Tag archieven: Engelse roman

Monica Ali – Een liefdeshuwelijk

Monica Ali Een liefdeshuwelijk recensie en informatie over de inhoud van de roman. Op 28 juni 2022 verschijnt bij uitgeverij De Geus de Nederlandse vertaling van Love Marriage van de Bengaals-Engelse schrijfster Monica Ali.

Monica Ali Een liefdeshuwelijk recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Een liefdeshuwelijk. Het boek is geschreven door Monica Ali. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Bengaals-Britse schrijfster Monica Ali.

Monica Ali Een liefdeshuwelijk Recensie

Een liefdeshuwelijk

  • Schrijfster: Monica Ali (Engeland)
  • Soort boek: Engelse roman
  • Origineel: Love Marriage (2022)
  • Nederlandse vertaling: Nadia Ramer
  • Uitgever: De Geus
  • Verschijnt: 28 juni 2022
  • Omvang: 544 pagina’s
  • Prijs: € 22,50 – € 27,50
  • Uitgave: paperback
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de nieuwe roman van Monica Ali

Yasmin Ghorami heeft veel om dankbaar voor te zijn: een fijne familie, een veelbelovende carrière als arts en een knappe verloofde, Joe. Als hun trouwdag nadert maken Yasmins ouders kennis met Joe’s moeder, een vrijgevochten feministische medialieveling. Deze ontmoeting brengt lang verzwegen geheimen, leugens en verraad aan de oppervlakte. Yasmin wordt gedwongen haar naasten met andere ogen te bekijken, en zich af te vragen wat ze eigenlijk in een relatie zoekt en wat een ‘liefdeshuwelijk’ werkelijk inhoudt.

Monica Ali (Dhaka, 1967) is een Bengaals-Engelse schrijfster wier werk vertaald wordt in 26 talen. Ze maakte een vliegende start toen ze door Granta werd verkozen tot een van de beste jonge Britse romanciers en haar debuutroman Brick Lane op de shortlist van de Booker Prize terechtkwam en een internationale bestseller werd. Sindsdien volgden nog drie boeken en talloze nominaties, maar dit is de eerste roman waarin ze terugkeert naar de thematiek van Brick Lane.

Bijpassende boeken en informatie

Claire-Louise Bennett – Kassa 19

Claire-Louise Bennett Kassa 19 recensie en informatie over de inhoud van de Engelse roman. Op 28 april 2022 verschijnt bij uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van de in 2021 verschenen roman Checkout 19 van de Britse schrijfster Claire-Louise Bennett. Winnaar Europese Literatuurprijs 2023.

Claire-Louise Bennett Kassa 19 recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden de roman Kassa 19. Het boek is geschreven door Claire-Louise Bennett. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Engelse schrijfster Claire-Louise Bennett.

Recensie van Tim Donker

Wie was het weer die zei, ik was het die zei, wanneer was het dat ik het zei, het was nog maar pas dat ik het zei, waarover was het dat ik het zei, ik weet niet meer waarover het was dat ik het zei. Goed mogelijk dat het over Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost ging. Maar het kan ook wel eens Het einde van het lied zijn geweest al is dat langer geleden geloof ik, nog maar kort na mijn verhuis dat was. Kanada misschien? Ik weet het niet. Maar ik weet nog dat ik het zei, ik weet dat ik zei Dit is het mooiste boek dat ik ooit gelezen heb tot het volgende mooiste boek dat ik ooit gelezen heb. En dat was oprecht gesproken. Maar nu is het hier.

Nu is het hier. Dat volgende mooiste boek ooit gelezen. Nu heet het Kassa 19. En de schrijfster heet Claire-Louise Bennett. Hier vlak naast me ligt het boek. Het lijkt nog te zinderen. Het lijkt nog na te zinderen van de keren dat ik erin las, al die intense keren, misschien het meest nog de laatste keren. Dat was in een hotel. Ergens nabij Nijmegen. Mijn zoon en ik in de ene kamer; dochter en moeder in de andere. Een hotel ergens nabij Nijmegen, midden in een bos, gans de kamer schimmerde in groenig licht van al de bomen die om het hotel heen stonden. Keek ik op van mijn boek, zag ik mijn zoon, mijn moje lieve zoon, mijn prachtige zoon, en achter hem al die bomen. Soms kwam mijn dochter even kijken op onze kamer; wij kwamen zelden naar de hunne. Toen ik las, toen ik die allerlaatste bladzijden las, hadden we net gelopen, net heeldurdag doorheen Nijmegen gelopen, toen ik las, toen ik die allerlaatste bladzijden las, waren we moe. Ik las verwoed, de televisieprogramma’s van mijn zoon stoorden me niet. Ik las de laatste bladzijden, toen wist ik het al. Toen wist ik al dat dit er weer één was. Zo’n volgend allermooiste boek ooit gelezen. Toen had het me al adem benomen, toen had het me al gevloernageld. Wanneer weet je dat eigenlijk zeker? Op welk moment in een boek weet je dat dit er weer één gaat zijn, zo’n boek, weer zo’n allermooiste boek ooit gelezen?

