Tag archieven: Picador

Jen Hadfield – Storm Pegs

Jen Hadfield Storm Pegs recensie, review en informatie memoir over de Shetlandeilanden. Op 11 juli 2024 verschijnt bij Uitgeverij Picadoor het boek van de op Shetland woonachtige Engelse schrijfster en dichteres Jen Hadfield. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de schrijfster en over de uitgave. Er is geen Nederlandse vertaling van het boek verkrijgbaar of aangekondigd.

Jen Hadfield Storm Pegs recensie en review

  • “Storm Pegs perfectly captures the knotting of language and landscape. I was transported.” (Katherine May)
  • “Storm Pegs is rich, attentive and beautifully written. Hadfield writes vividly about the tides, the Shaetlan language, and shows a great appreciation for the people and modern life of Shetland. This book has been my friend. I really loved it and I recommend it.” (Amy Liptrot)
  • “What a wonderful book. Jen Hadfield just has to turn her languaged gaze to the world and it fizzes to life on the page. One of the most intensely realised accounts of a place – and time in a place – I have read.” (Philip Marsden)

Jen Hadfield Storm Pegs

Storm Pegs

A Life Made in Shetland

  • Auteur: Jen Hadfield (Engeland)
  • Soort boek: memoir, verhalen over de Shetlandeilanden
  • Taal: Engels
  • Uitgever: Picador
  • Verschijnt: 11 juli 2024
  • Omvang: 368 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook / luisterboek
  • Boek bestellen bij: Amazon / Bol

Flaptekst van het boek over Shetland van Jen Hadfield

In her late twenties, celebrated poet Jen Hadfield moved to the Shetland archipelago to make her life anew. A scattering of islands at the northernmost point of the United Kingdom, frequently cut off from the mainland by storms, Shetland is a place of Vikings and myths, of ancient languages and old customs, of breathtaking landscapes and violent weather. It has long fascinated travellers seeking the edge of the world.

On these islands known for their isolation and drama, Hadfield found something more: a place teeming with life, where rare seabirds blow in on Atlantic gales, seals and dolphins visit its beaches, and wild folk festivals carry the residents through long, dark winters. She found a close-knit community, too, of neighbours always willing to lend a boat or build a creel, of women wild-swimming together in the star-spangled winter seas. Over seventeen years, as bright summer nights gave way to storm-lashed winters, she learned new ways to live.

In prose as rich and magical as Shetland itself, Hadfield transports us to the islands as a local; introducing us to the remote and beautiful archipelago where she has made her home, and shows us new ways of living at the edge.

Jen Hadfield (1978)  lives in Shetland. Her first collection Almanacs won an Eric Gregory Award in 2003. Her second collection Nigh-No-Place won the T. S. Eliot Prize and was shortlisted for the Forward Prize for Best Collection. She won the Edwin Morgan Poetry Competition in 2012. Her collection The Stone Age won the Highland Book Prize in 2022.

Bijpassende boeken

Malachy Tallack Die mooie Atlantische wals recensieMalachy Tallack (Schotland) – Die mooie Atlantische wals
roman over de Shetlandeilanden
Uitgever: De Arbeiderspers
Verschijnt: 29 oktober 2024

Chetna Maroo – Western Lane

Chetna Maroo Western Lane recensie en informatie over de inhoud van de roman uit Engeland, shortlist Booker Prize 2023. Op 11 mei 2023 verschijnt bij uitgeverij Picador de roman van de Engelse schrijfster Chetna Maroo. Er is nog geen Nederlandse vertaling van de roman verkrijgbaar of aangekondigd.

Chetna Maroo Western Lane recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Western Lane. Het boek is geschreven door Chetna Maroo. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de nieuwe roman van de Engelse auteur Chetna Maroo.

Chetna Maroo Western Lane recensie

Western Lane

  • Auteur: Chetna Maroo (Engeland)
  • Soort boek: Engelse debuutroman
  • Taal: Engels
  • Uitgever: Picador
  • Verschijnt: 11 mei 2023
  • Omvang: 176 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Prijs: € 25,95 / € 17,76
  • Boek bestellen bij: Amazon / Bol
  • Shortlist Booker Prize 2023

Flaptekst van de roman van Chetna Maroo

Eleven-year-old Gopi has been playing squash since she was old enough to hold a racket. When her mother dies, her father enlists her in a quietly brutal training regimen, and the game becomes her world. Slowly, she grows apart from her sisters. Her life is reduced to the sport, guided by its rhythms: the serve, the volley, the drive, the shot and its echo.

But on the court, she is not alone. She is with her pa. She is with Ged, a thirteen-year-old boy with his own formidable talent. She is with the players who have come before her. She is in awe.

An indelible coming-of-age story, Chetna Maroo’s first novel captures the ordinary and annihilates it with beauty. Western Lane is a valentine to innocence, to the closeness of sisterhood, to the strange ways we come to know ourselves and each other.

Bijpassende boeken en informatie

Cormac McCarthy – Stella Maris

Cormac McCarthy Stella Maris recensie en informatie over de inhoud van de roman. Op 22 november 2022 verschijnt bij uitgeverij Picador de nieuwe roman van de Amerikaanse schrijver Cormac McCarthy. De Nederlandse vertaling van de roman verschijnt bij uitgeverij De Arbeiderspers. Een maand eerder, op 25 oktober 2022 verschijnt een tweede nieuwe roman van de beroemde Amerikaanse schrijver. Deze roman heeft als titel The Passenger meegekregen.

