Tag archieven: Koppernik

Nieuwe Boeken, Nieuwe romans, Uitgeverij

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken en informatie

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken en informatie. Welke romans en andere boeken verschijnen er binnenkort bij uitgeverij Koppernik? Wat zijn de schrijvers en schrijfsters waarvan de uitgeverij boeken uitgeeft? Hoe kun je uitgeverij Koppernik bereiken?

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken en informatie

Sinds 2014 bestaat Koppernik, een onafhankelijke uitgeverij, gespecialiseerd in zowel Nederlandstalige als vertaalde literatuur en poëzie. Bart Kraamer en Chris de Jong zijn de oprichters en eigenaren van de uitgeverij.

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken in 2025

De nieuwe boeken die bij uitgeverij Koppernik verschijnen in 2025 zijn ingedeeld op datum van verschijnen.

Franz Kafka Een kooi ging eens een vogel zoeken recensieFranz Kafka (Tsjechië) – Een kooi ging eens een vogel zoeken
aforismen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 november 20

Stig Dagerman Natte sneeuw recensieStig Dagerman (Zweden) – Natte sneeuw
verzamelde verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 november 2025

Inger Christensen Alfabet recensieInger Christensen (Denemarken) – Alfabet
gedichten, dichtbundel uit 1981
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 13 november 2025

Kate Zambreno Heldinnen recensieKate Zambreno (Verenigde Staten) – Heldinnen
feministisch boek
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 23 oktober 2025

Claire-Louise Bennett Dikke kus, dag-dag recensieClaire-Louise Bennett (Engeland) – Dikke kus, dag-dag
Engelse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 september 2025
Tim Donker recensie
Een briljant babbelboek. Maar een babbelboek nooitdeminder. Het heeft me niet zo verpletterd als Kassa 19 deed. Maar in de kieren schuilt schoonheid. Heel veel schoonheid. En juist deze nonchalance is het bewijs van haar ongeëvenaarde talent…lees verder >

H.C. ten Berge Hier & ginder recensieH.C. ten Berge (Nederland) – Hier & ginder
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 september 2025

Robbert-Jan Henkes Nachttrottoir recensieRobbert-Jan Henkes (Nederland) – Nachttrottoir
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 18 september 2025

Barbi Marković Minihorror recensieBarbi Marković (Servië) – Minihorror 
roman over Wenen, horroroman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 11 september 2025

Anne Carson Glas, ironie & God recensieAnne Carson (Canada) – Glas, ironie & God
Canadese dichtbundel uit 1995
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 23 augustus 2025
Tim Donker recensie
Duisternis ligt altijd op de loer. En liefde is altijd destructief…De liefde en het zwart. Het duistert en tegelijk licht het onophoudelijk op in de woorden van Anne Carson. Net dat is het wat haar boeken zo onweerstaanbaar maakt…lees verder >

Autran Dourado Opera der doden recensieAutran Dourado (Brazilië) – Opera der doden
Braziliaanse roman uit 1967
Uitgever: Koppernik
Verschijnt 21 augustus 2025
Tim Donker recensie
Misschien gaat het om een nog grote kracht dan het heuvelafwaarts gaan van levens: afgunst. Rancune. Woede. Uitsluiting. Drama’s moeten altijd verwijtbaar zijn want wat verwijtbaar is kent zondebokken. Van een opera die nooit zwijgen zal weet Dourado een aardig tijdloze roman te smeden. Eén die nog lang na blijft klinken…lees verder >

Tea Tupajić Zwarte zomer recensieTea Tupajić (Bosnië) – Zwarte zomer
non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 juni 2025

Lara Pawson Verbruikt licht recensieLara Pawson (Engeland) – Verbruikt licht 
Engelse autobiografische roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 12 juni 2025

De tijd is puin, de tijd is hoop recensieDe tijd is puin, de tijd is hoop
55 jaar Poetry international
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 12 juni 2025
Tim Donker recensie
Waarom is dit boek zo dun, maar 75 bladzijden, en de meeste gedichten dan ook nog in drie talen wat de spoeling echt wel dunnetjes maakt (…) Bekijk het zo: Het boekje bracht me humor, verstilling, gedachten, schoonheid en gelukkig ook nog genoeg ergernis. Meer kun je eigenlijk niet vragen van een dichtbundel…lees verder >

Ingvild H. Rishøi Het verhaal over mevrouw Berg recensieIngvild H. Rishøi (Noorwegen) – Het verhaal over Mevrouw Berg
Noorse verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 mei 2025

César Aira De naaister en de wind recensieCésar Aira (Argentinië) – De naaister en de wind
Argentijnse roman uit 1994
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 april 2025

Ota Pavel Hoe een reebok ons leven redde recensieOta Pavel (Tsjechië) – Hoe een reebok ons leven redde
jeugdherinneringen, memoir
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 april 2025

Willem du Gardijn Het koor van de 300 moordenaressen recensieWillem du Gardijn (Nederland) – Het koor van de 300 moordenaressen
Nederlandse roman over Oost-Berlijn
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 27 maart 2025
Tim Donker recensie
Dat vreemde sfeertje dat er doorheen gans de roman hangt. Dat beklemmend is ja, maar ook bijna kinderlijk, bijna sprookjesachtig. Dat onwerkelijke. Dat, sja, toch, dromerige. De ene keer neigend naar een nachtmerrie. De andere keer alleen maar verwarrend. En soms  welhaast mooi. Gardijns instrument, de taal, is overeenkomstig gestemd…lees verder >

Alasdair Gray Arm ding recensieAlasdair Gray (Schotland) – Arm ding
roman uit 1992
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 6 maart 2025
Tim Donker recensie
Te denken, is wat Arm ding geeft. Ik vond het boek niet vreemd. Ik vond het boek prikkelend. Het boorde aan. Filosofie. Politiek. Dingen. Het leven. Alles. Ja. Dat is wat het is. Een boek over alles…lees verder >

Jolanda Kooijmans Addertje recensieJolanda Kooijmans (Nederland) – Addertje
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 6 maart 2025

Anke Scheeren Blauw of de kleur van blijdschap recensieAnke Scheeren (Nederland) – Blauw of de kleur van blijdschap
Nederlandse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 27 februari 2025
Tim Donker recensie
Het is vooral in de bespiegelingen dat ik talent herken. Talent om te ontroeren, te verontrusten, onbehaaglijk te maken, aan het denken te zetten. Geen klein talent nee. Dus. Ben ik waardig nu, mag ik blijven? En mag ik nu ook Anke zeggen?…lees verder >

Rita Bullwinkel Headshot recensieRita Bullwinkel (Verenigde Staten) – Headshot
Amerikaanse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 februari 2025
Tim Donker recensie
Het werpt zichzelf over u, als lezer, zelf een geworpen zijnde. Je zult het boek niet geheelderlijk vatten. Maar het boek vat jou wel. Geheelderlijk. En meer dan dat nog…lees verder >

Henri Michaux Hoekpijlers recensieHenri Michaux (België) – Hoekpijlers
Levenswijsheden, boek uit 1971
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 13 februari 2025

Anne de Marcken Het duurt eeuwig en dan is het voorbij recensieAnne de Marcken (Verenigde Staten) – Het duurt eeuwig en dan is het voorbij
Amerikaanse dystopische roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 januari 2025
Tim Donker recensie
Onwaarschijnlijk moje roman. Onwaarschijnlijk, omdat het alle elementen heeft van een boek dat ik nooit zou willen lezen. Maar ook omdat het één van de allermooiste boeken is die ik ooit las. Het soort boek waarvan je beetjes zult blijven meedragen tot je dood…lees verder >

Eduardo Halfon Tarantula recensieEduardo Halfon (Guatemala) – Tarantula
Guatemalteekse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 januari 2025
Tim Donker recensie
Je hebt gehuiverd, je hebt gehuild, je hebt geleden, je hebt grootse verwarring gevoeld, je hebt gelachen (enige, misschien lichtelijk zwarte, humor kan Halfon zeker niet ontzegd worden), en je bent getroost en gewiegd en zachtjes gestreeld…lees verder >

Jan Lauwereyns Leer van de orchidee recensieJan Lauwereyns (België) – Leer van de orchidee
gedichten 1991-2024
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 januari 2025
Tim Donker recensie
Hou je Leer van de orchideein je handen, hou je de hele wereld in je handen. En alles altijd. Misschien geen werkzame definitie van poëzie, maar wel een tamelik exacte omschrijving van deze fantastiese bundelbundeling…lees verder >

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken 2024

De indeling van de nieuwe boeken die in 2024 bij uitgeverij Koppernik verschijnen is op datum van verschijnen.

Yoko Tawada De bruidegom was een hond recensieYoko Tawada (Japan) – De bruidegom was een hond
Japanse novelle
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 28 november 2024
Tim Donker recensie
Een uiterst merkwaardige novelle, die je gelezen hebt voor je het goed wel beseft, en dan iets kleins in je achterlaat, het kriebelt daar een beetje, je kunt het niet benoemen en je moet het misschien maar ook niet benoemen want het heeft je dag gemaakt…lees verder >

Cees Nooteboom Nooit gebouwd Nederland recensieCees Nooteboom (Nederland) – Nooit gebouwd Nederland
essays over architectuur
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 november 2024

Wessel te Gussinklo De uitverkorene recensieWessel te Gussinklo (Nederland) – De uitverkorene
Ewout Meyster-roman, Nederlandse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 oktober 2024
Tim Donker recensie
(Het) laatste, afsluitende, onvoleindigde, halfbegrepen, prachtige, prikkelende, ultieme deeltje geheten De uitverkorene gelezen, genoten, gewaardeerd (…) dit is briljant. Dat is het. En dat is alles…lees verder >

Daria Serenko Ik wens mijn huis as recensie en informatieDaria Serenko (Rusland) – Ik wens mijn huis as
literaire non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 10 september 2024
Tim Donker recensie
Serenko zet Ik wens mijn huis as rechtop in het lijf van haar lezers. Dit is misschien niet het mooiste boek dat je ooit las, maar het is welsprekend, het is mooi en het verplettert. En dat is het. Dat is alles…lees verder >

Edouard Leve Zelfportret recensieÉdouard Levé (Frankrijk) – Zelfportret
Franse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 26 september 2024
Tim Donker recensie
Dit is één van de allermafste boeken die ik ooit gelezen heb, en ik heb ongelooflijk veel maffe boeken gelezen, echt waar, kom zelf eens een blik in mijn boekenkast werpen, en tegelijkertijd ook één van de meest intrigerende…lees verder >

Lafcadio Hearn Kwaidan recensieLafcadio Hearn – Kwaidan 
Japanse spookverhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 19 september 2024

