Tag archieven: Koppernik

Nieuwe Boeken, Nieuwe romans, Uitgeverij

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken en informatie

28 juni 2025 Redactie

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken en informatie. Welke romans en andere boeken verschijnen er binnenkort bij uitgeverij Koppernik? Wat zijn de schrijvers en schrijfsters waarvan de uitgeverij boeken uitgeeft? Hoe kun je uitgeverij Koppernik bereiken?

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken en informatie

Sinds 2014 bestaat Koppernik, een onafhankelijke uitgeverij, gespecialiseerd in zowel Nederlandstalige als vertaalde literatuur en poëzie. Bart Kraamer en Chris de Jong zijn de oprichters en eigenaren van de uitgeverij.

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken in 2025

De nieuwe boeken die bij uitgeverij Koppernik verschijnen in 2025 zijn ingedeeld op datum van verschijnen.

Tea Tupajić (Bosnië) – Zwarte zomer
non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 juni 2025

Lara Pawson (Engeland) – Verbruikt licht
Engelse autobiografische roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 12 juni 2025

De tijd is puin, de tijd is hoop
55 jaar Poetry international
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 12 juni 2025
Tim Donker recensie
Waarom is dit boek zo dun, maar 75 bladzijden, en de meeste gedichten dan ook nog in drie talen wat de spoeling echt wel dunnetjes maakt (…) Bekijk het zo: Het boekje bracht me humor, verstilling, gedachten, schoonheid en gelukkig ook nog genoeg ergernis. Meer kun je eigenlijk niet vragen van een dichtbundel…lees verder >

Anne Carson (Canada) – Glas, ironie & God
Canadese dichtbundel uit 1995
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 22 mei 2025

Ingvild H. Rishøi (Noorwegen) – Het verhaal over Mevrouw Berg
Noorse verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 mei 2025

César Aira (Argentinië) – De naaister en de wind
Argentijnse roman uit 1994
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 april 2025

Ota Pavel (Tsjechië) – Hoe een reebok ons leven redde
jeugdherinneringen, memoir
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 april 2025

Willem du Gardijn (Nederland) – Het koor van de 300 moordenaressen
Nederlandse roman over Oost-Berlijn
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 27 maart 2025
Tim Donker recensie
Dat vreemde sfeertje dat er doorheen gans de roman hangt. Dat beklemmend is ja, maar ook bijna kinderlijk, bijna sprookjesachtig. Dat onwerkelijke. Dat, sja, toch, dromerige. De ene keer neigend naar een nachtmerrie. De andere keer alleen maar verwarrend. En soms welhaast mooi. Gardijns instrument, de taal, is overeenkomstig gestemd…lees verder >

Alasdair Gray (Schotland) – Arm ding
roman uit 1992
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 6 maart 2025
Tim Donker recensie
Te denken, is wat Arm ding geeft. Ik vond het boek niet vreemd. Ik vond het boek prikkelend. Het boorde aan. Filosofie. Politiek. Dingen. Het leven. Alles. Ja. Dat is wat het is. Een boek over alles…lees verder >

Jolanda Kooijmans (Nederland) – Addertje
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 6 maart 2025

Anke Scheeren (Nederland) – Blauw of de kleur van blijdschap
Nederlandse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 27 februari 2025

Rita Bullwinkel (Verenigde Staten) – Headshot
Amerikaanse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 februari 2025
Tim Donker recensie
Het werpt zichzelf over u, als lezer, zelf een geworpen zijnde. Je zult het boek niet geheelderlijk vatten. Maar het boek vat jou wel. Geheelderlijk. En meer dan dat nog…lees verder >

Henri Michaux (België) – Hoekpijlers
Levenswijsheden, boek uit 1971
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 13 februari 2025

Anne de Marcken (Verenigde Staten) – Het duurt eeuwig en dan is het voorbij
Amerikaanse dystopische roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 januari 2025
Tim Donker recensie
Onwaarschijnlijk moje roman. Onwaarschijnlijk, omdat het alle elementen heeft van een boek dat ik nooit zou willen lezen. Maar ook omdat het één van de allermooiste boeken is die ik ooit las. Het soort boek waarvan je beetjes zult blijven meedragen tot je dood…lees verder >

Eduardo Halfon (Guatemala) – Tarantula
Guatemalteekse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 januari 2025
Tim Donker recensie
Je hebt gehuiverd, je hebt gehuild, je hebt geleden, je hebt grootse verwarring gevoeld, je hebt gelachen (enige, misschien lichtelijk zwarte, humor kan Halfon zeker niet ontzegd worden), en je bent getroost en gewiegd en zachtjes gestreeld…lees verder >

Jan Lauwereyns (België) – Leer van de orchidee
gedichten 1991-2024
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 januari 2025
Tim Donker recensie
Hou je Leer van de orchideein je handen, hou je de hele wereld in je handen. En alles altijd. Misschien geen werkzame definitie van poëzie, maar wel een tamelik exacte omschrijving van deze fantastiese bundelbundeling…lees verder >

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken 2024

De indeling van de nieuwe boeken die in 2024 bij uitgeverij Koppernik verschijnen is op datum van verschijnen.

Yoko Tawada (Japan) – De bruidegom was een hond
Japanse novelle
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 28 november 2024
Tim Donker recensie
Een uiterst merkwaardige novelle, die je gelezen hebt voor je het goed wel beseft, en dan iets kleins in je achterlaat, het kriebelt daar een beetje, je kunt het niet benoemen en je moet het misschien maar ook niet benoemen want het heeft je dag gemaakt…lees verder >

Stig Dagerman (Zweden) – Natte sneeuw
verzamelde verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 14 november 2024

Cees Nooteboom (Nederland) – Nooit gebouwd Nederland
essays over architectuur
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 november 2024

Wessel te Gussinklo (Nederland) – De uitverkorene
Ewout Meyster-roman, Nederlandse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 oktober 2024
Tim Donker recensie
(Het) laatste, afsluitende, onvoleindigde, halfbegrepen, prachtige, prikkelende, ultieme deeltje geheten De uitverkorene gelezen, genoten, gewaardeerd (…) dit is briljant. Dat is het. En dat is alles…lees verder >

Daria Serenko (Rusland) – Ik wens mijn huis as
literaire non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 10 september 2024
Tim Donker recensie
Serenko zet Ik wens mijn huis as rechtop in het lijf van haar lezers. Dit is misschien niet het mooiste boek dat je ooit las, maar het is welsprekend, het is mooi en het verplettert. En dat is het. Dat is alles…lees verder >

Édouard Levé (Frankrijk) – Zelfportret
Franse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 26 september 2024
Tim Donker recensie
Dit is één van de allermafste boeken die ik ooit gelezen heb, en ik heb ongelooflijk veel maffe boeken gelezen, echt waar, kom zelf eens een blik in mijn boekenkast werpen, en tegelijkertijd ook één van de meest intrigerende…lees verder >

Lafcadio Hearn – Kwaidan
Japanse spookverhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 19 september 2024

Tine Høeg (Denemarken) – De A van Asta
Deense roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 september 2024
Tim Donker recensie
wat een magistraal boek zeg, dit. Wat een fenomenaal staaltje schrijfkunst, dit. Jezus wat mooi. Wat ongelooflijk ongekend fantasties mooi, dit, niet het over maar het zelf, de rijkdom niet in wat ze schrijft maar in het schrijven, konkrete kunst, levende poëzie…lees verder >

Donald Niedekker (Nederland) – Rouw
beschouwingen over zijn overleden moeder
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 29 augustus 2024

Robert Walser (Zwitserland) – Sprookjes
toneelteksten
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 augustus 2024

Paul Verrept (België) – Het jaagpad
Vlaamse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 juni 2024
Tim Donker recensie
Veel leegte. Leegte die ademt. Het wit. De regen. Het geruisloze komen. En dan, ineens, voel je het overal. De adembenemende schoonheid…Hoe het is. Hoe zeldzaam dit groeit. Je moet het gelezen hebben om het te kunnen geloven…lees verder >

Carolina Trujillo (Argentinië) – De instructies
roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 mei 2024

Flann O’Brien (Ierland) – Het Dalkey-archief
Ierse roman uit 1964
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 23 mei 2024

David Foster Wallace (Verenigde Staten) – Snaartheorie
essays over tennis
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 16 mei 2024