Cormac McCarthy Stella Maris recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op de pagina de recensie en waardering vinden van de roman Stella Maris. Het boek is geschreven door Cormac McCarthy Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van dit nieuwe roman van de Amerikaanse schrijver Cormac McCarthy.

Recensie van Tim Donker

De Cormac. De McCarthy. Daar is hij. Daar is hij dan weer. En De Passagier staat nog warm en rokend in mijn kast, en De Passagier laat me nog hijgend, en De Passagier leeft nog – en nu al komt hij af met Stella Maris. Toch geen flinterdun boekje, dat De Passagier (liet ik de titel van zijn vorige reeds vallen? De Passagier heette het) maar het liet me niettemin op een zeker soort honger achter: ik had niet gewild dat het al uit was, niet nu al (had ik trager moeten lezen?) en komt dus als geroepen dit Stella Maris want het sluit nogal goed aan bij euh… wel, De Passagier dus. Zie het als een nabeschouwing. Een post scriptum misschien. Ik weet het niet, ik probeer die achterlijke term “tweeluik” te vermijden. Ging het vorige boek nog over Bobby Western, dit keer staat zijn zus centraal (van wie wij via Bobby ook al menige glimp hadden mogen opvangen).

Alicia Western is een briljant wiskundige (ex-wiskundige feitelijk), gediagnosticeerd als lijdend aan “paranoïde schizofrenie” en uit eigen wil opgenomen in een kliniek die Stella Maris heet (hee, anders sloeg die titel ommers nergens op). Gans het boek wordt verteld in therapeutiese sessies.

He?

Wat?

Ja.

Gesprekken. Met haar therapeut. Dit hele boek bestaat uit dialogen, meer niet.

Wow.

Is wat ik dacht. Is wat ik almeteens dacht. Is wat ik op voorhand al dacht. Cormac McCarthy, dacht ik, de geniale Cormac McCarthy komt af met experimenteel proza van een kaliber waarvoor ik Engels ben gaan lezen.

He?

Wat?

Ja, dat behoeft misschien enige uitleg. Die laatste zin ik meen. Eigenlijk kende ik die hele Cormac McCarthy van haar noch pluim toen ik aan De Passagier begon. Maar dat mepte me dan ook steenkoud neder: niet zelden was ik zó onder de indruk van een boek. Oké, ik ben best vaak zó onder de indruk van een boek. Maar gezien de hoeveelheid boeken die ik lees, ging het uitgedrukt in procenten toch nog altijd om een bijzonderheid. Dit was wel één van de boeken die me bij blijven zou & McCarthy was op slag een nieuwe favoriet. Dat was één.

En dan dat experimenteel proza: ik heb nu al bijkans drie decennia lang een boon voor boeken die op één of andere manier afwijken van de vuile rest die daar zo’n beetje in het midden ligt en een boek dat geheel uit dialogen bestaat kwalificeert zich bij mij als experimenteel proza en heeft alleen daarom al mijn aandacht – al zou het niet geschreven zijn door Cormac McCarthy maar lawwezeggûh door William Gaddis. Want die schreef ooit JR, een regelrechte aanval op de Amerikaanse droom (en alleen daarom al goed). En misschien de eerste roman ooit die vrijwel volledig uit dialogen bestaat, kruisende dialogen, in elkaar hakende dialogen, zich verknopende dialogen – niet altijd is het bij Gaddis meteen duidelijk wie er nu eigenlijk precies aan het woord is. Ik vernam wat over JR, ik hoorde iets komen doorheen de druivengaard en ik dacht: Dat boek moet ik lezen! Maar JR is bij mijn allerbeste weten nooit in het Nederlands vertaald (schande, Arbeiderspers!) (nee: schande, Koppernik!) (vroeger zou ik gezeid hebben: schande, IJzer) (maar die tiep kent geen skinnerbox uit een boodschappenkrat, dus laat maar). Dus wat toen gezongen? Zomaar wat uitgeverijen een verzoeknummertje doen? Vertaal dit toch eens, vertaal dit boek toch eens, waarom vertalen jullie dit boek toch niet? Ik trachtte In De Knipscheer ooit zo gek te krijgen de kortverhalen van Michael Gira te vertalen en daar kwam al niks van in de bus – en die mensen kénde ik dan nog min of meer. Wat voor deksels zouden geheel onbekende uitgevers dan op mijn neus doen belanden? Nah. Heel dat boek, heel dat vuistdikke en bij vlagen volslagen onbegrijpelijke boek in de oorspronkelijke taal doorworstelen leek me dan makkelijker. Dus ik liet het aanrukken. Uit het verre Amerika. En dat daar bleek maar de top van de ijsberg: wat een schatten en schatten en nog eens schatten aan wonderschoon onvertaald proza en onvertaalde poëzie lagen daar in dat door mij tot dan toe voor debiel gehouden Amerika te wachten op mijn lezersogen! (en hoe logies ook: met een afzetmarkt zo ontzettend groot, kun je wel eens een onorthodox danspasje veroorloven, niet waar?) Er was een tijd, zelfs, dat het Engelstalige deel van mijn boekenkast het Nederlandstalige deel bij verre oversteeg.

