goed om een inkijkje te geven in hoe een paard de wereld moet zien. Maar dan gaat het altijd over de paardenwereld. Maar wat nu, als een paard geconfronteerd wordt met de “gewone mensenwereld”? Waar je ineens elke dag naar school moet. Waar je moet luisteren naar de juf of meester. Stil moet zitten. Smakken vreselijk onbeleefd is. Waarom moet dat eigenlijk allemaal, vraagt Salsa zich af. En een klein beetje gelijk heeft ze wel, dat ze het allemaal vreemd vindt. Het zorgt in ieder geval voor een hoop komische situaties. Want hoe moet een pony weten dat er in een kleding winkel kleedhokjes zijn om je om te kleden?!

Een hoop komische situaties met een spannend tintje

De tweede verhaallijn van Boris Bazelmans komt wat later op gang, maar is naast grappig, ook eigenlijk heel schattig. Het geeft het boek nog nét dat beetje extra. Zeker, omdat de verhaallijnen uiteindelijk samen komen. Dat geeft het boek óók nog een spannend tintje!

Lekker bizar gek boek, waar je met een grote glimlach doorheen gaat. Als je “Help, ik ben een pony!” (de voorganger van dit boek) hebt gelezen, ga je van de opvolger zeker genieten! De delen zijn op zich los te lezen, maar het is wel logischer om “Help, ik ben een pony!” eerst te lezen. Geen straf, want ze zijn allebei erg leuk, gewaardeerd met ∗∗∗∗∗ (zeer goed).

Recensie van Jolien Dalenberg

Help, waar is mijn pony!?

  • Schrijfster: Gertrud Jetten (Nederland)
  • Soort boek: kinderboek, paardenboek voor kinderen
  • Leeftijd: 7+ jaar
  • Uitgever: Kluitman
  • Verschenen: 16 september 2019
  • Omvang: 200 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek 
  • Waardering redactie∗∗∗∗∗ (zeer goed)


Bijpassende Boeken en Informatie

Gertrud Jetten Magie op de manege RecensieGertrud Jetten (Nederland) – Magie op de manege
kinderboek 7+ jaar, Droompaarden deel 9
Waardering redactie∗∗∗∗∗ (zeer goed)
Spannende paardenavonturen op de manege die op een leuke manier leerzaam zijn…lees verder >

Gertrud Jetten – Het eigenwijze veulen Recensie ∗∗∗∗

Gertrud Jetten Het eigenwijze veulen recensie kinderboek uit de reeks Van Manege De Zonnehoeve. Op 25 maart 2019 is deel twaalf in de serie boeken over Manege De Zonnehoeve van schrijfster Gertrud Jetten verschenen.

Gertrud Jetten Het eigenwijze veulen Recensie

Het eigenwijze veulen is alweer het twaalfde deel in de Manege de Zonnehoeve serie. Een serie die elke paardenjongen of meid beslist zal aanspreken. Dit deel vormt daar geen uitzondering op. Hoe ziet een pasgeboren veulen de wereld en al die dingen die wij mensen zo vanzelfsprekend vinden? Gertrud Jetten creëert wederom een fijne feel-good sfeer met veel humor en je kunt er ook nog wat van opsteken.

Sunna is van zichzelf!

Als er plotseling een veulen tussen de paarden en pony’s van Manege de Zonnehoeve staat, is dat voor iedereen een grote verrassing. Niemand had gemerkt dat merrie Assa drachtig was! Toch is iedereen ontzettend blij met Sunna. Vooral Bibi kan het erg goed met de kleine merrie vinden. Sunna heeft zo haar eigen ideeën over wat goed voor haar is en wat niet. Een rijpony worden? Of uberhaupt ván een mens zijn? Sunna is van zichzelf? En als ze dan van iemand moet zijn, dan kiest ze diegene zélf wel uit!