Agustín Fernández Mallo (Spanje) – Trilogie van de oorlog
Spaanse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 26 april 2024
Tim Donker recensie
Dus is het een maf, vermoeiend, grappig, poëties, ontroerend, eigenzinnig, flauw, beklemmend, ontregelend, teleurstellend, goed, slecht, geforceerd, idioot, lezenswaard, gek, saai, geweldig boek. En al die dingen wel. En al die dingen niet. Als een fysicus een patafysicus wordt, en een patafysicus een schrijver kan dat allemaal…lees verder >

Marcin Wicha (Polen) – Dingen die ik niet heb weggegooid
memoir
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 11 april 2024
Tim Donker recensie
roep de waarheid maar niet zo luid dat zij gehoord kan worden, en dan het zwijgen, en dan het allerlaatste, en dan is het gedaan, is dit intrigerende bij vlagen humorstiese bij vlagen ontroerende boek gedaan, is wat het is, is wat het was, is wat dit boek is, en het was mooi…lees verder >

Sanne Huysmans (Nederland) – Iemand moest het doen
Nederlandse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 11 april 2024
Tim Donker recensie
Huysmans verplaatst zich in mensen, in het landschap, in een streek, en schrijft alles rechtstreeks uw brein, ziel en hart in. Ik verklaar Sanne Huysmans heilig. En Iemand moest het doen tot een meesterwerk…lees verder >

Chantal Akerman (België) – Mijn moeder lacht
memoir
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 28 maart 2024
Tim Donker recensie
Chantal Akerman. Ze is er niet meer. Ze deed wat ze beloofde, wachtte haar moeders dood af om haar eigen leven te kunnen beëindigen. Met Mijn moeder lacht laat ze een waardevol dokument na. Teer, maar zeker niet krachteloos. Het verscheen in 2013 al in het Frans, twee jaar voor haar dood. Deze fantastische vertaling brengt Chantal Akerman nog één keer op intieme wijze tot leven…lees verder >

Robert Musil (Oostenrijk) – De verwarringen van een jonge Törless
Oostenrijkse roman uit 1906
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 21 maart 2024

Jonas Eika (Denemarken) – Na de zon
verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 22 februari 2024
Winnaar Noordse Raad Literatuurprijs
Tim Donker recensie
Dit is de wereld van Jonas Eika. Dit is zijn vervreemding. Dit is wat je nooit vertrouwen kunt. Alles is altijd iets anders bij hem. De nachtmerrie waaruit je vaak blij bent te ontwaken. Of de droom die je met spijt in het hart achter moet laten…lees verder >

Wessel te Gussinklo (Nederland) – Zeer helder licht
Nederlandse roman uit 2014
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 15 februari 2024

Anne Carson (Canada) – De schoonheid van de echtgenoot / The Beauty of the Husband
gedichten / poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 18 januari 2024

Autran Dourado (Brazilië) – Het mensenschip
Braziliaanse roman uit 1961
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 18 januari 2024

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken 2023

Welke nieuwe boeken is uitgeverij Koppernik van plan te gaan uitgeven in het jaar 2022. Uiteraard is de lijst een indicatie. Het kan voorkomen dat een uitgave uitgesteld wordt of de aangekondigde datum van publicatie verschuift.

César Aira (Argentinië) – De haas
Argentijnse roman uit 1991
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 12 oktober 2023

Ingeborg Bachmann (Oostenrijk) – Doodsoorzaken
Malina, Het geval Franza, Requiem voor Fanny Goldmann
Oostenrijkse romans
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 oktober 2023

Sara Baume (Ierland) – Handwerk
non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: september 2023

Sara Baume (Ierland) – Weken maanden jaren
Ierse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: september 2023

Claire-Louise Bennett (Engeland) – Poel
Engelse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 mei 2023
Tim Donker recensie
Poel stroomt. Wat wonderlijk is voor een poel. Poel stroomt van grappig naar verstild, van poëties naar bizar, van landerig naar geëxalteerd, van dagdagelijks naar vervreemdend, van beschouwelijk naar gejaagd. In het korte, laatste hoofdstuk komt alles tot stilstand: de ik is de zij geworden, de broer en de zus zijn nog klein; slakken, een appel, een roepende moeder…lees verder >

Huub Beurskens (Nederland) – Alle gedichten
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 9 maart 2023

Kyrian Esser (Nederland) – Dans, Panfilo, dans
Nederlandse coming-of-age roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 14 februari 2023

Federico Falco (Argentinië) – De vlaktes
Argentijnse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 november 2023
Tim Donker recensie
Een boek om in ondergedompeld te raken; er bijna in te verzuipen. Het doet je je gevoel voor tijd verliezen -dit is een boek dat vertraagt; je drinkt het op kamertemperatuur- en ook je gevoel voor plaats. Delen ervan zullen nog lang aan je blijven kleven. Een boek dat je eerder ervaart dan dat je het leest – precies, dus, wat literatuur moet zijn…lees verder >

Victor Jestin (Frankrijk) – Hitte
Franse roman, debuutroman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 11 mei 2023
Tim Donker recensie
De beklemming is niet het lijk. De beklemming is de zomer. En voor wie niet daar is weet Victor Jestin die beklemming uiterst voelbaar te maken. Een boek om te lezen met je blote voeten in het zeewater of in de herfst als de regen tegen de ruiten slaat. Voor de kracht van Jestins woorden maakt dat niks uit…lees verder >

Agustín Fernández Mallo (Spanje) – Trilogie van de oorlog
Spaanse romans
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 13 april 2023

David Foster Wallace (Verenigde Staten) – Dit is water
Enkele gedachten over meevoelend leven die werden uitgesproken bij een bijzondere gelegenheid
non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 juni 2023

Wessel te Gussinklo (Nederland) – Aangeraakt door de goden
autobiografische essays (eerste druk 2003)
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 9 februari 2023

Nora Ikstena (Letland) – Moedermelk
Letse roman over de Sovjet-Unie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 augustus 2023

Fleur Jaeggy (Zwitserland) – De waterstandbeelden
Italiaanstalige Zwitserse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 9 januari 2023
Recensie van Tim Donker
Het boek is maar een luttele 110 pagina’s dik al lijkt het veel dikker. Daarmee bedoel ik dat je het in vele stoelen leest, en onder vele hemels, dat je over vele vloeren gaat terwijl je dit aan het lezen bent, dat je het gedurende vele nachten leest…lees verder >

Cynan Jones (Wales) – Alles wat ik vond op het strand
Welsh roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: februari 2023
Tim Donker recensie
Het is kaal. Het is grauw. Het is drukkend. Sferisch staat dit boek op eenzame hoogte. Het is ook poëtisch, mooi, verwarrend, bloedspannend en groots, zeer groots proza…lees verder >

Jan Lauwereyns (België) – Zombie zoekt zielgeno(o)t
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 1 juni 2023
Tim Donker recensie: En zo, taal razend, raastalig, komt Lauwereyns, en hij alleen, weg met alles wat ik doorgaans vreselijk vind: mijn eigen poëziehoofdzonden. Voorwaar ik zeg u: niets is erger dan elke regel binnen met een hoofdletter ook al is de zin nog niet afgelopen. Lauwereyns doet het. Voorwaar ik zeg u: niets is erger dan poëzie op rijm. Lauwereyns doet het. Lauwereyns doet het en komt ermee weg. Vooral, denk ik, omdat hij zo niet persifleert…lees verder >

Nastassja Martin (Frankrijk) – Geloven in het wild
Franse vertelling
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 2 maart 2023
Tim Donker recensie: Geloven in het wild niet het hele boek lang op de toppen van zijn kunnen. Of: niet altijd wat je ervan gehoopt had. Zoals een vakantie. Of een etentje in een hoog aangeschreven restaurant. Of die moje wijn die je nog had staan. Of zo’n boek waarvan je net iets meer verwacht had…lees verder >

Donald Niedekker (Nederland) – Ochtenden
berichten 1
natuurverhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 15 juni 2023
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)

Cees Nooteboom (Nederland) – De danser en de monnik
dagboeken 1970-1995
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 september 2023

Cees Nooteboom (Nederland) – Bomen waarin stenen groeien
proza
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 september 2023