Ik had dus alle redenen om aan te nemen dat ik Stella Maris nog beter ging vinden dan (okee nu is het genoeg regels geleden nu kan ik hem wel weer even noemen) De Passagier. Maar hoeveel beter dan ongelooflijk goed kan goed zijn? Wat ging Stella Maris met me doen als De Passagier me al verpletterd had? Me vergruizelen? Het allereerste McCarthy-boek dat ik ooit gelezen had, was grofkorrelig, duister, spannend, grappig, hallucinant, verwarrend, hard, ontroerend, mooi, aangrijpend, ontregelend, vervreemdend, surrealistisch, dromerig, rauw en vooral volstrekt eigen. Wat ging dit boek meer kunnen zijn dan dat? Kán een boek wel meer zijn dan dat.

Nou. Nee. Nee dus. Dat kan een boek niet. Stella Maris was niet de klap op de vuurpijl. Stella Maris was de mensen op straat die wijzen naar de vuurpijl en ooh! zeggen. Je denkt: zonder die mensen had ik ook wel ooh! kunnen denken.

Misschien doe ik het boek daarmee tekort. Maar eerst dit.

Iets met hoe de kracht de zwakte kan zijn, ik had het niet zo willen zeggen maar jij begint erover. Juist dat wat me zo had aangetrokken, een boek in dialogen, de reden waarom ik Engels ben gaan lezen, experimenteel proza, afwijken van de vuile rest (die ook nog altijd iets met bijtekst moet, van bijtekst de hoofdtekst makend), juist daarmee berooft McCarthy zichzelf van zijn allergrootste troef: de sfeer. Die maffe keelsnoerende nagelbijtende sfeer. Een raar gedoe op een booreiland waar Bobby Western misschien wel misschien niet alleen was voor een dag, of twee dagen, of langer. Een gezonken vliegtuig vol mensen wier haar boven hun hoofd hangt. Al die schimmige kamertjes, boven een bar of waar dan ook waar “ze” je iedere keer weer vinden. De hallucinaties van een zus die misschien geen hallucinaties zijn. Die sfeer. De sfeer van een koortsdroom. Die weg is als je mensen alleen maar laat praten. Praten is geen koortsdroom, hoe maf de praat ook is. Voor koortsdromen bruiken we beelden en liefst geen praat watzoaltijd.

Daarbij komt dat anders dan bij Gaddis er bij McCarthy maar twee praters zijn: de therapeut en de patiënte. Ja, ook bij McCarthy weet je soms voor een enkel secondje ofzo even niet wie dat laatste nou zei, maar doorgaans is het verschil tussen therapeutenpraat en patiëntenpraat groot genoeg om eventuele verwarring snel in te dammen – en onindambare verwarring, dat was nou net mijn grote plezier bij De passagier!

Daarbij komt dat de therapeut-patiënte enscenering iets toneelmatigs heeft, lichtelijk overhellend, zelfs, naar het kluchtige. Dat de gesprekken tussen Alice en haar therapeut vrijwel altijd op dezelfde manier beginnen, versterkt dat gevoel nog. Het geeft het iets van een serie sketches, iets als André van Duin, iets waarvan ik vrees dat het de bedoeling niet kan zijn geweest (langs de andere kant: wat weet ik nu helemaal van de bedoelingen van Cormac McCarthy, die mens staat op eenzame hoogte en ik sta daar ergens in het riool wat probeer ik überhaupt aanspraken te maken op zijn bedoelingen?)

Daarbij komt nee daar komt nog bij dat Alice Western een briljant wiskundige is. Of waart. Bovenmatig intelligent, ook als kind al. De gesprekken gaan over wiskunde, algebra, topologie, filosofie, Grothendieck, Poincaré, Spengler, kardinaal- en ordinaalgetallen, Russel, Wittgenstein; de uitspraken van Alice worden zomwijlen door de mij niet geheel ononderlegd lijkende psychotherapeut al niet begrepen – hoe moet dat dan zijn voor de lezers, McCarthy? Ja ik weet wel dat ik de verwarring in uw vorige boek zo hoog achtte maar verwarring en onbegrip dat is niet hetzelfde.

Daar komt nog bij… ja, wacht, er komt nog één ding bij. Therapeutiese sessies tenderen naar rationalisaties. In het vorige boek was er sprake van Het Kind. Dat leek een hallucinatie van Alice te zijn: een onvolgroeid, betweterige, met “vlerken” in plaats van armen uitgeruste stoorzender die te pas maar vooral te onpas kwam opdraven in haar kamer. Maar dan is er die scéne dat Bobby een lange strandwandeling maakt met Het Kind. Bobby is een onalledaags persoon maar zeker niet psychoties. Toch? Ja toch. Maar toch is Het Kind bij hem, en lopen ze op. Dat maakt Het Kind wat? Een broer-zus liefde die zó sterk is dat ze ook deelt in dromen, hallucinaties, visioenen? Een transcendentale entiteit? Simpelweg een metafoor? Voor? Hoe ook – Het Kind intrigeerde me in De Passagier in zulk een hoge mate dat ik vrees voor een therapeut in Stella Maris om het ten dode te rationaliseren. Dat gebeurt niet helemaal, maar toch had ik Het Kind liever niet ter sprake gehad in dit boek.

Wat is het?

Ik overweeg de omgekeerde volgorde: Cormac McCarthy had De Passagier uit laten brengen ná Stella Maris. Oké. Dan had ik misschien wat veel informatie gehad al, misschien zoveel zelfs dat een deel van de spanning van De Passagier al doodgeslagen was maar toch: dan had ik eerst een onorthodox, intrigerend boek gelezen, een boek van het soort dat een reden was om Engels te gaan lezen om dan te leren dat die schrijver niet alleen kan intrigeren maar ook verwarren, verduisteren, beangsten en ontroeren.