Gertrud Jetten Het eigenwijze veulen Recensie

Het eigenwijze veulen is weer zo’n heerlijk feel-good verhaal van Gertrud Jetten. De setting waar de verhalen zich afspelen is zo gemoedelijk en fijn. Elke manege zou een manege de Zonnehoeve moeten zijn: de pony’s hebben het er fijn, de eigenaresse is lief voor kind en dier en ze doen allemaal leuke dingen samen, zoals wandelen of rijden in het bos. En denk nu niet dat het een zoetsappig verhaal is, want dat is het zeker niet. Daar zorgt Sunna wel voor, met haar eigenwijze gedrag en ideeën. Het geeft heel mooi weer hoe het zo ongeveer voor een veulen moet zijn om “omgetoverd” te worden tot brave (rij)pony. Je moet ineens een gek ding om je hoofd (halster), netjes meelopen en je mag niet eens altijd doen waar je zelf zin in hebt! Waarom zou je dat doen?!  Dat levert weer de nodige komische beelden en situaties op!

Fijn feel-good paardenverhaal vol komische situaties

In mij zit nog steeds dat meisje dat wekelijks uit keek naar  zaterdag. Dat was immers de dag dat ik naar de manege mocht en mijn lievelingspony weer kon zien. De hele dag tussen de paarden, poetsen, kletsen met je vriendinnen over hoe de les ging en ’s avonds moe, vies en met het stro in je haar weer naar huis. De boekjes van Gertrud Jetten brengen me weer helemaal in die sfeer. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben. Het eigenwijze veulen zal bij veel paardenliefhebbers weer in de smaak vallen. Het eigenwijze veulen is gewaardeerd met ∗∗∗∗ (uitstekend).

Het eigenwijze veulen

Manege De Zonnehoeve

  • Schrijfster: Gertrud Jetten (Nederland)
  • Tekeningen: Ina Hallemans
  • Soort boek: kinderboek, paardenboek
  • Leeftijd: 7+ jaar
  • Uitgever: Uitgeverij Kluitman
  • Verschenen: 25 maart 2019
  • Omvang: 96 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek
  • Waardering redactie∗∗∗∗ (uitstekend)

Bijpassende Boeken en Informatie

Ulrich Raulff – Afscheid van het paard

Ulrich Raulff Afscheid van het paard recensie en informatie over de inhoud van dit boek over de geschiedenis van de rol van het paard. Op 10 september 2019 verschijnt bij Uitgeverij Athenaeum dit bijzonderde boek Afscheid van het paard, een cultuurgeschiedenis van de Duitse schrijver Ulrich Raulff.

Ulrich Raulff Afscheid van het paard

Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering van het boek Afscheid van het paard; Een cultuurgeschiedenis van Ulrich Raulff, vinden. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie over de inhoud van dit boek over het paard in de geschiedenis, Afscheid van het paard, lezen.

Ulrich Raulff Afscheid van het paard Recensie

Afscheid van het paard

Een cultuurgeschiedenis

  • Schrijver: Ulrich Raulff (Duitsland)
  • Soort boek: geschiedenisboek, paardenboek
  • Origineel: Das letzte Jahrhundert der Pferde
  • Nederlandse vertaling: Salima Senders
  • Uitgever: Athenaeum
  • Verschijnt: 10 september 2019
  • Omvang: 512 pagina’s
  • Uitgave: Paperback
  • Waardering:

Inhoud Afscheid van het paard

Van de Romeinse keizers tot Napoleon, alle grote heersers wilden te paard afgebeeld worden. Tolstoi rekende ooit uit dat hij alles bij elkaar zo’n negen jaar van zijn leven had doorgebracht op een paard. De relatie tussen mens en paard is al heel oud. Eeuwenlang hielpen paarden bij de landbouw en vervoerden ze mensen en goederen tussen steden en landen. Ze sloofden en sneuvelden in oorlogen.

In de twintigste eeuw lijkt het verbond te zijn verbroken. Het paard verdween uit de geschiedenis waaruit het duizenden jaren niet weg te denken was. Geschiedenisboeken zwijgen over dat afscheid. Ulrich Raulff trok alle registers open en schreef een ontroerend en confronterend boek vanuit een uniek gezichtspunt: de rol van het paard.