José Emilio Pacheco (Mexico) – Gevechten in de woestijn
Mexicaanse roman uit 1981
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 augustus 2023
Tim Donker recensie
Naar formaat een klein boekje. Maar pas op: het weegt. De rijkdom van Gevechten in de woestijn vloeit tot ver buiten deze bladzijden. Je mag het zo uitgelezen hebben, kláár zul je er dan nog niet mee zijn. Nog lang niet…lees verder >

Ota Pavel (Tsjechië) – Hoe ik de vissen ontmoette
memoires
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 april 2023

Ingvild H. Rishøi (Noorwegen) – Winterverhalen
drie novellen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: oktober 2023
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Boeiende en aangrijpende verhalen, geschreven in een mooie sobere stijl. Ingvild H. Rishøi weet het gevoel uitstekend te raken zonder in te sentiment te vervallen…lees verder >

Adania Shibli (Palestina) – Een klein detail
Palestijnse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 23 februari 2023
Tim Donker recensie
Bladzijden die drukken, drukken op je borst; bladzijden die iets met je doen; dit is een schrijven dat dwars door het papier gaat; het einde verwarde me en schokte me; in consternatie bleef ik achter…lees verder >

Caro Van Thuyne (België) – Bloedzang
Vlaamse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: november 2023

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken 2022

José Eduardo Agualusa (Angola) – Regentijd
Angolese roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 augustus 2022

César Aira (Argentinië) – Het literatuurcongres
Afgentijnse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 september 2022

Mary Austin (Verenigde Staten) – Het land van weinig regen
natuurbeschrijvingen uit 1903
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 14 juni 2022
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)

Claire-Louise Bennett (Engeland) – Kassa 19
roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 28 april 2022

H.C. ten Berge (Nederland) – Een kinderoog
gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 26 mei 2022

Anne Carson (Canada) – Rood
Twee romans in verzen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 oktober 2022
Recensie van Tim Donker: Word ik, zo, toch, steeds weer, teruggezogen naar dit boek. Tot het dan inderdaad tot mijn afgrijzen uit is. Maar wel nog in mij meegedragen wordt…lees verder >

Stig Dagerman (Zweden) – Het verbrande kind
Zweedse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 10 november 2022

T.S. Elliot (Engeland, Verenigde Staten) – Vier kwartetten
gedichten
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 april 2022

Wessel te Gussinklo (Nederland) – De expeditie
roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 10 februari 2022

Peter Handke (Oostenrijk) – Essay over de moeheid
essay, non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 april 2022

Peter Handke (Oostenrijk) – Essay over de jukebox
essay, non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 april 2022

Peter Handke (Oostenrijk) – Essay over de geslaagde dag
non-fictie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 7 april 2002

Bette Howland (Verenigde Staten) – Paviljoen 3
memoir uit 1974
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 februari 2022

Franz Kafka (Tsjechië) – In het labyrint
nagelaten verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 29 september 2022

Juhani Karila (Finland) – De jacht op het snoekje
Finse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 19 mei 2022

Curzio Malaparte (Italië) – De Wolga ontspringt in Europa
oorlogsreportages
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 30 maart 2022

Claudio Morandini (Italië) – Sneeuw, hond, voet
Italiaanse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 20 januari 2022
Recensie van Tim Donker
Ga met dit boek naar buiten. Ga ermee naar het park, ga op kaffee, zet u neder op een bank op het plein of bij de bushalte…lees verder >

Donald Niedekker (Nederland) – Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost
Nederlandse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 27 januari 2022

Cees Nooteboom (Nederland) – Vos
gedichten
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 2 februari 2022

Cees Nooteboom (Nederland) – Over het raadsel van woorden, tonen en stemmen
essays over klassieke muziek
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 17 november 2022
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)

Ingvild H. Rishøi (Noorwegen) – Stargate
kerstvertelling
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 oktober 2022
Waardering: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Aangrijpend, origineel en actueel kerstverhaal uit Noorwegen, meesterlijk, boeiend en uitstekend geschreven!…lees verder >

Carl Seelig (Zwitserland) – Wandelingen met Walser
portret
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 augustus 2022

Carolina Trujillo (Argentinië) – Messi en Suárez
De gelekte gesprekken
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: maart 2022

Hermann Ungar (Moravië) – Knapen en moordenaars
verhalen
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 3 maart 2022

Kate Zambreno (Verenigde Staten) – Drang
Amerikaanse roman
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 29 september 2022
Recensie van Tim Donker
Schrijf een geniaal boek dat nog te wensen overlaat. Of: schrijf een tegenvallend boek dat evenwel geniaal is. Dat boek is Drang. Dus hoe briljant ben je dan als schrijver? Denk daar eens over na…lees verder >

Koppernik contact informatie

Herenstraat 8D
1015 CA Amsterdam
manuscripten: manuscript@koppernik.nl

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken 2021

Welke nieuwe romans en andere boeken verschijnen er bij Koppernik in 2021? Hieronder het overzicht met recensies en waardering van de boeken die door onze redactie gelezen zijn.

Ingeborg Bachmann (Oostenrijk) – Verzamelde verhalen
verhalen
verschijnt: 14 oktober 2021
omvang: 456 pagina’s

Samuel Beckett (Ierland) – Mercier en Camier
Ierse roman
Recensie van Tim Donker
Er is ook nog moois, er is ook nog veel moois. Ja. Mercier en Camier is geen Watt maar wel een sterk, een heel sterk werk…lees verder >

Karin Boye (Zweden) – Kallocaïne
Zweedse dystopische roman
Recensie van Tim Donker
Een boek dat prachtig is, maar ook ongemakkelijk maakt. Dat is het boek, en dat is de tijd…lees verder >

Marian Engel (Canada) – Beer
Canadese roman uit 1976
Waardering redactie : ∗∗∗∗∗ (uitmuntend)
Over angst en eenzaamheid en over de troost die boeken kunnen geven. Prachtig!…lees verder >

Willem du Gardijn (Nederland) – Het einde van het lied
Nederlandse roman
Recensie van Tim Donker
Weergaloos mooi. Het nam me mijn adem. Het stolde mijn bloed. Het zette de tijd stil. Dit is literatuur van het allerhoogste nivo…lees verder >

Wolfgang Hilbig (Duitsland) – Oude afdekkerij
novelle
verschijnt: 7 april 2021
omvang 120 pagina’s

Jan Lauwereyns (België) – Gehuwde rotsen
Vlaamse roman
Recensie van Tim Donker
Mooi zwijgen. Bedachtzaam zwijgen. O dit boek zwijgt zo mooi. Dat vele wit. Je kunt de ruimte nemen op te kijken, naar de muur staren en te peinzen over wat je gelezen hebt…lees verder >

Jan Lauwereyns (België) – Monkey business
Vlaamse roman
verschijnt: maart 2021
omvang: 208 pagina’s

Édouard Levé (Frankrijk) – Zelfmoord
autobiografisch
verschijnt: 12 oktober 2021
omvang: 104 pagina’s

Agustín Fernández Mallo (Spanje) – Nocilla-trilogie
Spaanse romans
verschijnt: 21 oktober 2021
omvang: 560 pagina’s
Recensie van Tim Donker
Lees dit boek. Lees deze Nocilla-trilogie en lees het helemaal. Maar lees het niet op volgorde. Laat u niet op halfhartige wijs een geniaal boek uit smijten. Lees eerst Lab. Lees dan Dream. Eindig met Experience…lees verder >

Cees Nooteboom (Nederland) – Over het Japanse klooster Kozan-ji en de beroemde dierentekeningen
Japans reisverhaal
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (uitstekend)
Alle kwaliteiten die de liefhebbers van Nooteboom zo kunnen waarderen, zijn ook in dit verhaal volop aanwezig…lees verder >

Caro Van Thuyne (België) – Lied van wee en wens
psychologische Vlaamse roman
Waardering redactie: ∗∗∗∗∗ (zeer goed)
Bijzondere roman roman over de fysieke en geestelijke oerpijn die hoort bij rouw…lees verder >

Paul Verrept (België) – Brandingen
Vlaamse novelle
Recensie van Tim Donker
Het is maar z’n heel klein boekje maar het is groot in zijn zeggingskracht. Maximalistisch minimalisme. Diepe buiging voor Paul Verrept. Geweldig…lees verder >

Robert Walser (Zwitserland) – De bediende
Zwitserse roman uit 1908
verschijnt: 7 juli 2021
omvang: 264 pagina’s

Bijpassende informatie

Uitgeverijen

Engelse romans, Engelse schrijfsters

Lara Pawson – Verbruikt licht

12 juni 2025 Redactie

Lara Pawson Verbruikt licht recensie en informatie over de inhoud van de roman van de Engelse schrijfster. Op 12 juni 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van de roman Spent Light van de uit Engeland afkomstige schrijfster Lara Pawson. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de auteur en over de uitgave.