Ik denk dat ik dat met Kassa 19 al vrij snel wist. Ja. Hoofdstuk 1. Dat Een raar gedoe heet en wees gerust want de titel van het hoofdstuk is het enige dat er slecht aan is. Het is geen lang hoofdstuk. Het begint op bladzijde negen, het eindigt op bladzijde achttien. Maar het zijn de schitterendste bladzijden uit de wereldliteratuur. Voila. Daar. Ik zei het. Ja. Zelfs de eerste regels, de eerste halve bladzijde. Zelfs toen al. Een sterk vermoeden: dit kon wel eens een heel goed boek gaan zijn. Gaaf. Zei ik bijna. Een heel gaaf boek. Zeggen mensen dat nog, gaaf? Het lezen als drinken. Het lezen als verdwijnen. Het lezen als opzuigen nee jij zuigt de woorden niet op, de woorden zuigen jou op. O. Ja. Dat eerste hoofdstuk. Dat is zo ontzettend bloedmooi, dat kan ik je niet eens vertellen. Nee. Ik wíl het niet vertellen. Ik wil springen. Op een tuintafel, op het dak van een geparkeerde auto (ja dan moet ik vrij hoog springen, dat realiseer ik me nu ook, ik doe het wel via de motorkap); ik wil podium, ik wil kansel (ha!); altijd ergens op, altijd ergens vanaf – en dan voorlezen. Ja. Dat hele eerste hoofdstuk. Wil ik aan je voorlezen. Terwijl ik op autodak op balkon op terrastafel of liever nog toch gewoon vlak naast je sta. Of anders hier. Nu. In deze bespreking. Gewoon dat hele eerste hoofdstuk sieteren, nu. Woord voor woord. Zou dat kunnen? Zou dat al ooit eens gedaan zijn? Zou dat meer zijn dat het sietaatrecht of het geduld van de lezer hebben kan? Iemand zei me laatst dat mijn besprekingen tóch al heel veel vragen van het geduld van de lezer. “Je moet wel zin hebben om zoiets te lezen.”, zei die. En ik dacht Maar je moet altijd maar zin hebben om wat dan ook te lezen, niet? Je moet ook maar net zin hebben om een hele korte bespreking te lezen, behalve dan dat die kort is misschien en zo’n beetje feitelijk-mededelend, en het niet veel van je kostbare tijd kost om te lezen. Zoiets als de gebruiksaanwijzing op een fles gootsteenontstopper. (O. Toen. Toen ik jong was, en nog dingen wilde, want alleen jonge mensen willen dingen (wie weet de slogan van Veronica nog?); dit nu, is ouder worden: steeds minder willen en steeds meer kwijt raken & banen en mogelijkheden en dromen en liefdes en vrienden en wensen en idealen en ambities ontvallen je, breken eenvoudigweg met veel gekraak af, vallen met een plons in de rivier en drijven weg, drijven tot ver buiten waar je handen ooit nog reiken kunnen en je zit daar en je ziet het gebeuren en je zegt hmm, zeg je en je zegt oké, zeg je en je haalt je schouders op en je neuriet een liedje van The Pixies en je staat op en je loopt weg – maar goed ik was aan het vertellen, onderbreek me niet steeds, ik was aan het vertellen dat ik jong was en schreef aan wat een boek moest worden en één van de hoofdstukken in dat boek was de gebruiksaanwijzing op een fles gootsteenontstopper want dat was readymade en met een readymade, dacht ik, kun je nooit mis gaan). Laat ik geen fles gootsteenontstopper zijn nee laat ik ook niet het andere zijn nee laat ik me beperken tot de eerste zinnen. Niet de pracht van het eerste hoofdstuk. Maar de geur van de pracht.

“Later hadden we vaak een boek bij ons. Later. Toen we eindelijk een beetje groter waren maar nog lang niet zo groot als de rest namen we boeken mee. O ladingen boeken. En gingen ermee in het gras bij de boom zitten. Eigenlijk maar één boek. Precies, maar één. Heel veel boeken, één tegelijk. Ja precies, één tegelijk. We hadden liever geen stapels boeken, hè. Nee, eigenlijk niet, en nu nog steeds niet. We hebben liever één boek. Ja, nu hebben we liever één boek en toen hadden we liever één boek. We gingen bijvoorbeeld naar de bibliotheek en leerden al snel af om heel veel boeken te lenen hè. Ja. Ja. Ja echt. Eerst leenden we natuurlijk zoveel mogelijk boeken. Dus waarschijnlijk acht boeken. Het is altijd of zes boeken of acht boeken of twaalf boeken. Tenzij het een speciale serie boeken is natuurlijk want in dat geval zijn het er misschien maar vier.”

En dan voort, zoals dit, dat razende, dat mooje, dat volle. God. Ja. Dus.

Maar ken je dat? Dat je las, je was op weg om je gootsteen te ontstoppen maar je las, en je, dit, lezend, doet je willen (doet je willen?) (???), lezen, meer lezen, alleen nog maar lezen, dit, nu, straks, altijd, altijd alleen maar lezen in dit boek, en je wil het geven ook, aan anderen, dit boek, niet in je eigen woorden natuurlijk want je eigen woorden halen het bij lang en bij ver niet bij de woorden van Bennett; Kassa 19 is het mooiste in de woorden van Kassa 19; Kassa 19 is al zovele tinten flauwer in de bespreking van Kassa 19; niemand dan Bennett zelve kan ooit ten volle recht doen aan Kassa 19.

Dat is de kracht. Dat is de pracht. Van Kassa 19. Je moet het boek zelf lezen. Lees het boek. Ik kan niets zeggen. Ik doe alleen maar een leesverslag.

Dat zou je kunnen zeggen. Je zou kunnen zeggen dat Kassa 19 over lezen gaat. Over boeken. De boeken die je las, en er was een rus die je Jenseits von Gut und Böse gaf toen je liep, door de gangpaden van de supermarkt liep je, op weg naar je kassa, naar kassa 19 want dat was jouw kassa, door de supermarkt liep je en toen gaf die rus jou dat boek, en er waren andere boeken, er was een essay over duisternis, er waren boeken over de waanzin, er waren boeken van vrouwen, vooral heel veel boeken van vrouwen, een eindeloze opsomming van gelezen boeken, ergens, bij titel en bij schrijver en soms alleen bij titel, peins The Female Malady: Women, Madness, and English Culture, 1830 – 1980 van Elaine Showalter (een boek over hoe de idee van wat een “normale” vrouw behoort te zijn heeft bijgedragen aan het tot waanzinnig stigmatiseren van vele, vele vrouwen) (en dus nog geen handbreedte bij Geschiedenis van de waanzin van Michel Foucault vandaan) (en denk maar niet dat het na 1980 gedaan was met het ziek maken van gezonden mensen, Illich en de resentelijker nog het hysterische coronabeleid helpen je uit die droom), of peins een essay van Junochiro Tanizaki waarin hij de westerse obsessie met schoon, nieuw, ongeschonden en licht plaatst tegenover de oosterse verzoening met duisternis, patina en broosheid en die woorden, en al die woorden, en wat het met je doet om jong te zijn en al die woorden in je te hebben, vrouw zijn, jonge vrouw zijn en lezen, zoveel lezen, en ik dacht aan Sabine, ik zag voor me Sabine in een huis dat uit boeken opgetrokken is en ik dacht Sabine ik zag u oprecht heel erg graag en ik dacht hoe zou het nu zijn met Sabine, boeken, vrouwen, lezen, zou je kunnen zeggen, ik bedoel je zou kunnen zeggen dat Kassa 19 daar over gaat en dan zou je niet eens iets heel erg raars zeggen.