Tine Høeg De A van Asta recensieTine Høeg (Denemarken) – De A van Asta
Deense roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 september 2024
Tim Donker recensie
wat een magistraal boek zeg, dit. Wat een fenomenaal staaltje schrijfkunst, dit. Jezus wat mooi. Wat ongelooflijk ongekend fantasties mooi, dit, niet het over maar het zelf, de rijkdom niet in wat ze schrijft maar in het schrijven, konkrete kunst, levende poëzie…lees verder >

Donald Niedekker Rouw recensieDonald Niedekker (Nederland) – Rouw
beschouwingen over zijn overleden moeder
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 29 augustus 2024

Robert Walser Sprookjes recensieRobert Walser (Zwitserland) – Sprookjes
toneelteksten
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 augustus 2024

Paul Verrept Het jaagpad recensiePaul Verrept (België) – Het jaagpad
Vlaamse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 juni 2024
Tim Donker recensie
Veel leegte. Leegte die ademt. Het wit. De regen. Het geruisloze komen. En dan, ineens, voel je het overal. De adembenemende schoonheid…Hoe het is. Hoe zeldzaam dit groeit. Je moet het gelezen hebben om het te kunnen geloven…lees verder >

Carolina Trujillo De instructies recensieCarolina Trujillo (Argentinië) – De instructies
roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 mei 2024

Flann O'Brien Het Dalkey-archief recensieFlann O’Brien (Ierland) – Het Dalkey-archief
Ierse roman uit 1964
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 23 mei 2024

David Foster Wallace SnaartheorieDavid Foster Wallace (Verenigde Staten) – Snaartheorie
essays over tennis
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 16 mei 2024

Agustín Fernández Mallo Trilogie van de oorlog recensieAgustín Fernández Mallo (Spanje) – Trilogie van de oorlog
Spaanse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 26 april 2024
Tim Donker recensie
Dus is het een maf, vermoeiend, grappig, poëties, ontroerend, eigenzinnig, flauw, beklemmend, ontregelend, teleurstellend, goed, slecht, geforceerd, idioot, lezenswaard, gek, saai, geweldig  boek. En al die dingen wel. En al die dingen niet. Als een fysicus een patafysicus wordt, en een patafysicus een schrijver kan dat allemaal…lees verder >

Marcin Wicha Dingen die ik niet heb weggegooidMarcin Wicha (Polen) – Dingen die ik niet heb weggegooid
memoir
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 11 april 2024
Tim Donker recensie
roep de waarheid maar niet zo luid dat zij gehoord kan worden, en dan het zwijgen, en dan het allerlaatste, en dan is het gedaan, is dit intrigerende bij vlagen humorstiese bij vlagen ontroerende boek gedaan, is wat het is, is wat het was, is wat dit boek is, en het was mooi…lees verder >

Sanne Huysmans Iemand moest het doenSanne Huysmans (Nederland) – Iemand moest het doen
Nederlandse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 11 april 2024
Tim Donker recensie
Huysmans verplaatst zich in mensen, in het landschap, in een streek, en schrijft alles rechtstreeks uw brein, ziel en hart in. Ik verklaar Sanne Huysmans heilig. En Iemand moest het doen tot een meesterwerk…lees verder >

Chantal Akerman Mijn moeder lachtChantal Akerman (België) – Mijn moeder lacht
memoir
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 28 maart 2024
Tim Donker recensie
Chantal Akerman. Ze is er niet meer. Ze deed wat ze beloofde, wachtte haar moeders dood af om haar eigen leven te kunnen beëindigen. Met Mijn moeder lacht laat ze een waardevol dokument na. Teer, maar zeker niet krachteloos. Het verscheen in 2013 al in het Frans, twee jaar voor haar dood. Deze fantastische vertaling brengt Chantal Akerman nog één keer op intieme wijze tot leven…lees verder >

Robert Musil De verwarringen van een jonge TörlessRobert Musil (Oostenrijk) – De verwarringen van een jonge Törless
Oostenrijkse roman uit 1906
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 21 maart 2024

Jonas Eika Na de zonJonas Eika (Denemarken) – Na de zon
verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 22 februari 2024
Winnaar Noordse Raad Literatuurprijs
Tim Donker recensie
Dit is de wereld van Jonas Eika. Dit is zijn vervreemding. Dit is wat je nooit vertrouwen kunt. Alles is altijd iets anders bij hem. De nachtmerrie waaruit je vaak blij bent te ontwaken. Of de droom die je met spijt in het hart achter moet laten…lees verder >

Wessel te Gussinklo Zeer helder licht.Wessel te Gussinklo (Nederland) – Zeer helder licht
Nederlandse roman uit 2014
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 15 februari 2024

Anne Carson De schoonheid van de echtgenoot recensieAnne Carson (Canada) – De schoonheid van de echtgenoot / The Beauty of the Husband
gedichten / poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 18 januari 2024

Autran Dourado Het mensenschip recensieAutran Dourado (Brazilië) – Het mensenschip
Braziliaanse roman uit 1961
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 18 januari 2024

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken 2023

Welke nieuwe boeken is uitgeverij Koppernik van plan te gaan uitgeven in het jaar 2022. Uiteraard is de lijst een indicatie. Het kan voorkomen dat een uitgave uitgesteld wordt of de aangekondigde datum van publicatie verschuift.

César Aira De haas recensieCésar Aira (Argentinië) – De haas
Argentijnse roman uit 1991
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 12 oktober 2023

Ingeborg Bachmann DoodsoorzakenIngeborg Bachmann (Oostenrijk) – Doodsoorzaken
Malina, Het geval Franza, Requiem voor Fanny Goldmann
Oostenrijkse romans
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 oktober 2023

Sara Baume Handwerk recensieSara Baume (Ierland) – Handwerk
non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: september 2023

Sara Baume Weken maanden jaren recensieSara Baume (Ierland) – Weken maanden jaren
Ierse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: september 2023

Claire-Louise Bennett Poel recensieClaire-Louise Bennett (Engeland) – Poel
Engelse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 mei 2023
Tim Donker recensie
Poel stroomt. Wat wonderlijk is voor een poel. Poel stroomt van grappig naar verstild, van poëties naar bizar, van landerig naar geëxalteerd, van dagdagelijks naar vervreemdend, van beschouwelijk naar gejaagd. In het korte, laatste hoofdstuk komt alles tot stilstand: de ik is de zij geworden, de broer en de zus zijn nog klein; slakken, een appel, een roepende moeder…lees verder >

Huub Beurskens Alle gedichten recensieHuub Beurskens (Nederland) – Alle gedichten
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 9 maart 2023

Kyrian Esser Dans Panfilo dans recensieKyrian Esser (Nederland) – Dans, Panfilo, dans
Nederlandse coming-of-age roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 14 februari 2023

Federico Falko De vlaktesFederico Falco (Argentinië) – De vlaktes
Argentijnse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 november 2023
Tim Donker recensie
Een boek om in ondergedompeld te raken; er bijna in te verzuipen. Het doet je je gevoel voor tijd verliezen -dit is een boek dat vertraagt; je drinkt het op kamertemperatuur- en ook je gevoel voor plaats. Delen ervan zullen nog lang aan je blijven kleven. Een boek dat je eerder ervaart dan dat je het leest – precies, dus, wat literatuur moet zijn…lees verder >

Victor Jestin Hitte recensieVictor Jestin (Frankrijk) – Hitte
Franse roman, debuutroman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 11 mei 2023
Tim Donker recensie
De beklemming is niet het lijk. De beklemming is de zomer. En voor wie niet daar is weet Victor Jestin die beklemming uiterst voelbaar te maken. Een boek om te lezen met je blote voeten in het zeewater of in de herfst als de regen tegen de ruiten slaat. Voor de kracht van Jestins woorden maakt dat niks uit…lees verder >

Agustín Fernández Mallo (Spanje) – Trilogie van de oorlog
Spaanse romans
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 13 april 2023

David Foster Wallace Dit is water recensieDavid Foster Wallace (Verenigde Staten) – Dit is water
Enkele gedachten over meevoelend leven die werden uitgesproken bij een bijzondere gelegenheid
non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 juni 2023

Wessel te Gussinklo Aangeraakt door de goden Boek uit 2003Wessel te Gussinklo (Nederland) – Aangeraakt door de goden
autobiografische essays (eerste druk 2003)
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 9 februari 2023

Nora Ikstena Moedermelk recensieNora Ikstena (Letland) – Moedermelk
Letse roman over de Sovjet-Unie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 augustus 2023

Fleur Jaeggy De waterstandbeelden RecensieFleur Jaeggy (Zwitserland) – De waterstandbeelden
Italiaanstalige Zwitserse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 9 januari 2023
Recensie van Tim Donker
Het boek is maar een luttele 110 pagina’s dik al lijkt het veel dikker. Daarmee bedoel ik dat je het in vele stoelen leest, en onder vele hemels, dat je over vele vloeren gaat terwijl je dit aan het lezen bent, dat je het gedurende vele nachten leest…lees verder >

Cynan Jones Alles wat ik vond op het strand RecensieCynan Jones (Wales) – Alles wat ik vond op het strand
Welsh roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: februari 2023
Tim Donker recensie
Het is kaal. Het is grauw. Het is drukkend. Sferisch staat dit boek op eenzame hoogte. Het is ook poëtisch, mooi, verwarrend, bloedspannend en groots, zeer groots proza…lees verder >

Jan Lauwereyns Zombie zoekt zielgeno(o)t recensieJan Lauwereyns (België) – Zombie zoekt zielgeno(o)t
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 1 juni 2023
Tim Donker recensie: En zo, taal razend, raastalig, komt Lauwereyns, en hij alleen, weg met alles wat ik doorgaans vreselijk vind: mijn eigen poëziehoofdzonden. Voorwaar ik zeg u: niets is erger dan elke regel binnen met een hoofdletter ook al is de zin nog niet afgelopen. Lauwereyns doet het. Voorwaar ik zeg u: niets is erger dan poëzie op rijm. Lauwereyns doet het. Lauwereyns doet het en komt ermee weg. Vooral, denk ik, omdat hij zo niet persifleert…lees verder >

Nastassja Martin Geloven in het wild RecensieNastassja Martin (Frankrijk) – Geloven in het wild
Franse vertelling
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 2 maart 2023
Tim Donker recensie: Geloven in het wild niet het hele boek lang op de toppen van zijn kunnen. Of: niet altijd wat je ervan gehoopt had. Zoals een vakantie. Of een etentje in een hoog aangeschreven restaurant. Of die moje wijn die je nog had staan. Of zo’n boek waarvan je net iets meer verwacht had…lees verder >

Donald Niedekker Ochtenden recensieDonald Niedekker (Nederland) – Ochtenden
berichten 1
natuurverhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 15 juni 2023
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)

Cees Nooteboom De danser en de monnik Dagboeken 1970-1995 recensieCees Nooteboom (Nederland) – De danser en de monnik
dagboeken 1970-1995
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 september 2023

Cees Nooteboom Bomen waarin stenen bloeien recensieCees Nooteboom (Nederland) – Bomen waarin stenen groeien
proza
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 september 2023