Lara Pawson Verbruikt licht recensie

“Verbruikt licht is wild, gedurfd schrijven in combinatie met volkomen helder denken, en hoewel verontrustend is het ook komisch, op een bevredigend duistere en absurde manier.” (The Guardian)
“Soms afstotend, vaak verleidelijk, altijd resonerend en dwingend.” (The Irish Times)
“Lara Pawsons manier van schrijven is briljant, zenuwslopend en schokkend levendig.” (Times Literary Supplement)

Verbruikt licht

Auteur: Lara Pawson (Engeland)
Soort boek: Engelse roman
Origineel: Spent Light (2024)
Nederlandse vertaling: Lisette Graswinckel
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 12 juni 2025
Omvang: 160 pagina’s
Uitgave: paperback
Prijs: € 22,50
Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman van Lara Pawson

Een vrouw kijkt naar haar broodrooster en plotseling barst de hele wereld open in haar keuken, in al zijn brutaliteit en schoonheid. En ze blijft kijken: de broodrooster wordt geassocieerd met de CIA, de eierwekker met de IRA, haar telefoon met de uitbuiting van Congo – en langzaam dringt het besef door dat we omringd worden door objecten die weliswaar levenloos zijn, maar zeker niet onschuldig.

In een meesterlijke mengeling van fictie, geschiedenis, memoir en liefdesbrief verheft voormalig oorlogscorrespondent Lara Pawson de netwerken van troep die we om ons heen verzameld hebben tot briljant, meedogenloos en extreem grappig proza. Verbruikt licht is een onthutsende leeservaring waarna u nooit meer op dezelfde manier zult kijken naar een wasmachine, een eekhoorn of een eierwekker.

Lara Pawson is geboren in 1968. Ze is schrijver en journalist. Als oorlogsverslaggever reisde ze veel en woonde onder andere in Angola, Ivoorkust, Mali en Ghana – tegenwoordig woont ze weer in Londen, zo dicht mogelijk bij het bos. Ze publiceerde drie boeken en schrijft regelmatig voor The Guardian en Times Literary Supplement.

Bijpassende boeken

Nieuwe Engelse romans

Dichters, Poëzie

De tijd is puin, de tijd is hoop

5 juni 2025 Redactie

De tijd is puin, de tijd is hoop recensie en informatie boek over 55 jaar Poetry International. Op 10 junu 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik het boek over 55 jaar Poetry International. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de auteurs en over de uitgave.

De tijd is puin, de tijd is hoop recensie van Tim Donker

&
stoelen missend

&
las ik in eerste:
de tijd is punk, de tijd is hoop
en ik wist niet zo goed wat ik daarvan moest vinden

&
ik ken een band die Puin + Hoop heet
er zit een gat in de soep
dat is van hun

&
de circusklanten
de verheerlijking en het verleden
heimwee en de dood

&
de Poetry International serie
oja de Poetry International serie
de circusklanten zijn weg bracht me hc artmann, jürgen becker, günter bruno fuchs, helmut heissenbüttel, ernst jandl, friederike mayröcker wat bijkans het hele boek was en ik verheerlijk het verleden niet bracht me mario cesariny de vasconcelos, e.m. de melo e castro, casimiro de brito, armando silva carvalho en dat was wat minder misschien of niet het halve boek toch (ook niet bijkans) maar nog altijd heel veel moois zodat het me altijd gespeten heeft dat ik nooit de hand heb weten te leggen op heimwee naar de dood of machine van woorden dus wat kan ik zeggen – ik kan alleen maar zeggen dat de verwachtingen hoog, zeer hoog gespannen waren

&
opent
opent met Diana Anphimiadi uit Georgië
die opent, dus, met een gedicht dat, hoe toepasselijk Het begin heet. De Nederlandse vertaling is van Ingrid Degraeve maar waarom vind ik het Engels, gedaan door Natalia Bukia-Peters en Alyson Hallett, zoveel beter? Het is niet zomaar een verschil, het is niet alleen maar het verschil tussen elke regel met een hoofdletter beginnen ook als de zin nog doorloopt, iets wat ik echt spuuglelijk vind, nee, het is het verschil tussen een matig tot redelijk gedicht en een goed tot bijna prachtig gedicht, & welke vertaling benadert het orzjieneel het best?, is Anphimiadi een goed dichter zwak vertaald door een vertaler die haar stiel niet kent of een zwakke dichter opgelapt door twee vertalers met een goed dichterlijk vermogen?, ik weet het niet, ik beheers het Georgisch niet, ik lees dat schrift niet, het zal de laatste keer niet dat ik me verwonder over de verschillen in de vertalingen

&
Simon Armitage dicht een vermakelijke tedoen-lijst bij elkaar, veel van de voorgenomen aktiviteiten hebben met Donald Campbell te maken, dat moest ik opzoeken, dat bleek een autocoureur geweest te zijn, alweer een tijdje dood, verongelukt, natuurlijk, aan dit gedicht werd gerefereerd in het voorwoord, “luchtig” ze zeiden, “humoristisch” ze zeiden, maar ik weet niet, bij luchtig en humoristisch denk ik onmiddellijk aan light verse en dat is Armitages tedoen-lijst absoluut niet, gewoon een opsomming van aktiviteiten die een mens zou kunnen ondernemen, sommige van die aktiviteiten zijn banaal, sommige zijn redelijk absurd, sommige eigenlijk heel mooi, alle klaarblijkelijk broodnodig want alleen eten en ademen zijn optioneel

&
die Maricela Guerrero, die stond onderlaatst ook al in Terras, (toen haadt zij gezeid dat stilstaan een andere vorm van stromen is), hier dicht zij Angst, hier dicht zij fractietjes mojer dan zij in Terras deed maar wel altijd nog zeer herkenbaar want heur praat over cellen deed bij mij eerder nog een lampje branden dan die naam, het ritme in dit gedicht is mooi, de zinnen in dit gedicht zijn mooi, het ritme van de zinnen in dit gedicht is zo mooi, al kun je ook hier weer het Nederlands niet preciezelijk op het Engels leggen, Me da la sensación de que sí entraron todos, heet het in het Mexicaanse orzjieneel; in het Nederlands wordt dat “Ik krijg het gevoel dat iedereen wel binnen is maar Robin Meyers, die het naar het Engels vertaalde, komt af met “I have a hunch there was room for everyone” wat mij een volslagen andere zin lijkt, volgens mij blijft Lisa Thunnissens Nederlands dichter bij het orzjieneel, Thunnissen vertaalde Guerrero ook toen, in Terras 26 en sowieso vind ik Ik krijg het gevoel dat iedereen wel binnen is een mojere zin dan I have a hunch there was room for everyone

&
later
later weer
het gedicht van Luljeta Lleshanaku
de Engelse vertaling is van Henry Israeli en de Nederlandse van Raoul Schuyt en voorwaar ik zeg u, het zijn twee totaal verschillende gedichten, en dit keer gaat mijn voorkeur dan weer uit naar het Engels, en bij nu denk ik dat ik misschien moet ophouden me te verwonderen over of te ergeren aan de (grote) verschillen in de vertalingen, vertalen is interpreteren, de interpretatie van een gedicht ja dat is iets, weet je nog dat we filmpjes moesten maken van gedichten en dat die docent, die domme vervelende arrogante klotedocent zei dat mijn filmpje een mooi filmpje was maar dat het niet een accurate verfilming van het gedicht was en dat ik dat zo stom vond dat ik subietekens heel de school begon te haten omdat ze zo’n oerstomme droplul voor de klas dierven zetten, verfilmen is vertalen is interpreteren is lezen, iedereen leest een gedicht anders, ik lees, ik lees De tijd is puin, de tijd is hoop, ik lees