Je zou kunnen zeggen dat dit een boek is dat boeken bevat, dat het een verhaal is vol verhalen. Zou je kunnen zeggen. “Toen ik begin twintig was,” schrijft Claire-Louise Bennett, “begon ik een verhaal te schrijven over een man die Tarquinius Superbus heette”. En vervolgens gaat het lang, nee zeer lang over Tarquinius Superbus. Over Tarquinius Superbus en zijn bondgenoot de Dokter, die, ergens in de negentiende eeuw, of aan het begin van de renaissance, of, zeg, gewoon “lang geleden” in Stockholm of Malmö of Bazel of Stuttgart of Lyon of Madrid of Turijn of Triëst maar “[v]ooral in Wenen of Venetië” zitten en praten en drinken, en boeken bestellen, en zich verwonderen, en dingen eten, en op zoek zijn naar een zin, en het is grappig en lichtelijk absurd, en heel erg Jean-Paul is het ook, dat was een Duitser geloof ik, en zo lang gaat het over Tarquinius Superbus en de Dokter dat je langzaamaan kunt gaan voelen dat zij de hoofdrolspelers zijn van dit boek & al het voorgaande maar inleiding en dan eist toch de eerdere ikfiguur weer de toneellichten op. God. Je zou Kassa 19 als een duizend en één nacht kunnen benaderen en ik zou je er niet om uitlachen.

Of filosofie. Jong zijn, en filosofie, is de hoofdpersoon nog steeds jong ja volgens mij is de hoofdpersoon heel het boek jong, zijn wij niet altijd jong, zijn wij niet allemaal altijd jong tot we ineens oud zijn (soms, mensen met een niet al te verlopen uiterlijk zeggen tegen mij: Ik word altijd jonger geschat & dan vraag ik me steevast af hoe je weten kunt hoe oud of jong mensen je schatten ik heb zelf werkelijk geen idee hoe oud mensen mij schatten zijn dat dan van die klootzakken die op de vraag Hoe oud ben jij eigenlijk antwoorden met dat afgrijselijke Hoe oud denk je?), altijd maar denken want dat deden we toen we jong waren. Peins weg, ikpersoon, peins breeduit eindsweegs weg, over de transformerende potentie van het donker en ik hang aan uw lippen als je dat kunt zeggen van een boek beter misschien ik hang aan uw inkt (aan het inkt hangen van Kassa 19, ja dát doe ik); de zin “[W]ie wil er in hemelsnaam altijd maar zijn voeten op de grond houden?” deed mij alvast eventjes lichter dan lucht voelen. Ow inderdaad. Dat gruwelijke westerse – en in Nederland is het nog erger. Dat g’woon, dat nuchter, dat doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, dat “mijn gevoel mag niet voorop”; dat “met beide benen op de grond staan” waarderen als positieve eigenschap in plaats van een symptoom van fantasieloosheid, gebrek aan voorstellingsvermogen en gevoelsarmheid. In vele bladzijden analyseert Claire-Louise Bennett genadeloos de psyche van de massamens; bladzijden die me deden denken aan Ivan Illich (ja hij weer), aan Michel Foucault (ja, hij weer), aan When the sick rule the world van Dodie Bellamy, aan A girl is a half formed thing van Eimear McBride, aan Milkman van Anna Burns, aan dat prachtig liedje van Tocotronic: Pure vernunft darf niemals siegen (“Wir brauchen dringend neue lügen / die uns den Schatz des Whansins zeigen”; “und uns hinein ins Dunkel führen”; “Wir sind so leicht daß wir fliegen”), aan iedereen die inziet die norm-aal zijn slechts het voldoen aan een of andere willekeurige en altijd potentieel fascistoïde “norm” is en dus wel het allerlaatste wat je moet willen zijn – en bovenal deed het me denken aan de man die hier mijn trappen heeft gerenoveerd en die gans het wetboek uit zijn hoofd kende wat in combinatie met zijn grote interesse in en kennis van psychologie, geschiedenis, Oosterse filosofie en de armzalige Westerse politiek (zijn gerechtvaardigde wantrouwen in alles dat zich “overheid” pleegt te noemen was legendarisch) garant stond voor vele, lange, geanimeerde gesprekken over boeken, maatschappij, massa, macht, cognitie en denken hier aan mijn keukentafel (waar ik nu deze woorden schrijf), overheen koffie, mjoeziek en soms broodjes zodat de renovatie van mijn trappen uiteindelijk drie hele weken duurde en ik er een vriend aan over hield.

Je zou in Kassa 19 een filosofisch dagboek kunnen zien, ja dat zou je, zou je kunnen zien, je zou  er niet eens zo heel erg ver naast kijken dan denk ik.

De wordingsgeschiedenis van een intellect (Valéry, iemand?) (La marquise sortit à cinq heures) (Klaaglied van Psyche) (Het laatste woord tekende zich af tegen de stilte die het orkest veroorzaakte) (Het gebied ontgroeide via gedachten aan morgen) (En toch is de mens geen vis)

Noem Kassa 19 een reisboek en ik lach je niet uit. Het gaat over Tanger en New York en Innsbruck ja, maar Bennett is vele malen adembenemender als ze praat over kleinere tochtjes (hoe verder van huis ze gaan, hoe inwisselbaarder mensen worden; ik heb nog nooit iemand een uniek verhaal horen vertellen over een verre reis) (“de mensen” in dat daar, eender welk daar, al die verre daars, zijn klaarblijkelijk ook allemaal hetzelfde: alle sympathieke, eenvoudige, tevreden, innemende, gastvrije, ruimhartige en vrijgevige mensen wonen “daar”, nooit “hier”), niet al te ver van haar eigen huis intrek neemt in een bed and breakfast (waarom is daar nog geen goede Nederlandse term voor? ik opteer, gewoon, voor bed en ontbijt), misschien een stomme kamer krijgt, eet in een restaurantje aan zee, tegen niemand heeft ze gezegd waar ze heen ging, misschien iemand bellen, misschien iemand vragen om ook even te komen, misschien haar vriend, die misschien een hele stomme reden heeft om het aanbod af te slaan.