Of. Stella Maris was een extra deel geweest bij De Passagier. In dezelfde band. Had ik al dat gepraat gelezen terwijl ik nog steeds zo aan het trillen was om de gebeurtenissen jawel, daaraan was De Passagier ook rijk.

Of.

Maar wat.

Het is gegaan zoals het gegaan is. Stella Maris is voorwaar geen slecht boek. “Grothendieck vergeet ik niet. Alle mensen die ik noemde zijn dood. Is dit een vereiste om bij de groten te horen? Het is een vereiste om niet morgenochtend wakker te worden en iets buitengewoon stoms te zeggen.”, of bijvoorbeeld een idee over hoe taal de waanzin gebracht heeft (“Geestesziekten schijnen bij dieren niet voor te komen”); taal als een epidemie die zeer snel om zich heen greep; een idee die me zowel deed denken aan “language is a virus from outer space”, een uitspraak van William Burroughs maar onsterfelijk gemaakt door Laurie Anderson alsook deed bepeinzen hoe waar dat überhaupt is (kennen dieren geen taal dan, kennen dieren geen waanzin dan) – alleen zulke vragen al.

Alleen zulke vragen al, alleen zulke gedachten al.

Welke schrijver kan dat?

Cormac McCarthy moet een ongemeen intelligent man zijn. En ik hoop dat hij ooit, in zijn tijd, wanneer was zijn tijd, wiskunde en ook het natuurkunde van Bobby uit het vorige boek gestudeerd heeft. Dat hij de waanzin van het intellect (wie schreef daar ook weer over?) van nabij kent en dat hij al wat hij te berde brengt in zijn boeken kan putten uit zijn parate kennis. Want dan, en alleen dan, spreken we over een auteur die op onontkoombare wijze verslag kan doen over de grenzen van wat wel zo kreupel als “de verlichting” wordt aangeduid. De gekte van dat wat zich ooit juist wilde afwenden van de gekte.


Cormac McCarthy Stella Maris Recensie

Stella Maris

  • Schrijver: Cormac McCarthy (Verenigde Staten)
  • Soort boek: Amerikaanse roman
  • Origineel: Stella Maris (2022)
  • Nederlandse vertaling: Arjaan en Thijs van Nimwegen
  • Uitgever: De Arbeiderspers
  • Verschijnt: 6 december 2022
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Prijs: € 21,99
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de nieuwe roman van Cormac McCarthy

1972, Black River Falls, Wisconsin. Alicia Western, wiskundige met paranoïde schizofrenie in een psychiatrische kliniek overdenkt bij haar psychiater de aard van waanzin, het snijvlak tussen natuurkunde en filosofie, en herinnert zich een jeugd waarin haar grootmoeder haar op zevenjarige leeftijd vreesde. Ze introduceert haar hersenschimmen, maar weigert te spreken over haar broer Bobby – niet helemaal dood, niet helemaal de hare – om wie ze voortdurend rouwt.

Geheel verteld door de weergave van de therapeutische sessies is Stella Maris een intiem portret van rouw en verlangen, waarin een jonge vrouw haar eigen bestaan probeert te begrijpen en daarbij leven en dood bevraagt op het hoogste niveau.

Cormac McCarthy Stella Maris Recensie

Stella Maris

  • Schrijver: Cormac McCarthy (Verenigde Staten)
  • Soort boek: Amerikaanse roman
  • Taal: Engels
  • Uitgever: Picador
  • Verschijnt: 22 november 2022
  • Omvang: 256 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de nieuwe roman van Cormac McCarthy

1972, Black River Falls, Wisconsin: Alicia Western, twenty years old, with forty thousand dollars in a plastic bag, admits herself to the hospital. A doctoral candidate in mathematics at the University of Chicago, Alicia has been diagnosed with paranoid schizophrenia, and she does not want to talk about her brother, Bobby. Instead, she contemplates the nature of madness, the human insistence on one common experience of the world; she recalls a childhood where, by the age of seven, her own grandmother feared for her; she surveys the intersection of physics and philosophy; and she introduces her cohorts, her chimeras, the hallucinations that only she can see. All the while, she grieves for Bobby, not quite dead, not quite hers.

Told entirely through the transcripts of Alicia’s psychiatric sessions, Stella Maris is a searching, rigorous, intellectually challenging coda to The Passenger, a philosophical inquiry that questions our notions of God, truth, and existence.

Cormac McCarthy De passagier RecensieCormac McCarthy (Verenigde Staten) – De passagier
Amerikaanse roman
Uitgever: De Arbeiderspers
Verschijnt: 25 oktober 2022

Cormac McCarthy The Passenger RecensieCormac McCarthy (Verenigde Staten) – The Passenger
Amerikaanse roman
Uitgever: Picador
Verschijnt: 25 oktober 2022

Bijpassende boeken en informatie

Mieko Kawakami All the Lovers in the Night

Mieko Kawakami All the Lovers in the Night recensie en informatie over de inhoud van de Japanse roman. Op 20 augustus 2020 verschijnt bij Uitgeverij Picador de Engelse vertaling van de roman van de Japanse schrijfster Mieko Kawakami. Er is nog geen Nederlandse vertaling van de roman verkrijgbaar of aangekondigd.

Mieko Kawakami All the Lovers in the Night recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van deze roman uit Japan, All the Lovers in the Night. Het boek is geschreven door Mieko Kawakami. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van deze roman van de Japanse schrijfster Mieko Kawakami.