&
ja
je moet Tom Lanoye voor lief nemen
wiens homeruslezing me laatst zo ergerde
omdat hij iets te goed leek te weten wie er allemaal goed zijn en wie fout, iets te klaar meende te mogen zien waar goed ophoudt en fout begint, en dat wijzen, altijd maar dat wijzen, wie ter linker- en wie ter rechterzijde en dat het dan ook nog eens de gebruikelijke verdachten zijn die aan de verkeerde kant eindigen (maar heel eerlijk gezegd is de uit dit hier Een omgekeerd Babylon afkomstige zin “Hoe blijf ik niet-artificieel intelligent” uit mijn hart gegrepen)
maar je krijgt ook
de zinderende oorlogspoëzie van Ljoeba Jakymtsjoek
&
ja
je moet Ramsey Nasr voor lief nemen
(geen enkele akteur deugt echt helemaal en dat met die etentjes en ongemakkelijke gesprekken kennen we nu toch verdorie zo langzamerhand wel dat is zelfs voor een film al aan de minderwaardige kant)
en ook moet je de flauwzinnige puberale sinterklaasrijm van Derk Otte verduren
of dat weeral veels te leukig rijmelende en verdermeer tot het uiterste gezwollen gezeik van Ilja Leonard Pfeijffer
(waarom hebben ze voor het Nederlands taalgebied gekozen voor zo’n beetje de allerslechtste dichters die er te vinden zijn?)
maar daar staat tegenover dat Momtza Mehri op uitnodiging van haar humeurige bovenbuurman op een dakterras staat en muntthee drinkt en de agressiviteit van reclame bespreekt, wat je, als lezer, goed kunt zien, goed kunt voelen, je voelt de wind, je ziet de muntblaadjes, je ziet de zon ondergaan, je staat daar, en dan krijg je met Mensen zijn zo mooi als ze onzeker zijn ook nog eens een prachtzin cadeau
dat Patricia Jabbeh Wesley een gedicht geschreven heeft over iets waar de gemiddelde mens waarschijnlijk niet dagelijks over nadenkt: het verkopen van je huis (zelfs toen ik mijn huis verkocht dacht ik niet na over het verkopen van mijn huis): de mensen, de bezichtigers, de volmaakte vreemden die gewoon maar rondlopen waar je droomt, waar je slaapt, waar je wegglipt naar andere werelden. Hoe ze binnenkomen met hun lelijke jassen aan en met hun ogen alles bezoedelen wat van jou is. Hoe dat wringt. Schuurt. Knelt. “In mijn land verkoop je je huis niet. / Je verkoopt je huis niet aan vreemden. // Je vertrekt niet zodat anderen je bezit kunnen bezitten.” schrijft ze en misschien zit daar wel iets in, net als in het gedacht dat je huis verkopen ei zo na jezelf verkopen is (want inderdaad: mijn vorige huis had een ziel, en hier, in dit al niet meer zo heel erg nieuwe huis, is die ziel niet. waar is die ziel gebleven? bewonen die nieuwe domme bewoners nu mijn ziel, raken ze aan die ziel met hun koppen en hun stemmen en hun wegens hun hele goede banen zo drukke levens?, of heb ik die ziel simpelweg laten sterven – gewoon door accoord te gaan met iets waarmee ik nooit accoord had moeten gaan?). In minder dan anderhalve pagina maakt Wesley het nimmer werkelijk doorvoelde zeer voelbaar middels een gedicht dat beslist humoristische kanten heeft maar nergens lichtvoetig wordt
& dat Esther Phillips’ eerste gedicht de dageraad zelve was; dat Jean D’Amerique een binnenstebuiten gekeerde mond heeft, zure regen is en dor hout en een mitrailleur schietend geboren zag worden; en dat, ik noem maar iets, Chris Tse kans ziet om een ode aan Celine Dion te schrijven die nergens melig, pathetisch of larmoyant wordt – verrek, het gedicht is geeneens onaardig (en een ode aan Celine Dion is het ook al niet echt)

Over bloemlezingen valt altijd wat te zeiken.
Waarom is dit boek zo dun, maar 75 bladzijden, en de meeste gedichten dan ook nog in drie talen wat de spoeling echt wel dunnetjes maakt. Goed, De tijd is puin, de tijd is hoop beoogt geen opsomming te zijn maar een ontmoeting maar zelfs voor een ontmoeting is dit aan de vluchtige kant – meer een begroeting dan een ontmoeting feitelijk.
En waarom waarom waarom ontbreekt iedere nadere informatie over de dichters en de vertalers? Waarschijnlijk hebben ze gedacht dat er dan nog minder ruimte voor poëzie zou overblijven en dat iedereen met een internetaansluiting ook zelf wel wat kan achterhalen maar het is toch altijd fijn om enkele vingerwijzingen op voorhand al te hebben: gaat het om een bekend / gerenommeerd dichter of om een debutant, hoeveel bundels heeft iemand al op zijn naam staan, is er al iets in het Nederlands vertaald en zo ja bij welke uitgeverij dan?, zo nee in het Engels misschien en bij welke uitgeverij dan?, in welk genre specialiseert een vertaler zich?; bovendien vind ik het als lezer fijn om niet het boek uit gestuurd te worden.

Maar!

Bekijk het zo: De tijd is puin, de tijd is hoop bracht me humor, verstilling, gedachten, schoonheid en gelukkig ook nog genoeg ergernis. Meer kun je eigenlijk niet vragen van een dichtbundel.

De tijd is puin, de tijd is hoop

55 jaar Poetry International

Auteurs: Diverse dichters
Soort boek: gedichten, poezie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 5 juni 2025
Omvang: 96 pagina’s
Uitgave: paperback
Prijs: € 17,50
Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van het boek over 55 jaar Poetry International

In 2025 viert Poetry International een jubileum: al vijfenvijftig jaar brengt de organisatie poëzieliefhebbers, dichters en vertalers van over de hele wereld bij elkaar tijdens het Poetry International Festival. Ter ere van deze mijlpaal presenteren Poetry International en uitgeverij Koppernik een bloemlezing uit het werk van de dichters die in dit jubileumjaar op het festival staan.

In deze zorgvuldige selectie staan iconische Nederlandstalige dichters zoals Ramsey Nasr, Tom Lanoye en Astrid Roemer naast internationale grootheden en opkomende legendes als Kwame Dawes, Maricela Guerrero en Momtaza Mehri.

Met bijdragen van dichters uit vijftien verschillende landen – van Mexico en Oekraïne tot Liberia en Barbados – biedt deze bloemlezing een rijk palet aan poëzie: van vervreemdende en speelse verzen tot ontroerende odes en lyrische liefdesbrieven aan de wereld – elk in de originele taal én vertaald naar het Nederlands en Engels.

Bijpassende boeken en informatie

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken

Journalistieke boeken, Oorlog

Tea Tupajić – Zwarte zomer

5 juni 2025 Redactie

Tea Tupajić Zwarte zomer recensie en informatie boek met verhalen van Dutchbat-veteranen over de val van Srebrenica tijdens Bosnië-oorlog. Op 25 juni 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik het eerste boek van de in Serajevo geboren filmmaakste Tea Tupajić. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de auteur en over de uitgave.

Tea Tupajić Zwarte zomer recensie

Als er in de media een boekbespreking of recensie verschijnt van Zwarte zomer, het eerste boek van Tea Tupajić, dan besteden we er op deze pagina aandacht aan.

Zwarte zomer

Auteur: Tea Tupajić (Bosnië en Herzegovina)
Soort boek: journalistiek boek
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 25 juni 2025
Omvang: 96 pagina’s
Uitgave: paperback
Prijs: € 17,50
Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van het boek van Tea Tupajić

Het is 1995 en een bloedhete zomer. Het Nederlandse vredesbataljon ‘Dutchbat iii’, door de vn in Srebrenica gestationeerd om de inwoners te beschermen tijdens de Bosnische burgeroorlog, wordt na een belegering overlopen door Servische troepen. Na de overgave wordt met Dutchbat onderhandeld over de overdracht van de inwoners, met de verzekering dat die veilig zijn. Niets blijkt minder waar. In de dagen die volgen worden bijna 8400 Bosnische moslimmannen en -jongens gedood door de Bosnisch-Servische troepen.

Film- en theaterregisseur Tea Tupajić zocht contact met de Dutchbat-veteranen, die tot op heden met deze geschiedenis leven. Ze sprak met meer dan honderd van hen en reisde door heel Nederland om naar hun verhalen te luisteren. In Zwarte zomer rijgt ze op poëtische wijze de verhalen van zes veteranen aaneen tot een aangrijpend meerstemmig koor waarin slachtoffers, daders en helden in elkaar overlopen. Een gekwelde legerarts, een kleinzoon van een verzetsheld, twee vrouwelijke soldaten die vriendinnen worden, een leger-adjudant die een verschil wil maken, een vrijwilliger die verteerd wordt door schuldgevoel – via de pen van Tupajić vertellen zij een geschiedenis waarmee Nederland nog altijd worstelt.