Nog een zjanrûh. Een komen-van-leeftijd roman. Ja. Voor mijn part. Kassa 19 als komen-van-leeftijd roman. Want jong zijn dus, dat zei ik toch?, en vrienden, en liefde, en een bijbaantje, en school, en leraren, en het schrijven ontdekken, je eerste verhaaltjes schrijven achterin je oefenschrift en een leraar die dat dan leest, en boeken, en lezen, en iets ergs meemaken, tegenwoordig zouden ze zeggen een traumatiserende ervaring, en denken, en de kortste liefde is soms ook de langste liefde, en hoe je alles bijeen moet zien te houden binnen de grenzen van het mens dat je bent, was er niet iets met een mandril op een slagboom?

Een ode aan de dingen.
Een ode aan leven.
Een ode aan het leven? Nee, een ode aan leven. “Het leven” is een onwerkzame fictie.

Ficties, ik dacht. En aan Hans Vaihinger. Heel even dan.

Maar gesproken van odes, dit boek lijkt me bovenal een ode aan de taal. Aan de prachtige fascinerende overrompelende überschone kracht van taal. Kassa 19 kent weinig dialogen, er wordt, vooral, in hoofd gesproken. In lange, eindeloze zinnen, soms zonder interpunctie. Soms in eerste persoon enkelvoud. Soms in twede persoon enkelvoud. Soms in eerste persoon meervoud. In terzijdes en dan weer terzijdes binnen terzijdes. In associaties. In lange opsommingen. In waanzinnige humor of dodelijke ernst. Razend. Meditatief. Beschouwelijk. Strijdbaar. Aarzelend. Uniek.

En hier zitten en niet weten wat mijn laatste woorden over dit boek moeten zijn want alles gaat Kassa 19 tekort doen. Gans het lezen lang koesterde ik de wens dat Kassa 19 een persoon zou zijn zodat ik ermee op kaffee kon gaan en praten en lachen en drinken, en ik dacht als laatste zoiets te zeggen maar dat is veel te pathetisch, toch?

Dat er geen laatste woorden zullen zijn omdat Kassa 19 alle woorden overbodig maakt –

Dat iedereen dit moet lezen.

Dat diep onder de huid

Dat nog lang

Dat

Claire-Louise Bennett Kassa 19 recensie

Kassa 19

  • Schrijfster: Claire-Louise Bennett (Engeland)
  • Soort: Engelse roman
  • Origineel: Checkout 19 (2021)
  • Nederlandse vertaling: Karina van Santen, Martine Vosmaer
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 28 april 2022
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: 23,50 / € 9,99
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris
  • Winnaar Europese Literatuurprijs 2023

Recensie en waardering van de roman

  • “Bennett schrijft als niemand anders. Ze is een zeldzaam talent en Kassa 19 is een magistrale roman.” (Karl Ove Knausgård)
  • “Ik viel in Kassa 19 en wilde er niet meer uit klimmen. Het is prachtig – ik weet niet goed waarom, en dat maakt het alleen nog maar prachtiger.” (Roddy Doyle)
  • “Een diepzinnig en erg grappig boek over groei en belofte, en hoe je die in stand moet houden; over vrouwen die lezen en schrijven en hoe ze overleven… sensationeel.”  (London Review of Books)
  • “Een bijzonder document over de rijkdom van het innerlijke leven… Het komt zelden voor dat je de sensatie van een andere geest zo levendig voelt als in dit glansrijke boek.” (Sunday Times)
  • “Een buitengewoon gevarieerde roman die uit zeven delen bestaat waarin we losjes een verteller volgen – op verschillende leeftijden en op verschillende plekken – door een complexe collage van ideeën, sensaties en emoties.” (The Guardian)

Flaptekst van de roman van Claire-Louise Bennett

In een arbeidersstadje ten westen van Londen krabbelt een schoolmeisje, betoverd door de eerste vonken van haar verbeelding, verhalen achter in haar schoolschrift. Terwijl ze opgroeit verandert alles en iedereen in brandstof voor haar vurige talent. De grote Russische man in de oude kastanjebruine auto die rondzwalkt in de supermarkt waar ze als caissière werkt en die haar een exemplaar toestopt van Voorbij goed en kwaad. De toenemende stapels met andere boeken waarin ze zichzelf verliest en vindt. Zelfs het op een verwoestende manier ontsporen van een vriendschap. De opwinding waarmee ze personages en scenario’s in haar hoofd oproept, wordt geëvenaard door de vreugde waarmee ze haar eigen weg door de wereld creëert. Kassa 19 is een levendige en betoverende reis door de kleine trauma’s en triomfen die ons definiëren – als lezers, als schrijvers, als mensen.

Claire-Louise Bennett is de auteur van Pond, dat op de shortlist stond van de Dylan Thomas Prize, en won de White Review Short Story Prize. Haar verhalen en essays zijn gepubliceerd in The New York Times Magazine, Harper’s en andere tijdschriften

Claire-Louise Bennett Checkout 19

Checkout 19

  • Schrijfster: Claire-Louise Bennett (Engeland)
  • Soort: Engelse roman
  • Taal: Engels
  • Uitgever: Jonathan Cape
  • Verschijnt: 30 augustus 2021
  • Omvang: 224 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de roman van Claire-Louise Bennett

With fierce imagination, a woman revisits the moments that shape her life; from crushes on teachers to navigating relationships in a fast-paced world; from overhearing her grandmothers’ peculiar stories to nurturing her own personal freedom and a boundless love of literature. Fusing fantasy with lived experience, Checkout 19 is a vivid and mesmerising journey through the small traumas and triumphs that define us – as readers, as writers, as human beings.