Mieko Kawakami All the Lovers in the Night Recensie

All the Lovers in the Night

  • Schrijfster: Mieko Kawakami (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman
  • Origineel: すべて真夜中の恋人たち (2011)
  • Engelse vertaling: Sam Bett, David Boyd
  • Uitgever: Picador
  • Verschijnt: 12 mei 2022
  • Omvang: 224 pagina’s
  • Uitgave: paperback / gebonden boek / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de roman van de Japanse schrijfster Mieko Kawakami

Bestselling author of Breasts and Eggs (Borsten en eitjes) Mieko Kawakami invites readers back into her immediately recognizable fictional world with this new, extraordinary novel and demonstrates yet again why she is one of today’s most uncategorizable, insightful, and talented novelists.

Fuyuko Irie is a freelance copy editor in her mid-thirties. Working and living alone in a city where it is not easy to form new relationships, she has little regular contact with anyone other than her editor, Hijiri, a woman of the same age but with a very different disposition. When Fuyuko stops one day on a Tokyo street and notices her reflection in a storefront window, what she sees is a drab, awkward, and spiritless woman who has lacked the strength to change her life and decides to do something about it.

As the long overdue change occurs, however, painful episodes from Fuyuko’s past surface and her behavior slips further and further beyond the pale. All the Lovers in the Night is acute and insightful, entertaining and engaging; it will make readers laugh, and it will make them cry, but it will also remind them, as only the best books do, that sometimes the pain is worth it.

Bijpassende boeken en informatie

Cormac McCarthy – The Passenger

Cormac McCarthy The Passenger recensie en informatie over de inhoud van de roman. Op 25 oktober 2022 verschijnt bij uitgeverij Picador de nieuwe roman van de Amerikaanse schrijver Cormac McCarthy. De Nederlandse vertaling van de roman verschijnt bij uitgeverij De Arbeiderspers. Een maand later, op 22 november 2022 verschijnt een tweede nieuwe roman van de beroemde Amerikaanse schrijver. Deze roman heeft als titel Stella Maris meegekregen.

Cormac McCarthy The Passenger recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op de pagina de recensie en waardering vinden van de roman The Passenger. Het boek is geschreven door Cormac McCarthy Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van dit nieuwe roman van de Amerikaanse schrijver Cormac McCarthy.

Cormac McCarthy The Passenger Recensie

The Passenger

  • Schrijver: Cormac McCarthy (Verenigde Staten)
  • Soort boek: Amerikaanse roman
  • Taal: Engels
  • Uitgever: Picador
  • Verschijnt: 25 oktober 2022
  • Omvang: 300 pagina’s
  • Uitgave: gebonden boek / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de nieuwe roman van Cormac McCarthy

1980, Pass Cchristian, Mississippi: It is three in the morning when Bobby Western zips the jacket of his wetsuit and plunges from the boat deck into darkness. His divelight illuminates the sunken jet, nine bodies still buckled in their seats, hair floating, eyes devoid of speculation. Missing from the crash site are the pilot’s flightbag, the plane’s black box, and the tenth passenger. But how? A collateral witness to machinations that can only bring him harm, Western is shadowed in body and spirit – by men with badges; by the ghost of his father, inventor of the bomb that melted glass and flesh in Hiroshima; and by his sister, the love and ruin of his soul.

Traversing the American South, from the garrulous bar rooms of New Orleans to an abandoned oil rig off the Florida coast, The Passenger is a breathtaking novel of morality and science, the legacy of sin, and the madness that is human consciousness.

Cormac McCarthy Stella Maris RecensieCormac McCarthy (Verenigde Staten) – Stella Maris
Amerikaanse roman
Uitgever: Picador
Verschijnt: 22 november 2022

Bijpassende boeken en informatie

Thora Hjörleifsdóttir – Magma

Thora Hjörleifsdóttir Magma recensie en informatie roman uit IJsland. Op 8 juli 2021 verschijnt op 13 juli 2021 bij uitgeverij Grove Press de Engelse vertaling van de roman Kvika van de IJslandse schrijfster Thora Hjörleifsdóttir.

Thora Hjörleifsdóttir Magma recensie en informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Magma. Het boek is geschreven door Thora Hjörleifsdóttir. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie vinden over de inhoud van de eerste roman van de IJslandse schrijfster Thora Hjörleifsdóttir.

Thora Hjörleifsdóttir Magma Recensie roman uit IJsland

Magma

  • Schrijfster: Thora Hjörleifsdóttir (IJsland)
  • Soort boek: IJslandse roman
  • Origineel: Kvika (2019)
  • Engelse vertaling: Meg Matich
  • Uitgever: Grove Press / Picador
  • Verschijnt: 13 juli 2021
  • Omvang: 208 pagina’s
  • Uitgave: paperback / gebonden boek / ebook
  • Boek bestellen bij: Amazon / Bol

Flaptekst roman van de IJslandse schrijfster Thora Hjörleifsdóttir

Twenty-year-old Lilja is in love. She becomes smitten with an older, handsome university student who reads Latin, quotes philosophy and cooks balanced, vegetarian meals. In no time, she moves into his cramped flat. Seduced by the newfound intimacy of a shared bed and showers, and fuelled by the desire to please her partner, she doesn’t realize when his quiet and pervasive manipulations start to unravel her.

His acts of imperceptible abuse continue to mount as their relationship develops. Desperate to rationalize his behaviour and be the perfect lover, Lilja gradually permits him to cross all boundaries, unable to break free from the toxic cycle. And then an unexpected ultimatum: an all-consuming love, or the promise of a life reclaimed.

