Jen Beagin Stofzuigen in het donker recensie en informatie over de inhoud van deze Amerikaanse romans. Op 7 mei 2020 verschijnt bij Uitgeverij Atlas Contact de vertaling van de eerste twee romans van de Amerikaanse schrijfster Jen Beagin.
Jen Beagin Stofzuigen in het donker Recensie
Ze heet Mona, de poetsvrouw waarmee je kennismaakt in deze roman van Beagin. Een jonge vrouw van 26 jaar. Op haar twaalfde verstoten door haar getroebleerde ouders aan haar tante Sheila doorgegeven, die kilometers verderop woont. Mona is slim, doorloopt met gemak haar middelbare schooltijd maar is absoluut niet van plan nog verder te gaan leren. Haar tante heeft een schoonmaakbedrijf en zij gaat voor haar tante werken. Mona houdt van schoonmaken en heeft bijna een persoonlijke relatie met allerlei stofzuigermodellen.
Tijdens het werken in allerlei huishoudens analyseert zij aan de hand van de inrichting van de huizen wat voor een soort mensen hier wonen. Ja, zij snuffelt en struint hier ongegeneerd in het rond. Intussen in zij vrijwilligster bij de plaatselijke spuituitlenen en komt zo in contact met de onderkant van de maatschappij. Zij blijkt zich daar wonderwel thuis te voelen. En ja, zij krijgt een relatie met een opvallend type, die zij Mijnheer Getver noemt. En ja, drugs en alcohol horen tot de dagelijkse ingrediënten van haar bestaan. Deze mijnheer maakt een eind aan zijn leven en Mona moet door, vertrekt van Nergenshuizen naar Taos in Nieuw Mexico. Als zelfstandig onderneemster in het betere schoonmaakwerk. En ja, ook daar komt zij bij bijzondere huishoudens terecht. Naast het grondige schoonmaakwerk heeft Mona de gewoonte zich uit te dossen met bijzondere kleren en accessoires van de bewoners van de huizen en maakt zij foto’s van zichzelf.
En ja, het komt er altijd van dat zij met één of met allebei de bewoners in bed belandt. Ja, met drank, ja, met hallucinerende middelen. Bijna iedereen bij wie zij werkt heeft het beste met haar voor, voorziet haar van advies. En bijna elke werkrelatie eindigt omdat het niet goed afloopt met de seksuele/ intieme relaties die zij aanknoopt met de huiseigenaren. Om het leven voor zichzelf een beetje op de rails te houden spreekt Mona veel met God, die zij Bob noemt. Later verdwijnt Bob en komt Terry daarvoor in de plaats.
Tijdens alle gesprekken die Mona voert met alle verknipte bewoners van haar schoonmaakadresjes krijg je als lezer steeds weer een inkijkje in het leven van Mona. Lijkt het voor haar godsonmogelijk zich echt aan iemand te binden. Nergens is het veilig, niemand is echt te vertrouwen.
Nergens is het veilig, niemand is echt te vertrouwen
In 2015 verscheen deel een van deze roman; doen alsof ik dood ben. Nu in dit boek, is deel twee van een mogelijke drieluik las ik hierbij gevoegd. Ik vind dat teveel van het goede. Deel een heb ik met een zekere verwondering gelezen, ja, komisch en zo nu en dan hilarisch. Maar wat mij betreft was dat genoeg geweest. En heb ik het idee dat deze roman eerder bedoeld is voor jonge dertigplussers dan voor de oudere generatie. Wellicht daarom mijn magere waardering van ∗∗∗∗∗ (goed).
Recensie van Mieke Koster
Stofzuigen in het donker
- Schrijfster: Jen Beagin (Verenigde Staten)
- Soort boek: sociale roman
- Origineel:
- Pretend I’m Dead (2018)
- Vacuum in the Dark (2019)
- Nederlandse vertaling: Astrid Huisman, Roos van de Wardt
- Uitgever: Atlas Contact
- Verschijnt: 7 mei 2020
- Omvang: 520 pagina’s
- Uitgave: Paperback / Ebook
- Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (goed)
Waardering voor stofzuigen in het donker
- Haar onderkoelde observaties over de merkwaardige mensen die haar pad kruisen variëren van grimmig tot liefdevol, maar zijn altijd uitermate raak (Katja de Bruin (VPRO Boekengids)
Flaptekst van de roman van Jen Beagin
De zesentwintigjarige Mona is schoonmaker van beroep. Ze is onlangs verhuisd van de Oostkust van Amerika naar New Mexico voor een frisse start (na een ongezonde liefdesaffaire – een junk met de naam Mr. Getver, lang verhaal), maar haar pogingen om haar leven op de rails te krijgen, zijn vooralsnog mislukt.
Om te beginnen is er een nieuwe ongezonde liefdesaffaire, ditmaal met de ietwat labiele Mr. Duister – toevallig getrouwd met een van Mona’s schoonmaakcliënten. Dan is er het Hongaarse kunstenaarsechtpaar, ook cliënten, dat kennelijk meer wil van Mona dan alleen een fonkelend aanrecht. Die getroebleerde verhouding doet Mona weer denken aan de minder plezierige kanten van haar eigen jeugd (gescheiden ouders, pleeggezin, lang verhaal). Heel even dreigt het cirkeltje helemaal rond te komen dankzij Mr. Duister – ware het niet voor de onverwachte veerkracht van Mona, een van de meest onaangepaste, hilarische hoofdpersonages in hedendaagse fictie.