Bijpassende boeken en informatie

Sylvia Townsend Warner – Lolly Willowes

Sylvia Townsend Warner Lolly Willowes recensie en informatie over de inhoud van de Engelse roman uit 1926. Op 25 augustus 2022 verschijnt als Penguin Clothbound Classic de korte roman Lolly Willows, aangevuld met een aantal verhalen en essays van de Engelse schrijfster Sylvia Townsend Warner. Er is geen Nederlandse vertaling van het boek verkrijgbaar of aangekondigd.

Sylvia Townsend Warner Lolly Willowes recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Lolly Willowes. Het boek is geschreven door Sylvia Townsend Warner. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de Engelse vertaling van de korte roman uit 1926, aangevuld met een aantal verhalen en essays van de Engelse schrijfster Sylvia Townsed Warner.

Sylvia Townsend Warner Lolly Willowes recensie

Lolly Willowes

Penguin Clothbound Classics

  • Schrijfster: Sylvia Townsend Warner (Engeland)
  • Soort boek, roman, verhalen
  • Taal: Engels
  • Eerste uitgave: 1926
  • Huidige uitgever: Penguin Books
  • Verschijnt: 25 augustus 2022
  • Omvang: 208 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek 

Flaptekst van het boek van Sylvia Townsend Warner

Celebrating the range and diversity of Penguin Classics, they take us from snowy Japan to springtime Vienna, from haunted New England to a sun-drenched Mediterranean island, and from a game of chess on the ocean to a love story on the moon. Beautifully designed and printed, these collectible editions are bound in colourful, tactile cloth and stamped with foil.

Lolly Willowes, so gentle and accommodating, has depths no one suspects. When she suddenly announces that she is leaving London and moving, alone, to the depths of the countryside, her overbearing relatives are horrified. But Lolly has a greater, far darker calling than family: witchcraft.

Bijpassende boeken en informatie

Jo Browning Wroe – Lavery & Zoon

Jo Browning Wroe Lavery & Zoon recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe Engelse roman. Op 24 mei 2022 verschijnt bij uitgeverij Nieuw Amsterdam de debuutroman A Terrible Kindness van de Britse schrijfster Jo Browning Wroe.

Jo Browning Wroe Lavery & Zoon recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Lavery & Zoon. Het boek is geschreven door Jo Browning Wroe. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de eerste roman van de Britse schrijfster Jo Browning Wroe.

Jo Browning Wroe Lavery & Zoon

Lavery & Zoon

  • Schrijfster: Jo Browning Wroe (Engeland)
  • Soort boek: Engelse roman
  • Origineel: A Terrible Kindness (2022)
  • Nederlandse vertaling: Anneke Bok, Claudia de Poorter
  • Uitgever: Nieuw Amsterdam
  • Verschijnt: 24 mei 2022
  • Omvang; 368 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 22,99
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Recensie en waardering voor de roman

  • “Lavery & Zoon zit vol moois. Een overtuigende en ontroerende roman.” (The Times)
  • “Een fijnzinnige debuutroman die verdriet en vreugde samenbrengt.” (The Observer)

Flaptekst van de roman Jo Browning Wroe

Oktober 1966: William Lavery geniet met volle teugen van het galadiner dat gehouden wordt ter ere van de net afgestudeerden aan de Academie voor Balsemen. Zijn vriendin Gloria zit naast hem, zijn oom Robert, hoofd van de uitvaartonderneming van de familie Lavery, glimt van trots. Dan komt er een urgent bericht: er heeft zich een ramp voltrokken op een school in Aberfan, en er worden dringend balsemers gevraagd.

Die nacht wordt William geconfronteerd met herinneringen aan zijn jeugd. Als koorjongen in Cambridge was hij gekozen om de felbegeerde solo te zingen tijdens de kerstmis. Maar een noodlottig misverstand met zijn beste vriend Martin en een onvergeeflijke keuze van zijn moeder hebben onomkeerbare gevolgen. Sindsdien heeft hij beiden niet meer gezien, en nooit meer gezongen. Aberfan betekent opnieuw een keerpunt in zijn leven. Voor William is balsemen de ultieme uiting van compassie voor anderen, maar zal het hem ook lukken om deze compassie voor zichzelf te vinden?

Bijpassende boeken en informatie

Sophie Kinsella – De partycrasher

Sophie Kinsella De partycrasher recensie en informatie over de inhoud van de Engelse feelgood roman. Op 22 maart 2022 verschijnt bij uitgeverij The House of Books de Nederlandse vertaling van De partycrasher, de nieuwe roman van de Engelse schrijfster Sophie Kinsella.

Sophie Kinsella De partycrasher recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman De partycrasher. Het boek is geschreven door Sophie Kinsella. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de  feelgood roman van de Britse schrijfster Sophie Kinsella.

Recensie van Monique van der Hoeven

De partycrasher is de Nederlandse vertaling van de allernieuwste roman van Sophie Kinsella, die vooral bekend is van haar serie boeken over de Shopaholic. Zoals altijd in de boeken van Sophie Kinsella is er de perfecte mix van alles- humor, feelgood, excentrieke personages en hilarische avonturen! Het is puur genieten en ook dit boek las ik achter elkaar uit.

Sophie Kinsella is een absolute kanjer in het schrijven van feelgood romans! Lezen dus!

De roman De partycrasher gaat over een feest dat gegeven wordt ter ere van het Victoriaanse landhuis “Greenoaks”. Greenoaks was jarenlang het thuis van de hoofdpersoon Effie, haar zus en broer en haar ouders. Maar dan krijgt Effie het nieuws te horen: haar ouders gaan scheiden en haar vader krijgt een nieuwe vriendin, waarmee Effie op z’n zachtst gezegd slecht kan opschieten. Als er een houscooling party” wordt georganiseerd, want plotseling moet ook Greenoaks verkocht worden, besluit Effie dat de maat voor haar vol is en dat ze niet naar het feest zal gaan. Tot ze er achter komt, dat iets heel belangrijks voor haar nog in het huis ligt…

Een heerlijk boek weer om te lezen, een boek met de vaart er in en met personages waar je vanaf de eerste bladzijde om moet lachen en van gaat houden. Sophie Kinsella is een absolute kanjer in het schrijven van feelgood romans! Lezen dus! Gewaardeerd met ∗∗∗∗ (uitstekend).