Urgent and visceral, Thora Hjörleifsdóttir explores the darkest corners of relationships, exposing the commonplace undercurrents of violence that often go undetected. In an era of growing pornification, she deftly illustrates the failings of our culture to recognize symptoms of cruelty. In gripping, poetic prose, Magma depicts the unspooling of a tender-hearted young woman aching to love and be loved.

Bijpassende boeken en informatie

Douglas Stuart – Shuggie Bain

Douglas Stuart Shuggie Bain recensie en informatie over de inhoud van deze roman over Glasgow in de jaren 80. Op 20 februari 2021 verschijnt bij Uitgeverij Nieuw Amsterdam de Nederlandse vertaling van de roman Shuggie Bain van de Schotse schrijver Douglas Stuart. De originele uitgave verscheen op 20 februari 2020 bij Uitgeverij Picador de nieuwe roman van de Schotse schrijver Douglas Stuart.  

Douglas Stuart Shuggie Bain Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van de roman Shuggie Bain. Het boek is geschreven door Douglas Stuart. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden te vinden. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van deze roman van de Schotse schrijver Douglas Stuart die op 19 november 2020 de Mab Booker Prize 2020 won.

Shuggie Bain, is hij 16 jaar als je kennis met hem maakt? Hij woont ergens in de krochten van Glasgow, in een pension waar veel eenzame harde werkers wonen, die met rot baantjes hun karige loon bij elkaar schrapen. Ieder een eigen smoezelige kamer, delen toilet en badkamer.

Zo’n jonge jongen en al een heel leven achter de rug. Een jongen die tot aan haar dood tegen beter weten in, onvoorwaardelijk van zijn moeder Agnes heeft gehouden. En Agnes die haar hele leven meer van de drank hield dan van haar kinderen. Vaders oogappeltje was zij altijd, een bloedmooi meisje altijd gehuld in de mooiste kleren, opgepoetst, verwend tot op het bot. Was dat de reden dat zij uiteindelijk ten onder zou gaan aan de drank? Teveel naar haar ogen gekeken? Op jonge leertijd trouwt Agnes met een katholieke bravert, krijgt twee kinderen met hem, Catharina en Leek, maar hij is oh zo saai. Wanneer zij met Shuggie Bain  begint te scharrelen kan het niet anders dan dat zij met hem en haar kinderen er vandoor gaat en denkt bij hem in te trekken. Dat loopt anders en zo trekt zij met haar kroost noodgedwongen bij haar ouders in. Samen met Shuggie krijgt zij nog een kind, kleine Shuggie en langzaam maar zeker verandert Agnes in een zuiplap. Ja, haar uiterlijk altijd goed verzorgt, alles op orde, alles aangeschaft uit de catalogus die regelmatig op de deurmat valt, vaak op de pof aangeschaft. Maar dat dondert niet, hoe diep een mens ook kan zinken; als je haar maar goed zit, lijkt het levensmotto van Agnes.

Verdwaasd en verwaarloosd achtergebleven en opgestapeld in de sloppenwijken van de grote stad

Natuurlijk gaat het mis. Shuggie, haar grote liefde blijkt een hufter. Als taxichauffeur kan hij zijn goddelijke gang gaan. Een liefje hier, een wippie daar. Hij zorgt voor een eigen woning voor Agnes en haar kinderen ergens in een godverlaten achterstandswijk in Glasgow, verlaten door de grootste mijnbouwwerkgever, in de steek gelaten door gemeente en overheid. Alle bewoners in hetzelfde schuitje. Geen werk, geen inkomen, geen vooruitzichten, stapels kinderen, verwaarloosde huizen, omgeven door een natuur van mijnafval en kolengruis. Op straat heerst het recht van de sterkste. Wanneer je opvalt, niet meedoet in deze cultuur hoor je er al snel niet bij. En dat is het geval. Agnes poetst haar huis, zorgt dat haar kinderen er zo goed mogelijk uitzien, maar verzuipt haar inkomen. Er dreigt altijd gevaar voor de kinderen. In welke toestand treffen zij hun moeder aan wanneer zij thuis komen? En voor kleine Shuggie, die meer een meisje lijkt, zich als meisje gedraagt, is het leven daar dubbelzwaar.

Douglas Stewart Shuggie Bain Winnaar Booker Prize 2020

Zijn zus en broer worden min of meer het huis uitgewerkt door Agnes en zo blijft hij alleen achter met de zorg en liefde en angsten voor zijn altijd maar weer dronken moeder. Voordat hij naar school gaat bijvoorbeeld scharrelt hij uit alle rondslingerende blikjes bier de restjes bijeen en zet het bij haar bed. Dat helpt haar op gang te komen wanneer zij met haar kater wakker wordt. Hij blijft hopen, geloven en wellicht ook nog zeker weten dat zij op een dag stopt met zuipen. Haar liefde voor de drank omzet in liefde en zorg voor hem.

Hartverscheurende en ontroerende debuutroman van uitzonderlijke kwaliteit

Wat een hartverscheurende en ontroerende roman is dit debuut van Douglas Stuart. Door de ogen van Douglas, een homoseksuele jongen met een onwrikbaar geloof in, en  liefde voor zijn alcoholische moeder geeft hij elke lezer een inkijkje in de jarig tachtig onder het bewind van Thatcher en de gevolgen daarvan. Zeker voor een groot deel van de maatschappij die  de omslag van maakindustrie naar dienstenindustrie niet mee kon maken. Verdwaasd en verwaarloosd achtergebleven en opgestapeld in de sloppenwijken van de grote stad, met nog net geen hek er omheen. Een ernstig actueel boek dat gewaardeerd is met de maximale ∗∗∗∗∗ (uitmuntend).