Tea Tupajić is geboren in 1984 in Sarajevo, Bosnië en Herzegovina. Ze is schrijver, theater- en filmregisseur. Over de Dutchbat-veteranen maakte zij eerder het theaterstuk Dark Numbers (2018). Haar film Darkness There and Nothing More (2021), die in wereldpremière ging tijdens de idfa Envision Competition, werd genomineerd voor een idfa Award voor Beste Debuutfilm en voor Beste Nederlandse Film. Haar teksten zijn verschenen in het Engels, Duits, Nederlands, Pools, Arabisch en Hebreeuws. Zwarte zomer is haar eerste boek.

Bijpassende boeken en informatie

Uitgeverij Koppernik nieuwe boeken

Noorse schrijfster, Noorwegen, Verhalen

Ingvild H. Rishøi – Het verhaal over Mevrouw Berg

7 mei 2025 Redactie

Ingvild H. Rishøi Het verhaal over Mevrouw Berg recensie en informatie boek met verhalen van de Noorse schrijfster. Op 8 mei 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van de verhalenbundel Historien om fru Berg van de uit Noorwegen afkomstige schrijfster Ingvild H. Rishøi Het verhaal van mevrouw Berg. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de schrijfster, de vertaalster en over de uitgave.

Ingvild H. Rishøi Het verhaal over Mevrouw Berg recensie

“Rishøi schrijft strak, prachtig en met melancholie over de banden die we met elkaar – of met een hamster – proberen aan te gaan. Een opmerkelijk goede schrijver.” (Berlingske, ∗∗∗∗∗)
“De buitengewoon suggestieve verhalen hypnotiseren de lezer volkomen.”(Uppsala Nya Tidning)
“Rishøi’s verhalen verspreiden een soort innerlijk licht. Ze zijn vol vreugde, zelfs als alles zwart wordt” (Jyllands-Posten, ∗∗∗∗∗∗)

Het verhaal over Mevrouw Berg

Auteur: Ingvild H. Rishøi (Noorwegen)
Soort boek: verhalen uit Noorwegen
Origineel: Historien om fru Berg (2011)
Nederlandse vertaling: Liesbeth Huijer
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 8 mei 2025
Omvang: 120 pagina’s
Uitgave: gebonden boek
Prijs: € 23,50
Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de verhalenbundel van Ingvild H. Rishøi

Ingvild H. Rishøi heeft de afglopen jaren de harten van talloze lezers (en critici) beroerd met haar romam Stargate en Winterverhalen. Met groot invelingsvermogen en een bijzondere litaraire kracht beschrijft ze de broze band tussen mensen; het raadselachtige, beangstigende en mooie ervan. In deze vijf verhalen gaat het over het ontmoeten van de eerste liefde, over helderziend zijn, over ontdekken dat je heel erg op Janis Joplin lijkt, over glimwormen en kaarten. En over de liefde voor een hamster die Mevrouw Berg heet.

In Het verhaal van Mevrouw Berg maakt de lezer opnieuw kennis met de alledaagse magie en loyaliteit vanuit het perspectief van een kwetsbaar kind, wat er onder meer voor heeft gezorgd dat Rishøi ‘de nieuwe Astrid Lindgren’ wordt genoemd.

Ingvild H. Rishøi (24 augustus 1978) is geboren en getogen in Oslo. Met Winterverhalen bevestigde ze haar positie als een van de belangrijkste schrijver van Noorwegen. Ze werd onder meer bekroond met de P.O. Enquistprijs, de Kritikerprijs, de Brageprijs, de Neshornprijs en de Amalie Skramprijs.

Bijpassende boeken en informatie

Argentijnse roman, Argentijnse schrijver, Argentinië

César Aira – De naaister en de wind

24 april 2025 Redactie

César Aira De naaister en de wind recensie en informatie van de inhoud van de roman uit 1994 van de Argentijnse schrijver. Op 24 april 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van de roman La costurera y el viento van de uit Argentinie afkomstige schrijver César Aira. Hier lees je informatie over de inhoud van de roman, de auteur en over de uitgave.

César Aira De naaister en de wind recensie

“De onnavolgbare Argentijnse auteur César Aira kiest in zijn oeuvre, al ontelbaar veel boeken groot, altijd de vlucht naar voren. Je slaat zijn grappige, erudiete en melige romans buiten adem dicht.” (NRC)
“Ik werd al snel verleid door De naaister en de wind, dat zich afspeelt in Coronel Pringles, Argentinië, de geboorteplaats van Aira. Het wekt geen verbazing dat hij afkomstig is uit een plaats die Pringles heet, waar grappige muziek klinkt en er nooit iets gebeurt, behalve alles.” (Patti Smith)

De naaister en de wind

Auteur: César Aira (Argentinië)
Soort boek: Argentijnse roman
Origineel: La costurera y el viento (1994)
Nederlandse vertaling: Adri Boon
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 24 april 2025
Omvang: 144 pagina’s
Uitgave: paperback
Prijs: € 22,50
Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman uit 1994 van César Aira

De naaister en de wind is een heerlijk lachwekkende en grappige roman zoals alleen César Aira die kan schrijven. Een naaister die een trouwjurk aan het naaien is vreest dat haar zoon al rijdend in een vrachtwagen per ongeluk is ontvoerd en naar Patagonië is verdwenen. Volledig in paniek belt ze een lokale taxi om de achtervolging in te zetten. Als haar man hoort wat er is gebeurd, gaat hij achter vrouw en kind aan.

Zo racen ze niet alleen naar het einde van de wereld, maar ook naar avonturen vol verlangen. De wilde zuidenwind wordt verliefd op de naaister en een monsterachtig kind neemt het op tegen de vrachtwagenchauffeur. De halsbrekende achtervolging wordt afgewisseld met Aira’s meeslepende overpeinzingen en herinneringen aan zijn jeugd in zijn geboorteplaats, de arbeidersstad Coronel Pringles.

César Aira is geboren op 23 februari 1949 in Coronel Pringles, Argentinië. Sinds 1967 woont hij in Buenos Aires. Hij wordt beschouwd als een van de origineelste schrijvers van Zuid-Amerika en heeft meer dan honderd titels op zijn naam staan. Hij schrijft geregeld voor El País en zijn werk is in vele landen vertaald. Eerder verschenen van hem bij Koppernik Een episode uit het leven van een landschapsschilder, Het literatuurcongres en De haas.

Bijpassende boeken en informatie

Argentijnse schrijvers en schrijfsters

Autobiografieën Memoires, Memoir, Tsjechië, Tsjechische schrijver, Verhalen

Ota Pavel – Hoe een reebok ons leven redde

10 april 2025 Redactie

Ota Pavel Hoe een reebok ons leven redde recensie en informatie autobiografische verhalen uit 1971 van de Tsjechische schrijver. Op 17 april 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van van Smrt krásných srnců het boek met jeugdherinneringen van de uit Tsjechië afkomstige schrijver Ota Pavel. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.

Ota Pavel Hoe een reebok ons leven redde recensie en informatie

“Het zijn absurdistische parabels, afwisselen hilarisch, verontrustend en mysterieus.” (The Guardian)

Hoe een reebok ons leven redde

Auteur: Ota Pavel (Tsjechië)
Soort boek: jeugdherinneringen, memoir
Origineel: Smrt krásných srnců (1971)
Nederlandse vertaling: Edgar de Bruin
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 10 april 2025
Omvang; 120 pagina’s
Uitgave: paperback
Prijs: € 19,50
Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van de jeugdherinneringen van de Poolse schrijver Ota Pavel

Hoe een reebok ons leven redde is na het uitermate goed ontvangen Hoe ik de vissen ontmoette het volgende deel van de ontroerende jeugdherinneringen van de Joods-Tsjechische schrijver Ota Pavel. Tegen het decor van de mensonterende jaren veertig ontvouwen zich de opnieuw wonderbaarlijke avonturen en ontsnappingen van vader Popper.