Sophie Kinsella De partycrasher Recensie

De partycrasher

  • Schrijfster: Sophie Kinsella (Engeland)
  • Soort boek: Engelse feelgood roman
  • Origineel: The Partucrasher (2021)
  • Nederlandse vertaling: Mariëtte van Gelder
  • Uitgever: The Houde of Books
  • Verschijnt: 22 maart 2022
  • Omvang: 336 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 22,99 / € 11,99
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)

Flaptekst van de nieuwe roman van Sophie Kinsella

Nadat haar ouders uit elkaar zijn gegaan is Effie vervreemd geraakt van haar vader en begon ze een vete met zijn knappe (en veel jongere) nieuwe vriendin, Krista. En nu krijgt Effie nog meer slecht nieuws: Greenoaks, het Victoriaanse landhuis dat Effie haar hele leven haar thuis noemde, wordt verkocht. Wanneer Krista besluit een ‘housecooling’-feest te geven, weigert Effie te gaan. Maar dan herinnert ze zich dat een geliefde schat uit haar kindertijd nog steeds in het huis verborgen ligt. Haar enige kans om die terug te krijgen is door in te breken terwijl iedereen druk aan het feesten is. Terwijl Effie door het huis sluipt, zich verstopt onder tafels en door kiertjes gluurt, realiseert ze zich dat de geheimen die Greenoaks bewaart niet alleen op zolder liggen.

Bijpassende boeken en informatie

Amy Lavelle – Eigenlijk helemaal niet goed

Amy Lavelle Eigenlijk helemaal niet goed recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe roman. Op 24 februari 2022 verschijnt bij uitgeverij The House of Books de Nederlandse vertaling van Definitely Fine, de debuutroman van de Engelse schrijfster Amy Lavalle.

Amy Lavelle Eigenlijk helemaal niet goed recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Eigenlijk helemaal niet goed. Het boek is geschreven door Amy Lavlle. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de eerste roman van de Britse schrijfster Amy Lavalle.

Amy Lavelle Eigenlijk helemaal niet goed Recensie

Eigenlijk helemaal niet goed

  • Schrijfster: Amy Lavelle (Engeland)
  • Soort boek: Engelse roman
  • Origineel: Definitely Fine (2021)
  • Nederlandse vertaling: Marjet Schumacher
  • Uitgever: The House of Books
  • Verschijnt: 24 februari 2022
  • Omvang: 336 pagina’s
  • Prijs: € 20 – € 25
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de debuutroman van Amy Lavelle

Een hilarisch, hartverscheurend en herkenbaar verhaal voor iedereen die zich weleens verloren heeft gevoeld.

Hannah is achtentwintig jaar wanneer haar moeder een ongeluk krijgt, met spoed naar het ziekenhuis wordt gebracht en nooit meer wakker wordt. Haar eerste instinct? Haar moeder bellen. Terwijl Hannah de rots in de branding voor haar emotioneel instabiele vader en chaotische zusje moet zijn, leert ze cruciale levenslessen die haar moeder haar nooit verteld heeft, zoals:

– Hoe je een begrafenis plant
– Hoe je een plafond schoonmaakt
– Hoe je de confrontatie met je angsten aangaat
– Hoe je op een tandem rijdt
– Hoe je moeder moet zijn

Maar er is één les die Hannah graag van haar moeder had geleerd: als je net de persoon bent verloren die alles een betekenis gaf, hoe moet je dan in hemelsnaam jezelf vinden?

Bijpassende boeken en informatie

Rebecca West – De familie Aubrey

Rebecca West De familie Aubrey recensie en informatie over de inhoud van de Engelse familieroman uit 1956. Op 15 februari 2022 verschijnt bij uitgeverij Signatuur de Nederlandse vertaling van de roman The Fountain Overflows van de Engelse schrijfster Rebecca West. Het is het eerste deel van de Autbrey-trilogie waarvan de twee volgende romans verschijnen in september 2022 en april 2023.

Rebecca West De familie Aubrey recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman De familie Aubrey. Het boek is geschreven door Rebecca West. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de roman uit 1956 van de Britse schrijfster Rebecca West.

Recensie van Monique van der Hoeven

De Nederlandse vertaling van het eerste deel van een familiesaga die het grootste deel van de 20ste eeuw beslaat, van het in 1954 geschreven boek door Rebecca West. Een dikke pil van meer dan 600 pagina’s – wat eigenlijk heerlijk is, want het is een boek om bij weg te dromen.

Een prachtig geschreven roman over een gezin dat “anders” is. Het verhaal speelt aan het begin van de 20ste eeuw – een vader, een moeder en drie dochters en een zoon, een excentriek gezin. Het gezin strijkt na een heleboel verhuizingen neer in Londen. Vader Piers werkt als journalist, maar is zo dol op speculeren, dat hij zijn gezin met grote regelmaat financieel bijna in de afgrond stort. Moeder Claire krijgt er zenuwinzinkingen van, maar weet toch altijd weer een oplossing voor alles te vinden. Ze is dol op haar zus, die ook een dochter heeft.

Een prachtig geschreven roman over een gezin dat “anders” is

Binnen het gezin speelt muziek een belangrijke rol – Clare was concertpianiste voordat ze met Piers trouwde. De oudste dochter Cordelia, oefent flink op de viool, maar is niet echt talentvol, anders dan de twee meisjes Mary en Rose, die op weg zijn, net als hun moeder ooit, concertpianistes te worden. De jongste tel, Richard Quin, is de Benjamin en weet zich overal uit te redden met zijn charmes en vele talenten.

Wat ik bijzonder aan dit boek vindt, is dat het bijna helemaal vanuit het perspectief van dochter Rose wordt verteld. Vaak is het niet helemaal duidelijk of het nou om en “waarheid” gaat of om iets wat zij als kind op een bepaalde manier heeft geïnterpreteerd. Tegelijkertijd spreekt er zoveel eerlijkheid en liefde voor het gezin uit deze manier van vertellen.