Recensie van Mieke Koster

Shuggie Bain

  • Schrijver: Douglas Stuart (Schotland)
  • Soort boek: Schotse roman, sociale roman
  • Origineel: Shuggie Bain (20 februari 2020)
  • Nederlandse vertaling: Inger Limburg, Lucie van Rooijen
  • Uitgever: Nieuw Amsterdam
  • Verschijnt: 20 februari 2021
  • Omvang: 448 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol
  • Booker Prize 2020 Winnaar
  • Waardering redactie∗∗∗∗∗ (uitmuntend)

Flaptekst van de roman Shuggie Bain

Het verpletterende debuut over verslaving, moed en onvoorwaardelijke liefde.

Hugh ‘Shuggie’ Bain brengt in de jaren tachtig zijn jeugd door in een vervallen sociale huurwoning in Glasgow, Schotland. Zijn moeder Agnes is alles voor Shuggie. Agnes droomt van een ‘echt’ huis en een beetje glamour in haar leven. Ze is getrouwd met een vreemdgaande taxichauffeur maar behoudt haar trots door er altijd goed uit te zien – haar getoupeerde haar, make-up en parelwitte kunstgebit maken haar tot een Glasgowse Elizabeth Taylor. Terwijl Shuggie worstelt met zijn seksualiteit zoekt Agnes steeds vaker steun in drank. Agnes steunt haar zoon, maar haar verslaving begint alles te overschaduwen, zelfs de liefde voor haar Shuggie.

Waardering voor de roman van Douglas Stuart

  • “Een verhaal zo uniek dat er niet aan te ontkomen valt.” The New York Times
  • “Het debuut dat leest als een meesterwerk.” The Washington Post

Douglas Stuart Shuggie Bain Recensie

Shuggie Bain

  • Schrijver: Douglas Stuart (Schotland)
  • Soort boek: Schotse roman, sociale roman
  • Taal: Engels
  • Uitgever: Picador
  • Verschenen: 20 februari 2020
  • Omvang: 448 pagina’s
  • Uitgave: gebonden Boek / ebook
  • Booker Prize 2020 Winnaar
  • Waardering redactie∗∗∗∗∗ (uitmuntend)

Flaptekst van de roman van Douglas Stuart

It is 1981. Glasgow is dying and good families must grift to survive. Agnes Bain has always expected more from life. She dreams of greater things: a house with its own front door and a life bought and paid for outright (like her perfect, but false, teeth). But Agnes is abandoned by her philandering husband, and soon she and her three children find themselves trapped in a decimated mining town. As she descends deeper into drink, the children try their best to save her, yet one by one they must abandon her to save themselves. It is her son Shuggie who holds out hope the longest.

Shuggie is different. Fastidious and fussy, he shares his mother’s sense of snobbish propriety. The miners’ children pick on him and adults condemn him as no’ right. But Shuggie believes that if he tries his hardest, he can be normal like the other boys and help his mother escape this hopeless place.

Douglas Stuart’s Shuggie Bain lays bare the ruthlessness of poverty, the limits of love, and the hollowness of pride. A counterpart to the privileged Thatcher-era London of Alan Hollinghurst’s The Line of Beauty, it also recalls the work of Édouard Louis, Frank McCourt, and Hanya Yanagihara, a blistering debut by a brilliant writer with a powerful and important story to tell.

Bijpassende boeken en informatie

Mieko Kawakami – Breasts and Eggs

Mieko Kawakami Breasts and Eggs recensie en informatie over de inhoud van deze Japanse roman.  Op 20 augustus 2020 verschijnt bij Uitgeverij Picador de Engelse vertaling van de roman van de Japanse schrijfster Mieko Kawakami. De Nederlandse vertaling van de roman, Borsten en eitjes, verschijnt op 28 april 2022 bij uitgeverij Podium.

Mieko Kawakami Breasts and Eggs Recensie en Informatie

Als de redactie het boek leest, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van deze roman uit Japan, Breasts and Eggs. Het boek is geschreven door Mieko Kawakami. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van deze roman van de Japanse schrijfster Mieko Kawakami.

Mieko Kawakami Breasts and Eggs Recensie

Breasts and Eggs

  • Schrijfster: Mieko Kawakami (Japan)
  • Soort boek: Japanse roman, sociale roman
  • Engelse vertaling: Sam Bett, David Boyd
  • Uitgever: Picador
  • Verschijnt: 20 augustus 2020
  • Omvang: 320 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek / Ebook

Flaptekst van de roman van Mieko Kawakami

On a hot summer’s day in a poor suburb of Tokyo we meet three women: thirty-year-old Natsu, her older sister Makiko, and Makiko’s teenage daughter Midoriko. Makiko, an ageing hostess despairing the loss of her looks, has travelled to Tokyo in search of breast enhancement surgery. She’s accompanied by Midoriko, who has recently stopped speaking, finding herself unable to deal with her own changing body and her mother’s self-obsession. Her silence dominates Natsu’s rundown apartment, providing a catalyst for each woman to grapple with their own anxieties and their relationships with one another.

Ten years later, we meet Natsu again. She is now a writer and find herself on a journey back to her native city, returning to memories of that summer and her family’s past as she faces her own uncertain future.

In Breasts and Eggs Mieko Kawakami paints a radical and intimate portrait of contemporary working class womanhood in Japan, recounting the heartbreaking journeys of three women in a society where the odds are stacked against them. This is an unforgettable full length English language debut from a major new international talent.