José Emilio Pacheco Gevechten in de woestijn Mexicaanse roman uit 1981José Emilio Pacheco (Mexico) – Gevechten in de woestijn
Mexicaanse roman uit 1981
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 augustus 2023
Tim Donker recensie
Naar formaat een klein boekje. Maar pas op: het weegt. De rijkdom van Gevechten in de woestijn vloeit tot ver buiten deze bladzijden. Je mag het zo uitgelezen hebben, kláár zul je er dan nog niet mee zijn. Nog lang niet…lees verder >

Ota Pavel Hoe ik de vissen ontmoette recensieOta Pavel (Tsjechië) – Hoe ik de vissen ontmoette
memoires
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 april 2023

Ingvild H. Rishøi Winterverhalen recensieIngvild H. Rishøi (Noorwegen) – Winterverhalen
drie novellen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: oktober 2023
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Boeiende en aangrijpende verhalen, geschreven in een mooie sobere stijl. Ingvild H. Rishøi weet het gevoel uitstekend te raken zonder in te sentiment te vervallen…lees verder >

Adania Shibli Een klein detail recensieAdania Shibli (Palestina) – Een klein detail
Palestijnse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 23 februari 2023
Tim Donker recensie
Bladzijden die drukken, drukken op je borst; bladzijden die iets met je doen; dit is een schrijven dat dwars door het papier gaat; het einde verwarde me en schokte me; in consternatie bleef ik achter…lees verder >

Caro Van Thuyne Bloedzang recensieCaro Van Thuyne (België) – Bloedzang
Vlaamse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: november 2023

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken 2022

Welke nieuwe boeken is uitgeverij Koppernik van plan te gaan uitgeven in het jaar 2022. Uiteraard is de lijst een indicatie. Het kan voorkomen dat een uitgave uitgesteld wordt of de aangekondigde datum van publicatie verschuift.

José Eduardo Agualusa Regentijd RecensieJosé Eduardo Agualusa (Angola) – Regentijd
Angolese roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 augustus 2022

César Aira Het literatuurcongres RecensieCésar Aira (Argentinië) – Het literatuurcongres
Afgentijnse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 september 2022

Mary Austin Het land van weinig regen RecensieMary Austin (Verenigde Staten) – Het land van weinig regen
natuurbeschrijvingen uit 1903
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 14 juni 2022
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)

Claire-Louise Bennett Kassa 19 recensieClaire-Louise Bennett (Engeland) – Kassa 19
roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 28 april 2022

H.C. ten Berge Een kinderoog RecensieH.C. ten Berge (Nederland) – Een kinderoog
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 26 mei 2022

Anne Carson Rood RecensieAnne Carson (Canada) – Rood
Twee romans in verzen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 oktober 2022
Recensie van Tim Donker: Word ik, zo, toch, steeds weer, teruggezogen naar dit boek. Tot het dan inderdaad tot mijn afgrijzen uit is. Maar wel nog in mij meegedragen wordt…lees verder >

Stig Dagerman (Zweden) – Het verbrande kind
Zweedse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 10 november 2022

T.S. Eliot Vier kwartetten RecensieT.S. Elliot (Engeland, Verenigde Staten) – Vier kwartetten
gedichten
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 april 2022

Wessel te Gussinklo De expeditie RecensieWessel te Gussinklo (Nederland) – De expeditie
roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt:  10 februari 2022

Peter Handke Essay over de moeheid RecensiePeter Handke (Oostenrijk) – Essay over de moeheid
essay, non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 april 2022

Peter Handke Essay over de jukebox RecensiePeter Handke (Oostenrijk) – Essay over de jukebox
essay, non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 april 2022

Peter Handke Essay over de geslaagde dag RecensiePeter Handke (Oostenrijk) – Essay over de geslaagde dag
non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 april 2002

Bette Howland Paviljoen 3 RecensieBette Howland (Verenigde Staten) – Paviljoen 3
memoir uit 1974
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 februari 2022

Franz Kafka In het labyrint Nagelaten verhalen RecensieFranz Kafka (Tsjechië) – In het labyrint
nagelaten verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 29 september 2022

Juhani Karila De jacht op het snoekje RecensieJuhani Karila (Finland) – De jacht op het snoekje
Finse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 19 mei 2022

Curzio Malaparte De Wolga ontspringt in Europa RecensieCurzio Malaparte (Italië) – De Wolga ontspringt in Europa
oorlogsreportages
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 maart 2022

Claudio Morandini Sneeuw hond voet RecensieClaudio Morandini (Italië) – Sneeuw, hond, voet
Italiaanse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 januari 2022
Recensie van Tim Donker
Ga met dit boek naar buiten. Ga ermee naar het park, ga op kaffee, zet u neder op een bank op het plein of bij de bushalte…lees verder >

Donald Niedekker Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost RecensieDonald Niedekker (Nederland) – Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost
Nederlandse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 27 januari 2022

Cees Nooteboom Vos RecensieCees Nooteboom (Nederland) – Vos
gedichten
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 2 februari 2022

Cees Nooteboom Over het raadsel van woorden, tonen en stemmen RecensieCees Nooteboom (Nederland) – Over het raadsel van woorden,  tonen en stemmen
essays over klassieke muziek
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 november 2022
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Ingvild H. Rishøi Stargate RecensieIngvild H. Rishøi (Noorwegen) – Stargate
kerstvertelling
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 oktober 2022
Waardering: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Aangrijpend, origineel en actueel kerstverhaal uit Noorwegen, meesterlijk, boeiend en uitstekend geschreven!…lees verder >

Carl Seelig Wandelingen met Walser RecensieCarl Seelig (Zwitserland) – Wandelingen met Walser
portret
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 augustus 2022

Carolina Trujillo Messi en Suárez RecensieCarolina Trujillo (Argentinië) – Messi en Suárez
De gelekte gesprekken
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: maart 2022

Hermann Ungar Knapen en moordenaars RecensieHermann Ungar (Moravië) – Knapen en moordenaars
verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 3 maart 2022

Kate Zambreno Drang RecensieKate Zambreno (Verenigde Staten) – Drang
Amerikaanse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 29 september 2022
Recensie van Tim Donker
Schrijf een geniaal boek dat nog te wensen overlaat. Of: schrijf een tegenvallend boek dat evenwel geniaal is. Dat boek is Drang. Dus hoe briljant ben je dan als schrijver? Denk daar eens over na…lees verder >

Koppernik contact informatie

Herenstraat 8D
1015 CA Amsterdam
manuscripten: manuscript@koppernik.nl

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken 2021

Welke nieuwe romans en andere boeken verschijnen er bij Koppernik in 2021? Hieronder het overzicht met recensies en waardering van de boeken die door onze redactie gelezen zijn.

Ingeborg Bachmann Verzamelde verhalen RecensieIngeborg Bachmann (Oostenrijk) – Verzamelde verhalen
verhalen
verschijnt: 14 oktober 2021
omvang: 456 pagina’s

Samuel Beckett Mercier en Camier recensieSamuel Beckett (Ierland) – Mercier en Camier
Ierse roman
Recensie van Tim Donker
Er is ook nog moois, er is ook nog veel moois. Ja. Mercier en Camier is geen Watt maar wel een sterk, een heel sterk werk…lees verder >

Karin Boye Kallocaïne RecensieKarin Boye (Zweden) – Kallocaïne
Zweedse dystopische roman
Recensie van Tim Donker
Een boek dat prachtig is, maar ook ongemakkelijk maakt. Dat is het boek, en dat is de tijd…lees verder >

Marian Engel Beer RecensieMarian Engel (Canada) – Beer
Canadese roman uit 1976
Waardering redactie : ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
Over angst en eenzaamheid en over de troost die boeken kunnen geven. Prachtig!…lees verder >

Willem du Gardijn Het einde van het lied RecensieWillem du Gardijn (Nederland) – Het einde van het lied
Nederlandse roman
Recensie van Tim Donker
Weergaloos mooi. Het nam me mijn adem. Het stolde mijn bloed. Het zette de tijd stil. Dit is literatuur van het allerhoogste nivo…lees verder >

Wolfgang Hilbig Oude afdekkerij RecensieWolfgang Hilbig (Duitsland) – Oude afdekkerij
novelle
verschijnt: 7 april 2021
omvang 120 pagina’s

Jan Lauwereyns Gehuwde rotsen RecensieJan Lauwereyns (België) – Gehuwde rotsen
Vlaamse roman
Recensie van Tim Donker
Mooi zwijgen. Bedachtzaam zwijgen. O dit boek zwijgt zo mooi. Dat vele wit. Je kunt de ruimte nemen op te kijken, naar de muur staren en te peinzen over wat je gelezen hebt…lees verder >

Jan Lauwereyns Monkey business RecensieJan Lauwereyns (België) – Monkey business
Vlaamse roman
verschijnt: maart 2021
omvang: 208 pagina’s

Édouard Levé Zelfmoord recensieÉdouard Levé (Frankrijk) – Zelfmoord
autobiografisch
verschijnt: 12 oktober 2021
omvang: 104 pagina’s

Agustín Fernández Mallo Nocilla-trilogie RecensieAgustín Fernández Mallo (Spanje) – Nocilla-trilogie
Spaanse romans
verschijnt: 21 oktober 2021
omvang: 560 pagina’s
Recensie van Tim Donker
Lees dit boek. Lees deze Nocilla-trilogie en lees het helemaal. Maar lees het niet op volgorde. Laat u niet op halfhartige wijs een geniaal boek uit smijten. Lees eerst Lab. Lees dan Dream. Eindig met Experience…lees verder >

Cees Nooteboom Over het Japanse klooster Kozan-ji en de beroemde dierentekeningen RecensieCees Nooteboom (Nederland) – Over het Japanse klooster Kozan-ji en de beroemde dierentekeningen
Japans reisverhaal
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Alle kwaliteiten die de liefhebbers van Nooteboom zo kunnen waarderen, zijn ook in dit verhaal volop aanwezig…lees verder >

Caro Van Thuyne Lijn van wee en wens RecensieCaro Van Thuyne (België) – Lied van wee en wens
psychologische Vlaamse roman
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)
Bijzondere roman roman over de fysieke en geestelijke oerpijn die hoort bij rouw…lees verder >

Paul Verrept Brandingen RecensiePaul Verrept (België) –  Brandingen
Vlaamse novelle
Recensie van Tim Donker
Het is maar z’n heel klein boekje maar het is groot in zijn zeggingskracht. Maximalistisch minimalisme. Diepe buiging voor Paul Verrept. Geweldig…lees verder >

Robert Walser De bediende RecensieRobert Walser (Zwitserland) – De bediende
Zwitserse roman uit 1908
verschijnt: 7 juli 2021
omvang: 264 pagina’s

Bijpassende informatie

Feminisme, Feministische boeken

Kate Zambreno – Heldinnen

Kate Zambreno Heldinnen recensie en informatie boek en feministisch manifest van de Amerikaanse auteur. Op 23 oktober 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van Heroines, geschreven door Kate Zambreno. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de auteur en over de uitgave.

