Rinus Spruit De verlossing van Jacob Smallegange recensie en informatie nieuwe Nederlandse roman. Op 28 oktober 2021 verschijnt bij uitgeverij Cossee de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Rinus Spruit.
Rinus Spruit De verlossing van Jacob Smallegange recensie en informatie
Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman De verlossing van Jacob Smallegang. Het boek is geschreven door Rinus Spruit. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Zeeuwse schrijver Rinus Spruit.
De verlossing van Jacob Smallegange
- Schrijver: Rinus Spruit (Nederland)
- Soort boek: Nederlandse roman
- Uitgever: Cossee
- Verschijnt: 28 oktober 2021
- Omvang: 176 pagina’s
- Uitgave: paperback / ebook
- Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)
Recensie en waardering van de roman
- “Humor en gevoeligheid kenmerken het schrijverschap van Rinus Spruit. En het besef dat het nauwkeurig observeren van de dingen zoals ze zijn al heel wat is.” (Gerwin van der Werf, Trouw)
- “In karige, doodgewone bewoordingen roep Spruit een sfeer van verwondering, vergeefse ambitie en berusting op.” (Maarten van Bracht, VPRO Gids)
- “Zijn stijl is teder, en ingetogen, en getuigt van groot mededogen voor de weifelende mens.” (NCRV Gids)
- “Reviaanse sferen. Teder, tragisch en met humor.” (Elsevier)
Flaptekst van de nieuwe roman van Rinus Spruit
Hij is zestig, alleenstaand, zit vol innerlijke onrust en heeft een chronische hunkering naar contact. Iemand die met een bijna curieuze onhandigheid zoekt naar de zin van het leven.
Als Gerard Strobrand op een dag een artikel leest over de hoge zuigelingensterfte in de tweede helft van de negentiende eeuw in Zuid-Beveland, besluit hij een studie te gaan doen naar de levensomstandigheden in die tijd. Het is de tijd van zijn geliefde grootmoeder, van de Zeeuwse ‘moeraskoorts’ en het verbod op borstvoeding door de kerk. Stroband wil het dit keer goed doen en gaat – vaak tot afgrijzen van de vrouwen, met wie hij schuchter contact zoekt – zodanig op in de verloskunde dat hij besluit een boek te schrijven over een vroedmeester: Smallegange. Hij loopt als het ware met hem mee over de Zuid-Bevelandse dijken en dreven op weg naar hoogzwangere vrouwen, in een tijd waarin auto’s, fietsen, elektriciteit en riolering ontbraken.
Als het handgeschreven manuscript af is, heeft Stroband onverwacht geluk. Wegens een oogkwaal heeft hij een typiste aangetrokken en kijkt tijdens het dicteren gefascineerd naar haar bewegelijke rug en een bh-bandje. Op het voorstel van zijn uitgever zijn geluk te verlengen door een aantal nieuwe passages toe te voegen, schudt Stroband zijn hoofd en hoort zijn vader weer zeggen: Jongen, jongen, jongen!