Bijpassende boeken en informatie

Kiran Millwood Hargrave – The Mercies

Kiran Millwood Hargrave The Mercies recensie en informatie over deze historische roman die zich afspeelt in 17e eeuws Noorwegen. Op 11 februari 2020 verschijnt bij uitgeverij Picador de nieuwe roman van de Engelse schrijfster Kiran Millwood Hargrave. De Nederlandse vertaling verschijnt op 27 augustus 2020 en heeft als titel De vrouwen van Vardø.

Kiran Millwood Hargrave The Mercies Recensie en Informatie

Als de redactie het boek gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van The Mercies, de nieuwe historische roman van de Engelse schrijfster Kiran Millwood Hargrave. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van deze roman van Kiran Millwood Hargrave die zich in 17e eeuw Noorwegen afspeelt.

Kiran Millwood Hargrave The Mercies Recensie

The Mercies

  • Schrijfster: Kiran Millwood Hargrave (Engeland)
  • Soort boek: historische roman
  • Uitgever: Picador
  • Verschijnt: 11 februari 2020
  • Omvang: 337 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek / Ebook

Flaptekst van de historische roman

Finnmark, Norway, 1617. Twenty-year-old Maren Magnusdatter stands on the craggy coast, watching the sea break into a sudden and reckless storm. Forty fishermen, including her brother and father, are drowned and left broken on the rocks below. With the menfolk wiped out, the women of the tiny Arctic town of Vardø must fend for themselves.

Three years later, a sinister figure arrives. Absalom Cornet comes from Scotland, where he burned witches in the northern isles. He brings with him his young Norwegian wife, Ursa, who is both heady with her husband’s authority and terrified by it. In Vardø, and in Maren, Ursa sees something she has never seen before: independent women. But Absalom sees only a place untouched by God, and flooded with a mighty evil.

As Maren and Ursa are drawn to one another in ways that surprise them both, the island begins to close in on them, with Absalom’s iron rule threatening Vardø’s very existence.

Inspired by the real events of the Vardø storm and the 1621 witch trials, The Mercies is a story of love, evil, and obsession, set at the edge of civilization.

De vrouwen van Vardø

  • Schrijfster: Kiran Millwood Hargrave Kiran Millwood Hargrave De vrouwen van Vardø Recensie(Engeland)
  • Soort boek: historische roman
  • Origineel: The Mercies (2020)
  • Nederlandse vertaling: Mijke Hadewey van Leersum
  • Uitgever: Uitgeverij Orlando
  • Verschijnt: 27 augustus 2020
  • Omvang: 352 pagina’s
  • Uitgave: Paperback / Ebook
  • Inhoud roman: Op kerstavond 1617 raakt de zee rondom het Noorse eiland Vardø in de greep van een allesvernietigende storm. De twintigjarige Maren Magnusdatter moet toezien hoe veertig vissers, onder wie haar vader, haar broer en haar verloofde, worden verzwolgen door de golven. Nu alle mannen zijn weggevaagd, moeten de vrouwen van het pooleiland zichzelf voortaan zien te redden…lees verder >

Bijpassende Boeken en Informatie

 

Aravind Adiga – Amnesty

Aravind Adiga Amnesty recensie en informatie van deze nieuwe Indiase roman. Op 20 februari 2020 verschijnt bij uitgeverij Picador de nieuwe roman van de Indiase schrijver Aravind Adiga. De Nederlandse vertaling van de roman met als titel Gratie verschijnt tegelijkertijd bij Uitgeverij Nieuw Amsterdam.

Aravind Adiga Amnesty Recensie en Informatie

Als de redactie de roman gelezen heeft, kun je op deze pagina de recensie en waardering vinden van Amnesty, de nieuwe roman van Aravind Adiga. Daarnaast zijn hier gegevens van de uitgave en bestelmogelijkheden opgenomen. Bovendien kun je op deze pagina informatie lezen over de inhoud van de roman van de Indiase schrijver Aravind Adiga.

Aravind Adiga Amnesty Recensie

Amnesty

  • Schrijver: Aravind Adiga (India)
  • Soort boek: sociale roman
  • Taal: Engels
  • Uitgever: Picador
  • Verschijnt: 20 februari 2020
  • Omvang: 272 pagina’s
  • Uitgave: Gebonden Boek / Ebook

Flaptekst van deze roman

Danny – formerly Dhananjaya Rajaratnam – is an illegal immigrant in Sydney, Australia, denied refugee status after he fled from Sri Lanka. Working as a cleaner, living out of a grocery storeroom, for three years he’s been trying to create a new identity for himself. And now, with his beloved vegan girlfriend, Sonja, with his hidden accent and highlights in his hair, he is as close as he has ever come to living a normal life.

But then one morning, Danny learns a female client of his has been murdered. When Danny recognizes a jacket left at the murder scene, he believes it belongs to another of his clients — a doctor with whom he knows the woman was having an affair. Suddenly Danny is confronted with a choice: come forward with his knowledge about the crime and risk being deported, or say nothing, and let justice go undone? Over the course of this day, evaluating the weight of his past, his dreams for the future, and the unpredictable, often absurd reality of living invisibly and undocumented, he must wrestle with his conscience and decide if a person without rights still has responsibilities.

Propulsive, insightful, and full of Aravind Adiga’s signature wit and magic, Amnesty is both a timeless moral struggle and a universal story with particular urgency today.

Bijpassende Boeken en Informatie