Kate Zambreno Heldinnen recensie

  • “Kate Zambreno heeft een nieuwe vorm uitgevonden. Het is een soort absoluut heden, het echte leven vastgelegd in close-up.”(Annie Ernaux, Franse schrijfster en Nobelprijswinnaar)
  • “Zelfs als je dacht dat je veel wist over de vrouwen van het modernisme en de verschillende vormen van monddoodmaking die ze ondergingen, zal Kate Zambreno’s Heldinnen je méér leren; en als je nog niet veel wist, zal je mond openvallen van woedende verbazing.” (Maggie Nelson)
  • “De schrijfstijl van Heldinnen is scherp, visceraal, zelfverklaard woedend, vaak briljant.” (Times Literary Supplement)

Kate Zambreno Heldinnen

Heldinnen

  • Auteur: Kate Zambreno (Verenigde Staten)
  • Voorwoord: Basje Boer
  • Soort boek: feministisch manifest
  • Origineel: Heroines (2024)
  • Nederlandse vertaling: Nicolette Hoekmeijer
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 23 oktober 2025
  • Omvang: 344 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Prijs: € 24,50
  • Boek bestellen bij: Boekenwereld / Bol / Libris

Flaptekst van het boek en feministisch manifest van Kate Zambreno

In december 2009 begon Kate Zambreno een blog met de naam Frances Farmer is My Sister, waarop hen de door hun geliefde modernistische schrijfsters op een radicaal nieuwe manier onderzocht.

Vivienne Eliot, Jane Bowles, Jean Rhys en Zelda Fitzgerald stonden bekend als muzen van mannelijke schrijvers; hun eigen werk belandde in de marge, hun vaak substantiële bijdragen aan het werk van hun echtgenoten werd verdoezeld en vergeten – en niet zelden werden zijzelf uiteindelijk ondergebracht in psychiatrische instellingen. Rondom het blog ontstond een onlinegemeenschap die de verstikkende patriarchale kijk op het kunstenaarschap omverwierp en zo een alternatieve canon ontwikkelde.

In Heldinnen brengt Zambreno deze ideeën samen tot een vlijmscherp literair manifest. In een directe en volstrekt eigen stijl traceert Zambreno hoe de geschiedenis de vrouwelijke ervaring consequent als minderwaardig wegzet, en kanaliseert de woede daarover om zich te bevrijden van het nog altijd aanwezige patriarchale juk.

Met een voorwoord van Basje Boer.

Kate Zambreno is op 30 december 1977 geboren. Hen is de auteur van meerdere veelgeprezen boeken, waaronder Green Girl, Screen Tests, Drifts en The Light Room. Hun werk verscheen onder meer in The Paris Review en The Virginia Quarterly Review. Hen ontving een Guggenheim Fellowship en doceert aan Columbia University.

Bijpassende boeken

Deense schrijfster, Denemarken, Poëzie

Inger Christensen – Alfabet

Inger Christensen Alfabet recensie en informatie gedichten en dichtbundel van de dichteres uit Denemarken. Op 20 november 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van Alfabet, de bundel met gedichten uit 1981 van Inger Christensen, de Deense dichteres. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de auteur en over de uitgave.

Inger Christensen Alfabet recensie

  • “De ecologische crisis vormt het uitgangspunt voor een deels extatische hommage aan de wereld en de natuur, die ondanks alles nog steeds gevonden wordt: deels in de actieve zin dat ze bestaat, deels in de passieve zin dat ze ontdekt en begrepen wordt – door de dichter en door ons.” (Erik Skyum-Nielsen)
  • “Deze gedichten zijn een schitterende bevestiging van het leven. Een lofzang op de natuur, in eenvoudige, bijna kale taal en heldere zinnen, met maar weinig bijvoeglijke naamwoorden. De abrikozenbomen, de bramen, de ceder, de duiven, de herfst – je ziet ze, voelt ze, ruikt ze.” (Janita Monna, Trouw)
  • “Ondanks de strenge structuur die haar werk vormde – of, waarschijnlijker, juist daardoor – was Christensens stijl lyrisch, zelfs speels.” (New York Times)

Inger Christensen Alfabet

Alfabet

  • Auteur: Inger Christensen (Denemarken)
  • Voorwoord: Claire-Louise Bennett
  • Soort boek: gedichten, poëzie
  • Origineel: Alfabet (1981)
  • Nederlandse vertaling: Annelies van Hees
  • Uitgever: Koppenik
  • Verschijnt: 20 november 2025
  • Omvang: 72 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Prijs: € 22,50
  • Boek bestellen bij: Boekenwereld / Bol / Libris

Flaptekst van de gedichten van Inger Christensen de Deense dichteres

Inger Christensen, de meest bewonderde dichter van Denemarken, schreef met alfabet een van de opzienbarendste dichtbundels van de twintigste eeuw. Geordend volgens de Fibonacci-reeks, waarin elk getal de som is van de twee voorgaande getallen – een patroon dat ook in de natuur zichtbaar is –, ontstaat een raamwerk van psalmachtige strofes die zich ontvouwen als een uitdijend universum.  

Alfabet, in een herziene vertaling van Annelies van Hees, biedt naast de complexe structuur een zoektocht naar het metafysische in het dagelijks leven en een diep begrip van de voortdurende dreiging van de catastrofe. Dit maakt Inger Christensens poëzie juist nu urgenter dan ooit tevoren.  

Inger Christensen is op 16 januari 1935 geboren in Vejle, Denemakren. Ze was een Deense dichter, romanschrijver, essayist en toneelschrijver. Christensen behoort tot de belangrijkste Scandinavische dichters van haar generatie. Aan het einde van haar leven werd ze voortdurend genoemd als kandidaat voor de Nobelprijs voor de Literatuur. Op 2 januari 2009 overleed Inger Christensen in Kopenhagen. Ze was 73 jaar oud.

Bijpassende boeken en informatie

Nederlandse dichters, Nederlandse Schrijver, Poëzie

H.C. ten Berge – Hier & ginder

H.C. ten Berge Hier & ginder recensie en informatie boek met nieuwe poëzie van de Nederlandse dichter en schrijver. Op 25 september 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppenik de nieuwe dichtbundel van H.C. ten Berge. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de auteur en over de uitgave.

H.C. ten Berge Hier & ginder recensie

Als er in de media een boekbespreking, review of recensie verschijnt van Hier & ginder, de dichtbundel van H.C. ten Berge, dan besteden we er op deze pagina aandacht aan.

H.C. ten Berge Hier & ginder

Hier & ginder

  • Auteur: H.C. ten Berge (Nederland)
  • Soort boek: gedichten, poëzie
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 25 september 2025
  • Omvang: 136 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Prijs: € 22,50
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de dichtbundel van H.C. ten Berge

Zoals gebruikelijk bij deze dichter biedt de nieuwe bundel Hier & Ginder meerdere afdelingen van zeer uiteenlopende aard, waaruit niettemin eenzelfde grondtoon opstijgt. Deze toon verbindt in dit geval oude en nieuwe elementen met elkaar. Nu eens expliciet, dan weer in versluierde bewoordingen worden leven en dood tegen elkaar afgewogen en soms uitgespeeld, zoals onder meer blijkt uit enkele zeer persoonlijke teksten uit de eerste afdeling, maar vooral ook uit de reeks ‘Oude en nieuwe dodendansen’ die zowel op hedendaagse als middeleeuwse motieven berust.

Daarnaast bevat de bundel drie oude Noorse volksverhalen die ter afwisseling als lichtvoetige balladen worden gepresenteerd, gevolgd door taferelen ‘uit de vroege jeugd van Xander Specht’ die aansluiten bij de bundel Een kinderoog uit 2022.

Deze contrastrijke poëzie is geschreven in een tijd van toenemend geweld en inhumaan gedrag, wat vrijblijvende en argeloze lyriek bijna onmogelijk maakt. Met de regel ‘Al die oorlogen tussen twee eeuwige vredes’ – een citaat van Gerrit Kouwenaar – wordt deze omstandigheid in het gedicht ‘Kouw indachtig’ nader verklaard en uitgewerkt.

Bijpassende boeken en informatie

Verhalen, Zweedse schrijver

Stig Dagerman – Natte sneeuw

Stig Dagerman Natte sneeuw recensie en informatie van het boek met de verzamelde verhalen van de uit Zweden afkomstige schrijver. Op 120 november 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van Nattens lekar, het boek met de verzamelde verhalen van de Zweedse schrijver Stig Dagerman. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.

Stig Dagerman Natte sneeuw recensie

  • “Dagerman kan in één zin zoveel emotie oproepen.” (Colm Tóibin)
  • “Er zijn schrijvers (Kafka en lorca komen direct in gedachten) die de status van heilige krijgen […]. Zo’n schrijver, in het bijzonder voor zijn landgenoten, is de Zweedse schrijver Stig Dagerman.” (Times Literary Supplement)
  • “Een schrijver met een buitengewone urgentie en kracht.” (Siri Hustvedt)
  • “Een verbeelding die een beroep doet op een ongehoorde mate van sympathie is wat Dagermans werk zo evocatief maakt. Maar hij wekt niet, zoals je misschien zou verwachten, wanhoop, of somberheid, of existentiële angst op, maar mededogen, medegevoel, zelfs liefde.” (Alice McDermot)

Stig Dagerman Natte sneeuw

Natte sneeuw

Verzamelde verhalen

  • Auteur: Stig Dagerman (Zweden)
  • Nawoord: Donald Niedekker
  • Soort boek: verhalen
  • Origineel: Nattens lekar (1947)
  • Nederlandse vertaling: Bernlef, Bart Kraamer
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 20 november 2025
  • Omvang: 576 pagina’s
  • Uitgave: paperback / ebook
  • Prijs: € 29,50
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst boek met de verzamelde verhalen van de Zweedse schrijver Stig Dagerman

In Natte sneeuw zijn voor het eerste alle korte prozateksten van de Zweedse schrijver Stig Dagerman verzameld. Het eerste deel van de uitgave bestaat uit de zeventien verhalen die Dagerman in 1947 zelf samenstelde voor de bundel Nachtspelletjes. Daarna volgen de verhalen die tijdens zijn leven nooit in boekvorm zijn gepubliceerd, zoals het befaamde ‘Onze behoefte aan troost is onverzadigbaar’ en ‘Een kind doden’, dat hij schreef voor een campagne van de Zweedse versie van Veilig Verkeer Nederland. Het afsluitende deel bevat prozafragmenten die ontwerpen waren van groter boekprojecten die nooir werden voltooid, waaronder de proloog “Duizend jaar bij God’, de de opmaat vormde voor de grote roman over Carl johan Love Almqvist in ballingschap waaraan hij werkte op het moment van zijn overlijden.