De eigenzinnige, liefdevolle memoires laten op een buitengewone manier de kracht van literatuur zien, en dat de verbeelding en de wil tot creëren zelfs op de meest duistere momenten van de mensheid een mogelijkheid tot ontsnapping kan bieden.

Ota Pavel, geboren als Ota Popper (2 juli 1930, Praag – 31 maart 1973, Praag), was een Tsjechische schrijver, journalist en sportverslaggever. Hij wordt geroemd om zijn korte verhalen en autobiografische romans. Zijn carrière als sportverslaggever kwam tot een einde toen bleek dat hij een bipolaire stoornis had. In 1966 moest hij ook stoppen met zijn werk als journalist en werd hij verschillende keren opgenomen in een inrichting. In deze moeilijke periode schreef hij zijn mooiste werken. In 1973 stierf hij aan een hartaanval.

Bijpassende boeken en informatie

DDR, Nederlandse Romans, Nederlandse schrijfster, Recensie

Willem du Gardijn – Het koor van de 300 moordenaressen

25 maart 2025 Redactie

Willem du Gardijn Het koor van de 300 moordenaressen recensie en informatie van de inhoud van de roman over Oost-Berlijn in de DDR. Op 25 maart 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de nieuwe roman van de Nederlandse schrijver Willem du Gardijn. Hier lees je informatie over de inhoud van de roman, de schrijver en over de uitgave.

Willem du Gardijn Het koor van de 300 moordenaressen recensie van Tim Donker

De koning danst op de muziek van een fascist.
De zon het volk het brood de spelen.
En de koning danst op de muziek van een fascist.

Andermaal spreekt een achterplat maar halve waarheden. Het zegt van Lena en Maksa. Ze wonen naast elkaar in de brede straat, ze reizen samen met de tram naar hun werk, want ook werken doen ze in hetzelfde bedrijf. Dat is waar, het achterplat liegt er niet over. Ze hebben mannen, Frans en Markus, ze hebben kinderen, Rainer en Rosie, twee gezinnen, wonend naast elkaar, de vrouwen zijn al bevriend sedert hun kindertijd, de kinderen krijgen misschien ook wel iets met elkaar. De boodschappen doen Lena en Maksa ook al samen, het zou alles heel gewoon kunnen zijn, heel volks. Behalve dan dat het verhaal speelt in Oost-Berlijn, in de tijd van, denk ik, Erich Honecker, toen de muur nog fier overeind stond (en dat maakt alles anders en net dat zegt het achterplat u niet). U weet. De socialistische eenheidspartij. De Stasi. Alle bedrijven in handen van de staat, alle neuzen dezelfde kant op. Planeconomie. Afgegrendelde grenzen. De welvaart en de mensenrechten waren elders. Alleen het socialisme gold, wie het socialisme niet aanhing was een vijand van het volk. En alles dat van verre of nabij met het gehate kapitalisme in verband gebracht kon worden, was uit den boze. Maar Lena en Maksa willen ook wel eens een spijkerbroek kunnen dragen. Dan. Er worden dingen gefluisterd, er zou iets gaande zijn, het moet alles strikt geheim, Markus weet ervan, er zijn mensen bij betrokken die alleen gekend kunnen en mogen worden via initialen, maar het lijkt echt zo te zijn: dat er een tunnel gebouwd wordt. Een tunnel, dwars onderdoor de muur, een tunnel die uitkomt in West-Berlijn, een tunnel naar de vrijheid, een tunnel naar spijkerbroeken. En hoe opmerkelijk: de tunnel zou uitkomen in de kelder van de slagerij bij Frans, Lena, Maksa en Markus in de straat, de vier buren moeten daar alleen nog even een beginnetje hakken, en dan komen ze hun bevrijders vanzelf tegen. Het moet gebeuren in een nacht, het komt, het komt eraan, nog even geduld en dan kunnen ze gaan.

Het blijkt alles verraad. Maksa speelt een dubbelrol, onduidelijk is hoe lang al, misschien al heel lang, er is geen tunnel, er zijn wel agenten, er wordt geschreeuwd, gerend, geschoten, iemand overleefd het niet, Lena probeert de koelbloedige moord van een agent op andere familieleden te voorkomen, de kogel verdwaalt en doorboort een andere agent, nu is Lena een moordenares, van een agent nog wel, een beschermer van het socialisme, hoe erg kan een mens zijn, Lena komt in de gevangenis.

In de gevangenis is het erg. Manipulaties, vernederingen, vuigheden, vuile spelletjes. Er is gefilmd, in het huis van Lena en Frans, er zijn beelden, ook van Frans met een andere dame op ergens een hotelkamer ofzo, sadistische bewakers laten Lena alles zien, het is alles onderdeel van iets veel groters, Maksa heeft in veel een rol gespeeld, Maksa heulde al langer van de machtshebbers, onduidelijk is hoe lang, in een onvrij land is het onmogelijk om niet af en toe te collaboreren, Rik Zaal toonde dat onlangs al onweerlegbaar aan, hoe zou je zelf zijn, hoe lang kan je je rug recht houden in omstandigheden waaronder de rug buigen zoveel voordeel brengt? Soms is verraad heel begrijpelijk, al zijn er gradaties misschien, en erg onmenselijk schildert Du Gardijn Maksa zeker niet af. En helemaal vrijuit gaat ze ook niet: na een lichtere straf komt ze onder curatele te staan van een misschien niet heel onaardige maar wel tamelijk opdringerige en ook enigszins viezige man die voornamelijk op haar liefde uit is. Het eindigt ermee dat ook Maksa voor moord gevangen wordt gezet.

Ergens, niet ver van Leipzig, is een vrouwengevangenis. Er zitten driehonderd moordenaressen gevangen. Twee ervan zijn Maksa en Lena. De grote hoedster is “het vrouwtje”, een kleine, niet al te moje vrouw die voor vele veranderingen, zeg verbeteringen, in de gevangenis heeft gezorgd. “Het vrouwtje” houdt therapeutische sessies met de moordenaressen, en de veelvuldige, door haar gedirigeerde, koorgezangen hebben een al even therapeutische werking. Hoewel “het vrouwtje” een sleutelrol speelt in Het koor van de 300 moordenaressen, ontwikkelt deze verhaallijn zich pas tegen het einde van het boek – ja dat hele koor van driehonderd moordenaressen komt pas tegen het einde van het boek aan bod. Het is waar de roman een haast surrealistiese lading krijgt. Ofnee. Wacht. Anders.

Want het zal wel. Dat Du Gardijn een te totalitair en te verstikkend beeld schetst van het toenmalige Oost-Berlijn. Jaja. Dat zal best. Ik weet het niet. Ik was toen niet daar, ik ben maar één keer in Berlijn geweest, dat was aan deze zijde van de millenniumwending, de muur was allang verleden tijd, ik was niet heel erg onder de indruk van Berlijn maar achteraf hoorde ik uit vele monden dat ik me niet in de goede wijken begeven had, ik had naar daar en daar moeten gaan, waar het allemaal veel mojer was dan waar ik geweest was. Het zal wel. Het zal allemaal wel. En toen kwam de overheid en zei dat de mensen niet naar hun werk mochten, dat de kinderen niet naar school mochten, dat niemand na tien uur ’s avonds nog de straat op mocht, dat je louter geboeid en gekneveld de supermarkt in mocht, dat de oude mensen moesten sterven zonder ooit nog hun kinderen of hun geliefden te zien, dat wie zich niet liet inspuiten met een of ander veel te snel ontwikkeld serum waarvan niemand de effecten op langere termijn kon voorspellen niet het recht had om op restaurant of op kaffee te gaan, en ik zei Het totalitarisme is geïnstalleerd, we moeten iets doen en monneer Bepaaldekeuzeshebbenbepaaldegevolgenendatisaltijdalzogeweest zei Ik vind niet dat het totalitarisme geïnstalleerd is en ik dacht hoeveel totalitarisme moet er zijn voor je het totalitarisme mag noemen? En de koning danst op de muziek van een fascist, de koning staat met zijn bolle kop vrolijk te wiegen op de muziek van een fascist, en ik denk is dat niet het begin van verstikking? Mijn ademen alleszins al wat stroever bedacht ik me dat het fascisme zo zou komen: met de koning vrolijk, de koning dansend, de koning die van de krommen aas gebaart. Hoe stroef moet het ademen gaan voor er sprake is van verstikking? Ik weet het niet, maar wat meer is –