Genoten van de roman door de prettige schrijfstijl en sneren naar de patriarchale cultuur

Ik heb genoten van de roman, vooral door de prettige schrijfstijl van Rebecca West en de – vaak zijdelingse – sneren naar de patriarchale cultuur. Zeshonderd pagina’s die letterlijk door mijn handen vlogen en ik kijk uit naar de vertaling van deel twee en drie! De roman is gewaardeerd met ∗∗∗∗ (uitstekend).

Rebecca West De familie Aubrey Recensie

De family Aubrey

Aubrey-trilogie deel 1

  • Schrijfster: Rebecca West (Engeland)
  • Soort boek: Engelse familieroman
  • Origineel: The Fountain Overflows (1956)
  • Nederlandse vertaling: Anke ten Doeschate, René van Veen
  • Uitgever: Signatuur
  • Verschijnt: 15 februari 2022
  • Omvang: 672 pagina’s
  • Prijs: € 25- € 30
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
  • Waardering redactie: ∗∗∗∗ (uitstekend)

Flaptekst van de roman van Rebecca West

Maak kennis met de familie Aubrey in het eerste deel van deze familiesaga die een groot deel van de twintigste eeuw beslaat.

In het huis van de familie Aubrey hoor je tijdens theetijd arpeggio’s op de piano en flarden geëngageerde discussies. Dit excentrieke gezin woont in Londen, vlak voor de Eerste Wereldoorlog. Vader Piers is journalist, moeder Clare een voormalig concertpianiste, die haar carrière opzij heeft gezet om voor hun vier kinderen te zorgen: de muzikale tweeling Mary en Rose, de talentloze Cordelia en de kleine Richard Quinn. En dan is er nog de geliefde nicht Rosamund, die onderdak vindt bij de Aubreys.

De spilzieke vader Piers dreigt zijn familie voortdurend aan een financiële ondergang te helpen, wat slechts ternauwernood kan worden afgewend door moeder Clare. Maar zijn nieuwe baan in de buitenwijk van Londen belooft uitstel van de teloorgang. De Aubreys hopen dat kunst hen zal redden van een leven met armoede.

Tussen de muziek, politiek, vervulde en gebroken dromen door, zoeken de drie dochters in dit eerste deel van de Aubrey-trilogie hun eigen stem in deze patriarchale samenleving.

Het tweede deel van de familiesaga Mary en Rose verschijnt in september 2022 en het derde en laatste deel Rosamund in april 2023.

Rebecca West (21 december 1892 – 15 maart 1983) is geboren als Cicely Isabel Fairfield. Haar vader Charles was een journalist die nooit veel van zijn literaire vaardigheden maakte. Haar Schotse moeder Isabel had het in zich concertpianist te worden, maar streefde nooit een professionele carrière na.

Als achttienjarige publiceerde West haar eerste artikel als gepassioneerde suffragette in The Freewoman. Ze begon ook een relatie met H.G. Wells. Na deze eerste stappen in de journalistiek, begon West voor verscheidene tijdschriften en kranten te werken, zoals de New York Herald Tribune, de Times Literary Supplement en The New Yorker. Daarnaast publiceerde West zeven romans.

West stierf in 1983 op 90-jarige leeftijd en liet een onuitwisbare erfenis achter als bekroond romanschrijver, essayist en recensent. Haar carrière bracht haar lunches met Ford Madox Ford, feestjes met F. Scott en Zelda Fitzgerald en een korte relatie met Charlie Chaplin. Ze was een vriendin van Virginia Woolf. De lijst met prijzen en onderscheidingen die West ontving is lang, de meest prestigieuze is Dame of the British Empire. Haar leven, vol afwisseling, gedurfde kritiek en experimentele journalistiek, maakt haar tot een van de meest fascinerende en controversiële stemmen van de twintigste eeuw.

Rebecca West Mary en Rose RecensieRebecca West (Engeland) – Mary en Rose
Aubrey-trilogie deel 2
Engelse familieroman
Uitgever: Signatuur
Verschijnt: 13 september 2022

Rebecca West Rosamund RecensieRebecca West (Engeland) – Rosamond
Aubrey-trilogie deel 3
Engelse familieroman
Uitgever: Signatuur
Verschijnt: 1 april 2023

Bijpassende boeken en informatie

Jacqueline Roy – De dikke dame zingt

Jacqueline Roy De dikke dame zingt recensie en informatie over de inhoud van de Engelse roman. Op 12 april 2022 verschijnt bij uitgeverij Signatuur de Nederlandse vertaling van de roman The Fat Lady Sings van de Engelse schrijfster Jacqueline Roy.

Jacqueline Roy De dikke dame zingt recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman De dikke dame zingt. Het boek is geschreven door Jacqueline Roy. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden te vinden. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de roman van de Afro-Britse schrijfster Jacqueline Roy.

Jacqueline Roy De dikke dame zingt Recensie

De dikke dame zingt

  • Schrijfster: Jacqueline Roy (Engeland)
  • Soort boek: sociale roman
  • Origineel: The Fat Lady Sings (2021)
  • Nederlandse vertaling: Adiëlle Westercappel
  • Uitgever: Signatuur
  • Verschijnt: 12 april 2022
  • Omvang: 272 pagina’s
  • Prijs: € 20 – € 25
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de roman van Jacqueline Roy

Baanbrekende roman over de rol van kleur en klasse in de geestelijke gezondheidszorg. Geïnspireerd op eigen ervaringen van de auteur.

De veertigjarige Brits-Jamaicaanse Gloria, een luidruchtige, vrolijke en zingende vrouw, woont noodgedwongen op een Londense psychiatrische afdeling. Op een dag komt er een nieuwe patiënt binnen. Deze andere zwarte vrouw, Merle, is angstig. Volgens het personeel is Merle opgenomen vanwege een inzinking, maar hun pogingen haar te helpen lijken Merle meer te schaden dan te genezen. Gloria is de enige die Merle echt ziet en tussen de twee vrouwen ontwikkelt zich langzaam maar zeker een bijzondere vriendschap. In deze ontroerende weergave van mentale gezondheid creëert Roy een treffend portret van twee vrouwen die kracht vinden in hun gedeelde kwetsbaarheid, terwijl ze moeten navigeren door een systeem dat hen niet beschermt.