Met deze uitgave wordt zichtbaar dat Dagerman naast een groot romanschrijver ook een unieke verhalenverteller was. Met een nawoord van Donald Niedekker.

Stig Dagerman is op 5 oktober 1923 geboren in Älvkarleby, Zweden. Hij debuteerde op tweeëntwintigjarige leeftijd en publiceerde in de drie jaar daarna onder meer de verhalenbundel Natte sneeuw, de romans De slang, Het eiland der verdoemden en Het verbrande kind en het reisverslag Duitse herfst. Hij wordt beschouwd als een van de grootste Zweedse schrijvers. Op 5 november 1954 pleegde hij zelfmoord in de garage van zijn huis in Danderyd, Zweden, als gevolg van de depressies waaronder hij gebukt ging.

Bijpassende informatie

Engelse romans, Engelse schrijfsters, Recensie

Claire-Louise Bennett – Dikke kus, dag-dag

Claire-Louise Bennett Dikke kus, dag-dag recensie, review en informatie nieuwe roman van de Engelse schrijfster. Op 18 september 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van Big Kiss, Bye-Bye, de roman van de uit Engeland afkomstige schrijfster Claire-Louise Bennett. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de auteur en over de uitgave.

Claire-Louise Bennett Dikke kus, dag-dag recensie van Tim Donker

Mijn buurman, of feitelijk de vorige buurman, degene die mijn buurman was toen ik in het huis woonde waar ik hiervoor woonde, de Sergio, zei altijd dat je, als je het beste werk van een artist of band in handen wil hebben, er goed aan doet het vroege werk te kopen, de eerste drie, vier platen, want daarna treedt de vervlakking in en of dat altesaam van meden is en van perzen, dat weet ik zo net nog niet (Tom Waits maakte zijn mooiste platen met het drieluik, als het al een drieluik is Swordfishtrombones – Rain Dogs – Franks wild years, en toen was hij echt al tien jaar bezig platen te maken, platen vol met fijne grappige sfeervolle en zomwijlen zelfs ontroerende maar toch nooit echt wereldschokkende liedjes; Hood’s beste platen zijn de door Matt Elliott geproduceerde: Rustic houses, forlorn valleys en The cycle of days and seasons en alles wat daarvoor kwam en alles wat daarna kwam kun je gevoeglijk negeren, misschien op Cold house na, of Silent ’88; ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die de eerste platen van Swans prefereren boven de hele achteropkomende discografie maar ik geef toch echt de voorkeur aan hun “afscheidsplaat” (zwanenzang, iemand?) Soundtracks for the blind en de eerste drie platen van na de comeback van 2010 en zwabber gans de weg is het pad van Simon Joyner: natuurlijk haalt weinig het bij Room temperature of Heaven’s gate maar veel latere platen als Step into the earthquake of Coyote butterfly kunnen zeker tellen kwa schoonheid en kippenvel en kroppen in kelen) maar wat ik me altijd sedert heb afgevraagd is of dit als losvaste richtsnoer ook opgaat voor schrijvers – een mens zou immers kunnen beweren dat een schrijver rondom zijn debuut nog onbevangen is, onbezoedeld zo je wil, en schrijft vanuit innerlijke noodzaak, passie, een geheel eigen poëtica maar ik acht het evenmin ondenkbaar dat een schrijver allicht een paar boeken lang moet zoeken naar zoiets als een eigen stem, dat literatuur een tijdje nodig heeft om uitgepuurd te raken, dat het trager groeit dan muziek & ik zeg nu maar wat.

Want had Koppernik ze niet in omgekeerde volgorde uitgegeven? Eerste Kassa 19, en toen pas het debuut van Claire-Louise Bennett: Poel? Alleszins las ik ze wel in die volgorde, en Kassa 19 had me verpletterd terwijl me de motor in Poel nog niet ganzelijk warmgedraaid leek. Het was een schoon warmdrajen, dat wel. Maar het miste een “iets” dat Kassa 19 had; een iets dat Claire-Louise Bennett bij Poel klaarblijkelijk nog niet gevonden had.

Stijgende lijnen, daar dacht ik aan, en met die gedachte onthaalde ik wat ik dan denk dat haar derde boek moet zijn (maar misschien hebt wij neerlanders nog wel meer gemist?). Zie daar maar eens aan te voldoen, Bennett. Een voorsprong waarmee ze al gelijk op achterstand staat.

Natuurlijk die achterlijke titel. Of de allereerste bladzijde. Ze herinnert zich de laatste keer dat ze haar (inmiddels ex-)lief Xavier zag, en die herinnering wordt ingeluid met de navolgende zin: “We hadden elkaar bijna een jaar niet gezien vanwege de pandemie.” Hum. Sja. Ik had al moeite met alle mensen die het heersende discours rondom corona voor zoete koek slikten en al die totalitaire regeltjes slaafs opvolgden (zo gemakkelijk is het dus om van een democratie een dictatuur te maken) maar het zo serieus nemen dat zelfs de liefde eraan opgeofferd mag worden, gaat nog wel iets verder dan domme gezagsgetrouwheid. Of een paar zinnen verder: “Het was zo’n vreemde plek om te gaan zitten dat ik zichtbaar verontwaardigd was.” Waarbij ik me afvraag hoe je als je niet toevallig net voor een spiegel staat eigenlijk weten kunt hoe zichtbaar je verontwaardiging was. Het is een rare manier om de mate van verontwaardiging aan te geven, en dit, zo kort op dat pandemiegezeik, zou bij om het even welke andere schrijver genoeg zijn om het boek voorlopig heel diep onderaan één van de stapels te proppen waar ik het voorlopig niet meer hoef te zien maar dit is niet om het even welke andere schrijver. Dit is Claire-Louise Bennett. Van Poel. En meer nog: van Kassa 19. Dus ik hou Dikke kus, dag-dag weg van de bodem der stapels, ik zit, in leesstoel, en blijf lezen.

En toegegeven: wanneer je je er aan overgeeft, neemt het je mee. En je vliegt. En je gaat. En het stuwt je voort. Want ze raast, Claire-Louise Bennett, ze raast. Voort. En verder. En vuts. Over dagdagelijksheden, over politiek, over vriendschap, over liefde. Ergens valt het woord dagboek, en misschien is dat wat het is: het dagboek van de nadagen van een liefde. Er was een relatie met een oudere man, Xavier. Een heel stuk ouder, want al volwassen toen Bennett, als je haar tenminste kan laten samenvallen met de ikverteller, nog niet eens geboren was; Xavier was getrouwd toen, en iets van een magnaat ofzo, een privébankier, hoe heet dat, ik ken daar niet zoveel van, een rijk en af en toe op de rand van legaal leven leidend, nu eens hier en dan weer daar, maar in de hedenlijn is hij 75 en Bennett (als zij het is) zal in de vijftig zijn (ze doet een beetje schimmig over haar geboortedatum maar in een oppervlakkig interviewtje dat in 2005 in één of ander Iers tijdschrift stond, zei ze dat ze in de dertig was). Die relatie is over, en het blijft onduidelijk hoe lang het geduurd heeft, hoe ver het ging, maar zeker is wel dat ze Xavier nog mist, en iets blijvends in haar heeft achter gelaten. En daarmee gaat zij nu doorheen haar dagen, en ze loopt en eet en slaapt en herinnert zich. Soms is het in al zijn trivialiteit grappig, zoals een keer dat ze gingen klagen over een high tea die niet was bevallen of de stress om een rekening die Xavier voor haar had afgesloten bij een bloemenwinkel zodat ze daar elke week bloemen kon gaan uitzoeken, maar Xavier had het te besteden bedrag op vijftig euro laten zetten en ze wist begot niet hoe ze elke week weer op vijftig euro moest uitkomen, en dan gaat het bladzijden lang over welke bloemen mooi zijn en welke niet, en welke bij elkaar passen, en dan komt ze op een keer toch nog bijna op vijftig euro uit want ze geeft een etentje en er moet drank en voedsel en jolijt en sfeer zijn en één van de gasten blijft maar met haar vingers door het venushaar gaan en venushaar kan daar niet tegen en dan weet ze niet zo goed of ze er iets van moet zeggen want ze wil geen zeikerd zijn en uiteindelijk duwt ze die gast maar een extra portie baklava in handen zodat haar vingers iets anders te doen hebben dan door venushaar gaan.

Soms is het grappig zonder de omweg langs dit soort truttigheid te nemen, zoals een snel heen en weer pingpongend gesprek tussen Xavier en de ikverteller over de resistentie die sommige dingen hebben tegen woorden. Woorden over woorden en over waar geen woorden voor bestaan.

Maar altijd raast het. Het is alsof Bennett tegenover je zit, op kaffee, en aan het woord is, en blijft, en ze praat en ze praat en ze praat en ze ratelt. Het komt over je heen. De zinnen overwoekeren je.

Soms zijn er flitsen. Xavier die als begroeting altijd Hoe is tie zei maar dan alsof het één woord is: Hoestie en dat katapulteerde me terug naar mijn dagen als kind, en ik kwam tussen de middag thuis om te eten, en mijn zussen zaten al op de middelbare school, en ik was alleen met mijn moeder en altijd vroeg ze Hoe is het, maar dan als één woord: Hoest, en dan stond ik en kuchte ik nadrukkelijk in mijn vuistje, dat was onze vaste grap, dan lachten we een beetje, in de keuken, want altijd in die dagen waren we in de keuken want we waren aan het eten, of samen aan het koken, of paneermeel aan het maken, of koffie aan het zetten; altijd waren we in de keuken, o die keuken in dat huis aan de Oudartstraat in Stiphout zie ik op elk (on)gewenst moment moeiteloos voor me.

Zulke flitsen.

Of andere flitsen.

Prachtig is een sexscene die zich afspeelt in een verlaten of leegstaand gebouw in London, er is een ik en een hij , de hij zou Xavier kunnen zijn, al lijkt dat niet waarschijnlijk op grond van hoe Xavier en de relatie met hem beschreven wordt; de scene op zichzelf detoneert al een beetje met de rest van de roman, zou ook op zichzelf kunnen staan, als prozagedicht, de muzikaliteit ervan, de manier waarop de taal brokkelt en tegelijkertijd kompleet vloeiend is, het ritme, de herhaling, het deed me, idioot genoeg, denken aan een sexscene die ik niet altelang geleden las bij Autran Dourado, over het algemeen ben ik nooit zo gecharmeerd van sex in literatuur, net iets te vaak wordt het plat of lomp of er wordt juist geprobeerd om er in verhullende, zogenaamd mojere, woorden over te spreken maar kiest men dan voor zulke idiote archaïsmen dat het onbedoeld lachwekkend wordt, of het licht dat erop geschenen wordt is gedimd en zoetsappig-romanties en nep en plastiek, maar hier, bij Bennett, is het, evenals laatst, bij Dourado, meer dan geslaagd en gaat het niet eens om de beelden, de sex, maar veeleer om de taal, de sex zit hem in de taal, de taal zelf is sex, alsof de woorden copuleren, weetikveel, jajaja, het is de taal die hijgt, tast, reikt, voelt, penetreert, tot een hoogtepunt komt, dit is zo mooi, dit is waarom ik zoveel hou van literatuur, van lezen, dit is wat taal vermag en het is zo’n voorrecht om daar keer na keer getuige van te mogen zijn.