Ze zijn vereeuwigd, gekoesterd en vereerd. Ze zijn mishandeld en blootgesteld aan grote gevaren. De menselijke geschiedenis zou er heel anders uitzien zonder paarden.

Bijpassende Boeken en Informatie

Kimberly Brubaker Bradley De oorlog die mijn leven redde Recensie

De oorlog die mijn leven redde is een subtiel en indringend verhaal. Het speelt tijdens de Tweede Wereldoorlog in Engeland. Thema’s als zelfontwikkeling, het vinden van je kracht en (de afwezigheid van) liefde komen aan bod.

De Oorlog die mijn leven redde is een innemend verhaal met diepgang

Kimberly Brubaker Bradley levert met De oorlog die mijn leven redde een innemend verhaal met diepgang af. Ada woont met haar moeder en broertje Jamie in Londen. Van haar moeder mag ze het huis niet uit, vanwege haar klompvoet. Ada mag eigenlijk bijzonder weinig van haar moeder. Van de manier waarop ze haar dochter behandeld, word je als lezer vanzelf triest. Vanwege de oorlog worden de kinderen uit Londen geëvacueerd. Ada en Jamie weten te ontsnappen van huis en stappen in de trein. Ze komen terecht bij Susan Smith. Een alleenstaande, onafhankelijke vrouw die nooit kinderen gewild heeft, maar op haar manier zo goed mogelijk voor Jamie en Ada zorgt. Pony Butter geeft Ada een doel in haar leven.

Niet perfecte personages waar je direct van gaat houden

De personages die Kimberly Brubaker Bradley heeft gecreëerd zijn verre van perfect. Ada kan boos en onredelijk zijn. Susan Smith heeft depressieve buien. Jamie spreidt de botte eerlijkheid van een zesjarige tentoon. Maar je gaat wel van ze houden. Het geeft de karakters vorm en diepgang. Zonder alles tot achter de komma te beschrijven, zorgt Bradley er voor dat je precies snapt waarom Ada zo boos is. Je leeft mee terwijl hun wereld door de oorlog enerzijds kleiner wordt, maar anderzijds juist groter. Zonder sentimenteel te worden, is De oorlog die mijn leven redde een ingrijpend boek. Het is zo geloofwaardig geschreven, dat je niet anders kan dan ontzettend meeleven met Ada, Jamie en Susan. En je gunt ze elke overwinning van harte!

Eindoordeel De oorlog die mijn leven redde

Prachtig geschreven boek met een mooi uitgewerkt verhaal en dito personages. Het houdt de lezer aan het boek gekluisterd en je voelt je bijna een mede inwoner van het dorp waar het grootste deel van het verhaal speelt. Een +++++ (uitstekend) boek.

Recensie de oorlog die mijn leven reddeDe oorlog die mijn leven redde

  • Schrijfster: Kimberly Brubaker Bradley
  • Oorspronkelijke titel: The War That Saved My Life (2015)
  • Vertaling: Ernst Bergboer
  • Uitgeverij: Callenbach
  • Verschenen: januari 2017 (oorspronkelijke uitgave in 2015 in Amerika)
  • Omvang: 288 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek / Ebook
  • Prijs:  €16,99 / € 9,99
  • Flaptekst:  De negenjarige Ada heeft nog nooit een stap buiten de deur gezet. Haar moeder schaamt zich voor Ada’s klompvoeten en houdt haar binnen. Maar als haar broertje geëvacueerd wordt uit Londen om aan de oorlog te ontsnappen, grijpt Ada haar kans en glipt weg om hem te volgen. Zo begint er een nieuw avontuur voor Ada, en voor Susan Smith, de vrouw die verplicht wordt de twee kinderen in huis te nemen. Er ontstaat een sterke band tussen Ada en Susan, maar is hij sterk genoeg om de oorlog te overleven?
  • Oordeel redactie: +++++ (uitstekend) Jolien Dalenberg
  • …Meer informatie en Bestellen >

Bijpassende Boeken en Informatie