Jacqueline Roy werd als tiener opgenomen op een psychiatrische afdeling. De dikke dame zingt is geïnspireerd op die ervaring. Na een studie Engels en een master postkoloniale literatuur werd Roy docent Engels aan de Manchester Metropolitan University. Roy woont in Manchester.

Bijpassende boeken en informatie

Sarah Hall – Het atelier

Sarah Hall Het atelier recensie en informatie over de inhoud van de nieuwe Engelse roman. Op 25 januari 2022 verschijnt bij uitgeverij Ambo | Anthos de Nederlandse vertaling van de roman Burntcoat van de Engelse schrijfster Sarah Hall.

Sarah Hall Het atelier recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Het atelier. Het boek is geschreven door Sarah Hall. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden te vinden. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Britse schrijfster Sarah Hall

Sarah Hall Het atelier Recensie

Het atelier

  • Schrijfster: Sarah Hall (Engeland)
  • Soort boek: Engelse roman
  • Origineel: Burntcoat (2021)
  • Nederlandse vertaling: Karina van Santen, Martine Vosmaer
  • Uitgever: Ambo | Anthos
  • Verschijnt: 25 januari 2022
  • Omvang: 192 pagina’s
  • Prijs: € 20 – € 25
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de roman van Sarah Hall

Het atelier van Sarah Hall is de nieuwe roman van een veelgeprezen en genomineerd auteur (Man Booker Prize, BBC Short Story Award, Edge Hill Prize en Portico Prize).

In een Engelse stad grijpt het virus om zich heen, en net als iedereen heeft de beroemde beeldhouwer Edith Harkness zich teruggetrokken. Ze leidt een geïsoleerd bestaan in haar immense atelier, Burntcoat, met haar minnaar Halit – die ze eigenlijk nog maar nauwelijks kent. Terwijl de wereld buiten verandert, ondergaan de levens van Edith en Halit ook ingrijpende verschuivingen – vanwege de angst voor de gevaren van buiten, vanwege de verantwoordelijkheden, en vanwege de ontwikkelingen in hun relatie. Burntcoat transformeert in een nieuwe, koortsachtige wereld, een plek die Edith uiteindelijk doet inzien hoe we het onmogelijke overleven en wat er dan overblijft.

Het atelier is een zinnelijke roman, waarmee Hall zich weer bewijst als een groots schrijver.

Sarah Hall (1974) behoort tot de top van de hedendaagse Britse auteurs. Haar werk is in vele landen vertaald en wordt steevast enthousiast onthaald. Ze woont in Norwich, Engeland.

Bijpassende boeken en informatie

Jon McGregor – Het woord voor rood

Jon McGregor Het woord voor rood recensie en informatie over de inhoud van deze Engelse roman. Op 4 januari 2022 verschijnt bij Uitgeverij Nieuw Amsterdam de Nederlandse vertaling van Lean Fall Stand, de roman van de Ierse schrijver Jon McGregor.

Jon McGregor Het woord voor rood recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Het woord voor rood. Het boek is geschreven door Jon McGregor. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden te vinden. Bovendien kun je op deze pagina informatie over de inhoud van de nieuwe roman van de Britse schrijver Jon McGregor.

Jon McGregor Het woord voor rood recensie

Het woord voor rood

  • Schrijver: Jon McGregor (Engeland)
  • Soort boek: Engelse roman
  • Origineel: Lean Fall Stand (2021)
  • Nederlandse vertaling: Manon Smits
  • Uitgever: Nieuw Amsterdam
  • Verschijnt: 4 januari 2022
  • Omvang: 272 pagina’s
  • Prijs: € 20 – € 25
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Recensie en waardering voor de roman

  • “McGregor voert geen helden op. Ook geen schurken, trouwens. Je zou bijna zeggen, maar dat klinkt zo zalvend, dat hij met zijn humanistische aanpak ons allemaal beschrijft, met al onze kleine en grotere gebreken.” (Rob van Essen, NRC, ●●●●)
  • “Een absoluut meesterwerk: af, gelaagd en vol met het meest verbazingwekkend mooie proza.” (Observer)
  • “Een schitterende roman, die een kamer vol prijzen verdient. Jon McGregor schrijft eenvoudig en precies, als een dichter, en de precisie van zijn stijl zorgt ervoor dat elke hartslag je bijblijft. De kwaliteit van zijn aandacht is als een flikkerend licht rond de kwetsbare menselijkheid, en het laat de lezer ontroerd achter, en enigszins veranderd, alsof ze deel geworden is van het verhaal.” (Hilary Mantel)

Flaptekst van de nieuwe roman van Jon McGregor

Wanneer een research expeditie in Antarctica misloopt, zijn de gevolgen ingrijpend – voor de deelnemers én voor hun families.

Robert ‘Doc’ Wright zou opheldering moeten kunnen geven over het ongeluk, maar hij is na terugkomst niet langer in staat om te communiceren zoals hij dat gewend is. Terwijl zijn vrouw Anna worstelt met haar nieuwe rol als mantelzorger, moet Robert een hele nieuwe manier van leven leren, een nieuwe manier van zijn.

De nieuwe meesterlijke roman van Jon McGregor ontrafelt op ontroerende wijze onze voorstelling van heldendom, en onderzoekt de onbedwingbare menselijke neiging om verhalen te vertellen – zelfs als woorden ons in de steek laten. Het woord voor rood gaat over de grens tussen opoffering en egoïsme, en over de moed die soms nodig is om de dag door te komen.

Jon McGregor (1976) schrijft romans en verhalen. Drie van zijn romans werden genomineerd voor de Booker Prize, en hij won onder meer de prestigieuze IMPAC Dublin Literature Prize. Hij is Professor in Creative Writing aan de Universiteit van Nottingham in Engeland.

Bijpassende boeken en informatie