Of ook. Hoe de ikverteller zich, ergens, voorstelt hoe het zou zijn om samen te wonen met Xavier, hoe zou het ontbijt zijn en hoe het diner; hoe schrijven dan een geplande activiteit zou worden in plaats van iets dan vanuit zichzelf de dag in vloeit, ze zou opstaan en zeggen dat ze even ging schrijven en Xavier zou zien, en ze zou zitten, en gaan schrijven, want nu moest ze wel, en achteraf, bij dat diner, de vragen erover, of het schrijven goed ging en fijn was en of ze zoveel geschreven had als ze wilde, hoe geforceerd dat allemaal zou zijn, de gedachten hierover zijn vervat in vermakelijke, opstandige, grappige, geheel navoelbare taal, en weeral is het zo bloed- en bloedmooi.

Zo ook. De mail die ze aan haar voormalig docent Engels schrijft over de kleur groen en waarin – ofnee dat moet je echt zelf gaan lezen dat is veel te prachtig om naverteld te worden.

Zulke flitsen.

Of ook.

Flitsen van ergernis. Toch. Ook. Nog. Soms. Iedere keer als ze het over “het virus”, “de lockdown”, “je booster” of “een zelftest” heeft, alsof dat vastomlijnde gegevens zijn die exact zó zijn als ze indertijd werden afgeschilderd en geen enkel weldenkend mens het in zijn botte hersens zal halen daar andere connotaties aan te verbinden of andere gevoelens over te koesteren zodat elke lezer geheel aan boord zal zijn met de consequenties die Bennett over deze dingen trekt en niets nog enige nader explicatie behoeft maar nee, ik dus niet Bennett, ik was nooit aan boord van dat schip en eigenlijk snap ik niet waarom iemand die zo onafhankelijk en kritisch in het leven lijkt te staan als deze hier ikverteller, die zo wars is van conventies dat ze zich soms ongepast gedraagt maar liever achteraf de gêne over beschamende vertoningen draagt dan saai en ordelijk en “aangepast” en voorspelbaar te moeten zijn: “Uiteindelijk kan het me niet veel schelen dat ik me laat meeslepen en mezelf voor schut zet. Het alternatief is doodgaan van verveling, het alternatief is opgewekt zijn en gewoon doorgaan, het alternatief is met een lepel mijn hersenen eruit scheppen, het alternatief is te veel drinken en zwijgzaam en verknipt worden, het alternatief is me helemaal niet vertonen en ik heb al deze dingen gedaan maar me af en toe laten meeslepen en mezelf voor schut zetten is uiteindelijk zoveel makkelijker te verdragen.”; dat iemand dus, die bij de alternatieven die ze hier noemt ook “coronavolgzaamheid” had kunnen zetten, geen enkele afstand kan nemen van wat overheden wensten op te dringen, maar was het in die van de gele hond gescheten coronajaren ook al niet mijn verbazing dat het juist de “intellectuelen”, de academici, de cabaretiers, en ja, de schrijvers waren die voorop liepen in deze afgedwongen deugdzaamheid? Ook een gesprek met een vriendin over Amerikanen en Amerikaanse politiek; presidenten (in die tijd Biden) is een beetje te obligaat naar mijn smaak maar Bennett blijft gelukkig over het geheel genomen ver genoeg bij deugliteratuur uit de buurt.

Zet de taal voorop, en niet de preken. Is wat de meestentijds doet.

Wat misschien nog wel het duidelijkst is bij de flitsen waarin ik niet precies weet waar ze het over heeft of over wie het gaat, zelfs niet honderd procent zeker wie er de focalisator is en dat is een andere sensatie waarvan ik heel veel hou als het om literatuur gaat: niet precies weten wat er nu eigenlijk aan de hand is. Je hangt in het luchtledige, zonder ankerpunten, je kunt het niet verbinden aan je eigen referentiekader (oja dat heb ik ook, dat ken ik, dat maak ik ook wel eens mee), je hebt alleen maar de taal om je op te concentreren en dat is puur genot bij Bennett – vanwege de kadans, het meanderen, de woordendans.

Dikke kus, dag-dag is een babbelboek. Een briljant babbelboek. Maar een babbelboek nooitdeminder. Het heeft me niet zo verpletterd als Kassa 19 deed. Maar in de kieren schuilt schoonheid. Heel veel schoonheid. En juist deze nonchalance is het bewijs van haar ongeëvenaarde talent.

Claire-Louise Bennett Dikke kus, dag-dag

Dikke kus, dag-dag

  • Auteur: Claire-Louise Bennett (Engeland)
  • Soort boek: Engelse roman
  • Origineel: Big Kiss, Bye-Bye (oktober 2025)
  • Nederlandse vertaling: Karina van Santen, Martine Vosmaer
  • Uitgever: Koppernik
  • Omvang: 220 pagina’s
  • Verschijnt: 18 september 2025
  • Uitgave: paperback
  • Prijs: € 24,50
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman van Claire-Louise Bennett

De hoofdpersoon van Dikke kus, dag-dag is van de stad naar het verre platteland verhuisd. Daar, ontworteld en zwevend tussen twee werelden, denkt ze aan iedereen die ze heeft achtergelaten. Vooral aan haar oudere minnaar Xavier, die haar – zo zegt hij – beter kent dan zij zichzelf. Ze houdt nog steeds van hem, maar het verlangen is verdwenen.

Een onverwachte brief rakelt nog meer herinneringen aan vroegere liefdes op. Er was geluk en ongeluk, bevrijding en beknotting. De sporen die zij achterlieten in haar leven – koffievlekken, voicemails, bloemboeketten – vormen een rariteitenkabinet waardoorheen ze zich beweegt, terwijl ze steeds dichter om de kern cirkelt van wat het betekent om je te verbinden. Waarom willen we de ander aanraken, wie mag ons aanraken? En hoe laten we weer los?

Dikke kus, dag-dag is een even geestige als virtuoze roman over het mysterie van hoe mensen in ons leven komen en er weer uit verdwijnen, terwijl ze ons eeuwig in hun greep houden.

Claire-Louise Bennett is de auteur van de veelgeroemde roman Kassa 19. Haar debuut Poel, dat op de shortlist stond van de Dylan Thomas Prize, won de White Review Short Story Prize. Bennetts verhalen en essays zijn gepubliceerd in The New York Times Magazine, Harper’s en andere tijdschriften. Ze woont in Galway, Ierland.

Bijpassende boeken

Nederlandse dichters, Poëzie

Robbert-Jan Henkes – Nachttrottoir

Robbert-Jan Henkes Nachttrottoir recensie en informatie boek met de bewerking van het gedicht Nacht. Trottoir. Drogist. Lantaren van Aleksandr Blok op negenennegentig verschillende manieren. Het nieuwe boek van Robbert-Jan Henkes verschijnt op 18 september 2025 bij Uitgeverij Koppernik.

Robbert-Jan Henkes Nachttrottoir recensie

Als er in de media een boekbespreking, review of recensie verschijnt van Nachttrottoir, het boek van de Nederlandse dichter Robbert-Jan Henkes, dan besteden we er op deze pagina aandacht aan.

Robbert-Jan Henkes Nachttrottoir

Nachttrottoir

  • Auteur: Robbert-Jan Henkes (Nederland)
  • Soort boek: gedichten, poëzie
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 18 september 2025
  • Omvang: 120 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Prijs: € 21,50
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de dichtbundel van Robbert-Jan Henkes met de bewerking van het gedicht van Aleksandr Blok

Manuscript gevonden in een map.
Een voorval in Sint-Petersburg.
Nacht. Kou. Een drogist. Een straatlantaarn.
Een flits van inzicht. In de wereld, de mens.
Tijd en ruimte: opgeheven.
Een schicht van inzicht, aan de grond nagelend.
Iedereen is ik. Nu is hier. Altijd. Overal.
Verstommend, Verstijvend. Openbarend.
Niet in woorden te vatten.
Of toch?
In de map: stemmen, stemmen, veel stemmen.
Een kaleidofonie.
Het voorval door de mond van 99 dichters.
Van de eigenaar van de map ontbreekt elk spoor.

In Nachttrottoir bewerkt Robbert-Jan Henkes het gedicht ‘Nacht. Trottoir. Drogist. Lantaren’ van Aleksandr Blok op negenennegentig verschillende manieren. In de traditie van Stijloefeningen van Raymond Queneau komen we vertalingen tegen in de stijl van onder anderen Herman Gorter, Annie M.G. Schmidt of Delphine Lecompte, maar ook in de vorm van een limerick of carnavalskraker.

Robbert-Jan Henkes is geboren in 1962. Hij schrijft en vertaalt. Voor Koppernik vertaalde hij onlangs Flann O’Brien, Het Dalkey-archief (‘Geestiger dan Joyce en Beckett samen’ kopte de NRC) en Alasdair Gray, Arm ding. Momenteel werkt hij aan de vertaling vanInfinite Jestvan David Foster Wallace, die ook bij Koppernik zal verschijnen.

Bijpassende boeken en informatie

Catalaanse schrijfster, Poëzie, Recensie

Anne Carson – Glas, ironie & God

Anne Carson Glas, ironie & God recensie en informatie over de inhoud van het boek met gedichten van de Canadese dichteres. Op 25 augustus 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van de dichtbundel uit 1995, Glass, Irony & God van de uit Canada afkomstige schrijfster Anne Carson. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de dichteres, vertaalster en over de uitgave.

Anne Carson Glas, ironie & God recensie van Tim Donker

Glas, ironie & God kon een goeje titel ween Glas, ironie & God zou een goeje titel ween, Glas, ironie & God kan maar zo een verdraaid goeje titel ween; Glas, ironie & God is ook een titel maar wel een titel die is samengesteld uit de titels van stukken in deze bundel en als zodanig dus ten halve al een verkapte inhoudsopgaaf. Het Glas-essay opent, en echt over glas gaan doet het niet en een essay is het als u het mij vraagt evenmin. Moet zo’n tekst een naam hebben misschien moet zo’n tekst een naam hebben voor mij dat u weet waar ik het over heb. Noem het met een kreupele term een prozagedicht. Een ik die misschien Anne Carson is logeert bij haar moeder, een wat bitsige, wat bekrompen, wat normatieve oude vrouw die alleen woont want de vader dementeert in een tehuis. Een relatie van de ik is net stukgelopen, er is hartzeer, er is pijn, er is vertwijfeling. Er zijn dingen te verwerken, er is sprake van therapie, de moeder snapt dat allemaal niet zo, waar hep dat allemaal voor nodig met die therapeuten enzo en helpt het eigenlijk wel ene sikkepit. De moeder woont op een heideveld in het noorden, en de ik maakt daar lange wandelingen, het liefst in de ochtend als alles er langzaamaan tot leven komt. Het lopen is allicht om de gedachten te reguleren. Gedachten over haar grote liefde Law die haar verlaten heeft, over de moeder, over de vader, over de dingen, over het leven, en over Charlotte en Emily Brontë en Woeste hoogten. Onophoudelijk wordt het leven en de literatuur van Emily Brontë geanalyseerd en met het eigen leven, en de eigen tijd in verband gebracht. Op die momenten is dit Glas-essay op zijn essay-achtigst (en misschien ook wel op zijn taaist – maar niemand zei dat literatuur licht verteerbaar dient te zijn, wel?), maar steeds overheerst de sterke, licht melankolieke, herfstige, druilerige sfeer. U zou denken dat het de sfeer is van een vroege winterochtend op ergens een heide en p’sies: dat is de sfeer.

Verstild misschien.
Verstilling, ja daar zegt u zoiets. Anne Carson is classicus. Dat merk, dat proef je in elke regel. Die traagheid, dat bedachtzame, en ook: hoe het voorbije altijd door het huidige heen schemert. Niet als altmodies. Maar als eeuwig. Universeel. Allicht dat ze daarom steeds weer voor de poëtiese vorm kiest: als een oerlied dat onder alle moderne melodieën te slapen ligt.

De waarheid over God is zoiets. Het zou bijna een kop kunnen zijn in een roddelblad. Eindelijk de waarheid over de bekendste aller bekendheden. Maar deze bekendheid heet God, en welke God, de spinozistische God misschien, de God van de christenen, God de Vader, of de uitgebluste en licht bezopen God zoals Twan Vet hem nog niet zo lang geleden nog schilderde? En welke waarheden kennen we nog in deze postmoderne tijden, is waarheid sowieso niet al een verouderd konsept? Waarheden over God zullen eo ipso duister zijn. God is een reusachtige scheur in het hart, heet het. Carsons God is een gemankeerd Wezen. Of misschien al te menselijk: “God vroeg aan Zijn vrouw: ben jij boos op de natuur? / Ja ik ben boos op de natuur ik wil niet / telkens als je bout gesopt moet worden // op je roze staf natuur tussen mijn benen gestoken krijgen / of geografisch uitgestort. / Is dat nou Schepping?”. Maar ja, zo’n vrouw kan wel meer willen natuurlijk maar Gods wil blijft wet: “God schiep de taal van vrouwen als een onomatopee. / Eeuwig strompelende klanken die eeuwig / strompelend // in de woorden zakken van wat ze zijn / als voeten in een bottenschoen. / ‘Bedrog’ (valt haar op) klinkt als Zijn rits die omlaaggaat.” heet het in een paragraaf die “Gods stijve” genoemd is. Sja. Geen patriarchaat zonder fallussymbool en je hebt het maar te willen!

Want

“wij zijn in een leegte gehangen […] Wij zijn opengesneden en leeggebloed […] Wij zijn stof. Wij weten niets. Wij zullen nooit meer praten […] Ons is opgedragen dit Zijn liefde te noemen.” Als het in de mens verankerd is om overheersing voor liefde aan te zien, dan is onderdrukking eigen aan het wezen van de mens en ook aan zijn taal. En taal is een andere, duidelijk merkbare interesse van Anne Carson. Het linguïstisch onderscheid tussen tijd en aspect (dat stemde me filosofisch). De etymologie van compassie. Āvaraņa, een teken van God (Gods eigen kalmte is een teken van God). Leg je droefheid af, het is een mantel van werk (wat me deed denken aan hoe kapotte slaap zegt Leg je onrust bloot). Als vrouwelijke woorden worden gemunt: blozen, stinken, pruim, echtgenote, heks – wat ondergeschikt, zwak, minderwaardig is. Maar ook: kerft God het “mannelijke woord” tsdq in Jesaja’s ene hand. En het “vrouwelijke woord” tsdqh in zijn andere. Zoek je dat op zegt artificiële intelligentie dat tsdq te maken heeft met therapie, met dissociatie, denk ik aan gespletenheid, denk ik aan niet heel zijn. En (zegt artificiële intelligentie) tsdqh is Hebreeuws, is tsedaqah, is geborgenheid en bijbelstudies noemen ook nog 6666 en dat is niet ver van één zes minder. Het beest, de man, het voorhoofd, de gespletene, uit Jesaja’s borsten stroomt melk, een zilveren rivier van mededogen.

Alles dat merkbaar en onmerkbaar overheerst. En ook het licht kan onderdrukken.

TV bestaat uit licht, net als schaamte.

Zegt het. Maar dan gaat het al niet meer over God dan gaat het over TV en over TV-mannen.

De TV-mannen zijnde. Hektor. Artaud. Sokrates. De slaper. Sappho. Lieden die je misschien niet meteen tot het televisievolk rekenen zou; de laatste zou je denkelijk niet eens tot het mannenvolk rekenen. Maar Hektor televisioneert de oorlog. Artaud zijn gekte. Het theater van de wreedheid. Welkom thuis, sanatorium. Socrates, in een ander soort instelling, een gevangenis, betaalt zijn sigaretten niet. Daar draait de cameraploeg voor op.

Misschien is het het patriarchalisme.
Misschien is het hoe het een steeds al het andere overklast.
Misschien is het simpelweg beweging.

In Carsons hervertelling van het boek Jesaja beweegt een land in zijn bolster (en slaapt verder). Nacht stroomt omlaag en God stopt Jesaja’s oren vol met stekels. Alles wat niet blijft hoe het is. In vorm. In consistentie. In plaats. In De val van Rome reist de ik af naar Rome om de wonderschone Anna Xenia te zien. Gidsen vertellen haar hoe te spreken. Wat te zeggen. Zinnen als Pardon, waar is de uitgang alstublieft? Breng me naar de reddingsboot. Ik constateer dat we autopech hebben. Kan ik de manager spreken? Waar vertrekt de trein naar Milaan? Ja dit is mijn / onze eerste keer in Rome. Ik zou graag de commissaris van politie spreken. En ik, ik herinner me een kennis die naar een land zou afreizen waar hij de taal niet sprak en iemand die die taal wel sprak had op een papiertje een paar handige zinnetjes geschreven voor hem. Op dat in vieren gevouwen blaadje stond onder andere Help! Bel de politie! Ik word achtervolgd! en dat dat meer dan één zin is, was niet waarom wij zo hard moesten lachen die dag. Ja. Ik vond humor in De val van Rome, iets wat ik niet bijster vaak tegenkom in het werk van Anne Carson. En licht. En liefde. Al gaat het ook over vreemdelingenhaat maar had je anders verwacht gezien de achternaam van degene die de ikpersoon gaat opzoeken? Duisternis ligt altijd op de loer. En liefde is altijd destructief. “De mens heeft een soort drang te nemen wat hemzelf het dierbaarst is en het kapot te smijten.” Ja. Precies. De nagel op de kop.

De liefde en het zwart.
Het duistert en tegelijk licht het onophoudelijk op in de woorden van Anne Carson. Net dat is het wat haar boeken zo onweerstaanbaar maakt.

Anne Carson Glas, ironie & God

Glas, ironie & God

  • Auteur: Anne Carson (Canada)
  • Soort boek: gedichten, poëzie
  • Origineel: Glass, Irony & God (1995)
  • Nederlandse vertaling: Marijke Emeis
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 25 augustus 2025
  • Omvang: 152 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de dichtbundel van Anne Carson

De poëzie van Anne Carson combineert met een volstrekt eigen stem het opbiechtende met onderzoekende. Carson, een gerenommeerd classicus, verweeft in Glas, ironie & God in een verbluffende stijl hedendaagse en eeuwenoude poëtische invloeden.

Deze collectie bevat onder meer het beroemde Glas-essay, een krachtig gedicht over het einde van een liefdesrelatie, verteld aan de hand van de zusters Brontë; dat het fundamentele gevoel van het oude jodendom oproept; en De val van Rome, over haar reis om Rome te vinden en over de strijd om daar haar gevoelens van existentiële vervreemding te overwinnen.

Anne Carson (21 juni 1950, Toronto, Ontario, Canada) wordt in Canada en de Verenigde Staten al lange tijd beschouwd als een van de belangrijkste stemmen in de hedendaagse literatuur. Ze werd geboren in Canada en is al meer dan dertig jaar hoogleraar klassieke literatuur. Ze ontving vele prijzen, waaronder de Lannan Literary Award en de T.S. Eliot Prize for Poetry.

Bijpassende boeken en informatie

Braziliaanse roman, Braziliaanse schrijver, Brazilië, Recensie

Autran Dourado – Opera der doden

Autran Dourado Opera der doden recensie en informatie roman uit 1967 van de Braziliaanse schrijver. Op 21 augustus 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling door Harrie Lemmens van de roman Ópera dos Mortos van de uit Brazilië afkomstige schrijver Autran Dourado. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de auteur en over de uitgave.

Autran Dourado Opera der doden recensie

  • “Met flair, haast jolig, zoomt de verteller in op een huis, nee, op twee huizen, boven op elkaar, en hij vertelt kort de geschiedenissen van een liederlijke potentaat en zijn fijner besnaarde zoon.” (NRC Handelsblad)

Recensie van Tim Donker

En weeral ist Harrie Lemmers verdomd zeg ja weeral ist Harrie Lemmens. Had de goede man me eerst al gehaakt gekregen aan António Lobo Antunes, wiens Voor wie in het donker op mijn wacht ik deze zomer ademloos las onder de hete zon van Valencia (en ik vond dat boek zelfs nog wel een slagje beter dan De omvang van de wereld – het boek dat me ergens int voorbije voorjaar danig verpletterd had); nu introduceert Lemmens me aan Dourado, die ik ook al niet kende, en ook al met keelsnoerend proza weet op te komen. Eveneens opgedolven uit het Portugees, uiteraard, Lemmens moet het Portugees wel door de aderen hebben vloeien, maar het land is Brazilië dit keer. Ook de tijd verschilt: Dourado schreef Opera dos Mortos in 1967. Misschien daarom lijkt het, op eerste gezicht dan in ieder geval, een wat klassiekere toon aan te slaan dan Voor wie in het donker op me wacht of De omvang van de wereld – boeken waar Opera der doden behalve de brontaal en de vertaler niets gemeen mee heeft.

Of. Naja. Misschien de eenzaamheid.
Misschien de beklemming.
Misschien de nostalgie.
Misschien de melankolie.

In Opera der doden gaat het om Rosalina. Ooit was haar familie rijk en machtig; ze bezaten grond en hadden invloed. Rosalina’s opa boezemde ontzag en angst in; haar vader was milder en innemender en lange tijd een geliefde figuur in zijn omgeving. Het huis zat altijd vol, men at en dronk en onderhield zich. Tot hij de fout begin politieke aspiraties te ontwikkelen, en na een debacle gedesillusioneerd achterbleef. En zijn vrouw ging dood, en hijzelf ging dood, en toen was Rosalina alleen met Quiquina, sedert jaar en dag de dienstmeid, in dat ineens wat te grote huis, met weinig meer te doen dan drinken en kunstbloemen maken. Dan komt José Feliciano, de zanger José Feliciano dacht ik nog toen ik het achterplat las, waardoor ik dit boek heel eventjes op een absurdistische roman ging schatten (een blinde zingende klusjesman?), maar neen het is een andere José Feliciano, een personage dat ook gekend is als Juca de Mus en Zé-van-de-Majoor, ik weet ook niet zeker of die andere José Feliciano al platen opnam in 1967, volgens mij wel maar in ieder geval zong hij dan toch niet zó hard dat het tot in Brazilië te horen was, en deze José Feliciano weet zich, met het geluk dat hij van buiten komt (sinds de mislukte politieke carrière van haar vader koestert Rosalina een bittere wrok tegen haar stadsgenoten) zich als manusje-van-alles het huis en het leven van Rosalina in te kletsen. Hij klaart wat klusjes in huis, hij hangt een beetje rond in het stadje, waar hij praatjes maakt en verhalen vertelt en zich snel geliefd maakt, maar als hij in de avond een keer een glas met Rosalina mee drinkt, begint hun verstandhouding te veranderen – tot grote ergernis van Quiquina.

Dourado begint wat wollig, met Rosalina’s opa en met haar vader, en met de voorgeschiedenis van het huis waar ze woont, waardoor je even het idee krijgt dat je in een historische roman verzeild geraakt bent maar dat is (gelukkig) niet het geval. Je zou het postmodern kunnen noemen, je zou ook kunnen zeggen dat de erfenis van het decadentisme niet onopgemerkt aan deze roman voorbijgegaan is (waren er decadenten in Brazilië?); je zou kunnen wijzen op licht experimentelen ingrepen in de vertelstijl, zoals de geregelde perspectiefwisselingen (ah nog iets dat het deelt met De omvang van de wereld!) of de hebbelijkheid van Dourado om de lezer af en toe rechtstreeks aan te spreken maar waarmee Dourado écht onder de huid kruipt is de manier waarop hij het narratief bevriest tot op een punt waarop er ogenschijnlijk niks lijkt te gebeuren.

José Feliciano en Rosalina zijn mensen die, hoewel ze eigenlijk niet vreselijk oud zijn, hun gloriejaren wel achter zich hebben. Hoe gaat dat met levens. Er is geluk, harmonie, en alles is fijn, en dan gaan mensen dood, of jij gaat weg van de plek waar je gelukkig was, en de dagen blijven komen, en je kunt het vullen met wat geklets, of kunstbloemen maken, of likeurtjes drinken, en wat rondhangen en dat is het dan. Misschien gaat Opera der doden daar wel over: het leven, of wat daar van over blijft als het schoonste eraf is, bijvoorbeeld omdat de doden die je te betreuren hebt inmiddels zo talrijk zijn dat hun opera langzamerhand onnegeerbaar hard opklinkt in zelfs je triviaalste dagdagelijksheden. Maar zingen en klinken doet het. Ook in deze woorden. De muzikaliteit van deze roman is weergaloos. De vele herhalingen, de spreektaal, de bewustzijnsstromen, de in elkaar vlechtende perspectieven, de directe rede die zonder leestekens weergegeven in de hoofdtekst verzinkt zodat de verschillen tussen gedachte, monoloog, dialoog, gesprekken en gebeurtenissen vervagen en alles tot dezelfde melodie gaat behoren. Een melodie die komt en gaat in golven die de lezer af en toe overspoelen. Waarlijk prachtig, hallucinant en meeslepend is de scene waarin José Feliciano voor de eerste keer een glas met een al wat aangeschoten Rosalina besluit te drinken. Met een welbepaald ritme weet Dourado een (sexuele) spanning te creëren die zo dik is dat het zweet je op de huid komt te staan. Sex in literatuur werkt meestal niet (is in ieder geval zelden opwindend), maar Dourado laat het werken hier en sowieso behoren deze bladzijden hier tot de schoonste die ik dit jaar las.

Gelijk aan levens die na wat -achteraf bezien misschien- het hoogtepunt was, lijkt Opera der doden na hogergenoemde scene nog maar wat voort te kwakkelen. De lezer ziet de decors scheuren en de personages verbleken in steeds lelijker licht. De afstandelijke, wat vormelijke en onbenaderbare Rosalina ontpopt zich tot een manipulatieve en gevoelsarme hartenbreekster; de goedlachse en sympathieke (en oké misschien wat sukkelige) José Feliciano toont zich een sexistische, kleinzielige en afhankelijke zeurkous met uiterst dubieuze gedachten en herinneringen (was dat nou nodig, Dourado?) (langs de andere kant vormen incest en pedofilie ook wel ruimere motieven in dit boek) (misschien om, in mijn ogen lichtelijk geforceerd, een mythologische onderlaag te leggen) (die lauwe, zenoëske pijl-filosofie dient vermoedelijk een dergelijk doel) en Quiquina, eens zo zorgzaam, liefdevol en zachtaardig blijkt op het wrede af haatdragend te zijn. Het is pijnlijk om het weinige dat er nog is te zien instorten en even vraag ik me af of het wel het goede soort pijnlijk is. Maar dan zet de schrijver een ontwikkeling in gang die ik niet aan zag komen en worden er andere uitzichten geboden.

Misschien is de hoofdrol wel voor Quiquina.

Misschien gaat het om een nog grote kracht dan het heuvelafwaarts gaan van levens: afgunst. Rancune. Woede. Uitsluiting. Drama’s moeten altijd verwijtbaar zijn want wat verwijtbaar is kent zondebokken. Zonder zondebokken gaat het niet, en dat is ook een oeroud thema. Wat geweest is, en altijd zijn zal. Van een opera die nooit zwijgen zal weet Dourado een aardig tijdloze roman te smeden. Eén die nog lang na blijft klinken.

Autran Dourado Opera der doden

Opera der doden

  • Auteur: Autran Dourado (Brazilië)
  • Soort boek: Braziliaanse roman
  • Origineel: Ópera dos Mortos (1967)
  • Nederlandse vertaling: Harrie Lemmens
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 21 augustus 2025
  • Omvang: 264 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Prijs: € 23,50
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman uit 1967 van de Braziliaanse schrijver Autran Dourado

Opera der doden beschrijft het leven van Rosalina, de laatste nazaat van een familie van grootgrondbezitters, die samen met haar stomme dienstmeid in een groot oud herenhuis woont in een stille Braziliaanse provinciestad. Overdag maakt ze kunstbloemen, ’s avonds drinkt ze in het geheim. Ze leidt een vrijwel geheel geïsoleerd leven tot José Felicano aanneemt als klusjesman. Zijn aanwezigheid verlevendigt de claustrofobische atmosfeer van het huis en wanneer hij Rosalina’s minnaar wordt, verdwijnt al haar zelfverzekerde rust.

Opera der doden is het dwingende en intense meesterwerk van een van de belangrijkste Braziliaanse schrijvers van de twintigste eeuw.

Autran Dourado is geboren op 18 januari 1926 in Patos de Minas, Brazilië. Hij was een Braziliaanse romanschrijver. Dourado werd geboren in Patos de Minas, in de deelstaat Minas Gerais, en dat is de setting van zijn meeste boeken. Hij ontving onder meer de Camões-prijs en de Machado de Assis-prijs. In 2024 verscheen bij Uitgeverij Koppernik de roman Het mensenschip. Zijn bekendste roman, Opera der doden, zal in 2025 bij Koppernik verschijnen. Hij overleed op 30 september 2012 in Rio de Janeiro en werd 86 jaar oud.

Bijpassende boeken en informatie

Servische roman, Servische schrijfster

Barbi Marković – Minihorror

Barbi Marković Minihorror recensie en informatie van de inhoud van de roman van de Servische schrijfster die ze in het Duits schreef. Op 11 september 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van Minihorror. Het boek is geschreven door in het Duits door de uit Servië afkomstige schrijfster Barbi Marković.

Barbi Marković Minihorror recensie

  • “Het is lang geleden dat ik een boek heb gelezen waaraan je zin voor zin zoveel plezier kunt beleven en de meest gruwelijke wendingen en griezelige verschijnselen kunt ervaren.” (Die Zeit)
  • “Ondanks het zich opdringende gevoel van ongemak en het grafische geweld is horror zelden zo opgewekt geweest.” (The Guardian)
  • “De horror in dit boek komt voort uit de alledaagsheid van de gebeurtenissen die worden verteld, en die horror is gruwelijk en verschrikkelijk grappig.” (Süddeutsche Zeitung)

Barbi Marković Minihorror

Minihorror

  • Auteur: Barbi Marković (Servië)
  • Soort boek: roman over Wenen
  • Origineel: Minihorror (2024)
  • Nederlandse vertaling: Lotte Lentes
  • Uitgever: Koppernik
  • Verschijnt: 11 september 2025
  • Omvang: 192 pagina’s
  • Uitgave: paperback
  • Prijs: € 22,50
  • Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman over Wenen van Barbi Marković

In Minihorror maken we kennis met Mini en Miki, nieuwkomers in een buitenwijk van Wenen. Ze doen hun best om erbij te horen en alles goed te doen, maar worden desondanks – of juist daarom – voortdurend achtervolgd door catastrofes en monsters.

Er verschijnen maden in een chocoladereep, Mini wordt levend begraven, Miki gaat de strijd aan met een vleesetend monster – en in het volgende hoofdstuk beginnen de gruwelijkheden van voren af aan.

In een volstrekt originele, vlijmscherpe stijl brengt Barbi Marković nachtmerries tot leven, en laat zien wat een nachtmerrie het dagelijks leven kan zijn.

Minihorror is een boek over de horror van het perfecte familieontbijt, over pesten op de werkvloer, over sociale ongelijkheid en over wat het betekent om ergens bij te horen.

Barbi Marković is in 1980 geboren in Belgrado, de hoofdstad van Servië. Ze studeerde Duitse literatuur in Belgrado en Wenen, waar ze nog altijd woont. Sinds ze in 2009 debuteerde met Ausgehen won ze verschillende literaire prijzen, waaronder de Preis der Leipziger Buchmesse voor Minihorror in 2024. Haar roman Die verschissene Zeit verscheen in 2021. In 2024 publiceerde ze haar roman Piksi, die in 2026 bij Koppernik zal verschijnen. Haar nieuwste boek Stehlen, Schimpfen, Spielen verscheen in 2025. Ze schrijft zowel in het Duits als in het Servisch.

Bijpassende boeken en informatie