want er is altijd meer –

wat meer is, is dit: waarom moeten Nederlanders proza toch altijd aan een of andere buitenromaneske realiteit toetsen? Een romancier is geen historicus. Waarom literatuur meten aan een lat die iets zeggen wil over het “wie es eigentlich gewesen war”, er zijn altijd anderen die beter kunnen zeggen wie es eigenlich gewesen war en die mogen anderen dan op de vingers tikken en zeggen ja so war es dus nicht. Nicht zo verstikkend en nicht zo totalitair, jajaja, het zal wel, er waren geloof ik ook westberlijners die liever in het oosten dachten te wonen, hoeveel verstikking is verstikkend genoeg, de koning danst op de muziek van een fascist en Boele zegt dat dat het verschrikkelijke was, voor ons westerlingen, toen, in de jaren tachtig, dat de Stasi alles van je wist, in zo’n soort maatschappij hoopte je toch nooit te hoeven leven, en nu, zegt Boele, geven we al onze privacy prijs aan koekjes en aan het internet, de grote bedrijven weten nu misschien wel meer van ons dan de Stasi ooit van haar burgers wist, misschien is het waar wij nu leven wel verstikkender en totalitairder dan ooit, en so war es dus nicht, waarom moet ik verdomme een abonnement nemen als ik alleen even wil lezen wat een of andere gast over een of ander boek geschreven heeft, nog een reden om kranten te mijden als de pest, maar wat ik zeggen wil is dat realiteitszin volgens mij niet de voornaamste waarde is in Het koor van de 300 moordenaressen. Misschien vergis ik me, maar het lijkt me dat het Du Gardijn er niet om te doen is een volledig en juist beeld te schetsen van het toenmalige Oost-Berlijn (en misschien had hij er wel beter aan gedaan om een fictieve plek in een fictieve tijd als achtergrond te gebruiken), hij lijkt mij, eerder, een podium te willen geven aan een bepaald soort vervreemding.

Die bijna hypnotiese vervreemding.

Dat vreemde sfeertje dat er doorheen gans de roman hangt.

Dat beklemmend is ja, maar ook bijna kinderlijk, bijna sprookjesachtig. Dat onwerkelijke. Dat, sja, toch, dromerige. De ene keer neigend naar een nachtmerrie. De andere keer alleen maar verwarrend. En soms welhaast mooi.

Gardijns instrument, de taal, is overeenkomstig gestemd. Lange, meandere zinnen, vol komma’s, soms lichtelijk naïef, of, in ieder geval toch, impressionisties. De ene keer is Lena aan het woord, de andere keer Maksa. Iemand zei dat Du Gardijn doorsloeg in zijn schrijfstijl maar ik vind zijn stijl werkelijk prachtig. Ook de taal is gezang hier, ook de taal hypnotiseert. Uiteindelijk creëert het een heel nieuw universum dat het bestaande universum niet wenst te reproduceren maar zo haar eigen wetmatigheden heeft. Geloven in een tunnel naar West-Berlijn kan, je woonst veil hebben voor een spijkerbroek kan, een gevangenis met driehonderd moordenaressen kan, een vrouw die met liefde het koor leidt kan, gelouterd de gevangenispoort uitlopen kan ook. Kan allemaal zo erg dat het universum van Het koor van de 300 moordenaressen iets is waar je zo maar in zou kunnen verdwalen, hier en nu op goede dag of in een daar en dan op een kwadere dag – want in een land waar de koning danst op de muziek van een fascist is er nog veel meer verstikking mogelijk.

Het koor van 300 moordenaressen

Auteur: Willem du Gardijn (Nederland)
Soort boek: Nederlandse DDR roman
Uitgever: Uitgeverij Koppernik
Verschijnt: 25 maart 2025
Omvang: 232 pagina’s
Uitgave: paperback / ebook
Prijs: € 22,50 / € 11,50
Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de nieuwe roman van Willem du Gardijn

De vriendinnen Anna en Maksa, die werken bij Die Fleisch Union Berlin, worden door een functionaris van de partij uitgenodigd voor een gesprek. De intimiderende ontmoetingen zetten een keten van gebeurtenissen in gang die niet anders dan noodlottig lijkt te kunnen eindigen.

In Het koor van de 300 moordenaressen roept Willem du Gardijn, in zijn geroemde stijl, de donkergrauwe wereld van Oost-Berlijn in de jaren tachtig van de vorige eeuw op. Ondanks de grove ernst van de communistische ideologie en het verraad door je naasten schetst hij een intrigerend claustrofobische wereld die toont dat het zelfs in de meest uitzichtloze tijden saamhorigheid een ontsnapping kan bieden.

Willem du Gardijn (1964) studeerde in Utrecht en Berlijn. In 2008 publiceerde hij de roman Monografie van de mond. Daarmee werd hij genomineerd voor de Academica Literatuur Prijs. In 2011 verscheen zijn buitengewoon goed ontvangen verhalenbundel Negen raven. In 2016 volgde de roman Bevrijding. In de herfst van 2018 verscheen de verhalenbundel Het grote vakantiepark. Met deze verhalenbundel stond du Gardijn op de longlist van de Bookspot Literatuurprijs. Zijn laatste roman Het einde van het lied (2021) stond op de longlist van de Libris Literatuur Prijs en de Boekenbon Literatuurprijs 2022.

Willem du Gardijn (Nederland) – Het einde van het lied
Nederlandse roman
Recensie van Tim Donker
Weergaloos mooi. Het nam me mijn adem. Het stolde mijn bloed. Het zette de tijd stil. Dit is literatuur van het allerhoogste nivo…lees verder >

Bijpassende informatie

Nieuwe Nederlandse romans

Recensie, Schotse roman, Schotse schrijver

Alasdair Gray – Arm ding

6 maart 2025 Redactie

Alasdair Gray Arm ding recensie en informatie over de Schotse roman uit 1992. Op 6 maart 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de Nederlandse vertaling van de roman Poor Thing van de uit Schotland afkomstige schrijver Alasdair Gray. Hier lees je informatie over de inhoud van de roman, de schrijver, de vertaler en over de uitgave.

Alasdair Gray Arm ding recensie en informatie

“Geestig en heerlijk geschreven.” (New York Times)
“Een schitterend, levendig, grappig, vies, intelligent boek.” (London Review of Books)
“De grootste Schotse romanschrijver sinds Sir Walter Scott.” (Anthony Burgess)

Arm ding recensie van Tim Donker

Hoe veellagig kan film zijn, weet jij dat?, en waarom moet beeld altijd voorop? Arm ding, ik kursiveer dit nu maar op de site staan titels nooit kursief dus waarom doe ik eigenlijk moeite maar goed, Arm ding dus, is verfilmd & dan zegt iets, dan zegt iemand, dan zegt één of andere zwakbegaafde Vond je de film Poor things vreemd? Dat is het boek ook, alsof het vanzelfsprekend is dat je de film natuurlijk hebt gezien al lang voor je er überhaupt maar aan kon denken om het boek te lezen, en men vindt zulke zever dan klaarblijkelijk nog zijflapwaardig ook nog ook, waar gaat het heen als zelfs uitgevers als stilzwijgend onderschrijven dat de verfilming voor elke gemiddelde lezer ook al voor het boek uit gaat, ik zag de film ik vond die beter dan het boek maar het was alweer de butler die het had gedaan dat dacht ik al, & alleen vroeger, in mijn late tienerjaren, toen we al in Eindhoven woonden want toen hadden we een videorecorder en een videotheek op loopafstand, keek ik regelmatig films en dan, inderdaad, meestal verfilmingen, van boeken van Stephen King want iets anders las ik niet in die jaren, en dan zaten we, mijn moeder en ik, op de bank met koffie en koek of met wijn en nootjes (o alleen God weet hoe erg ik mijn moeder mis) en dan begon ik, vaak al in het begin maar nooit later dan ergens halverwege, aan een lange verhandeling die ik inluidde met “Dat is in het boek helemaal anders”, en dan hoorde ik mijn moeder al zuchten want die had een hekel aan mijn exposés over hoe het boek veel beter was dan de film en net dat maakte het voor mij des te leuker om ermee door te gaan, tot ik het zelf zat werd, en later werden we die films ook zat, en nog weer later bevond ik me op een opleiding waar ik als cineast vanaf zou komen, dacht ik, want dat leek me het hoogst haalbare op die opleiding maar in mijn leven was films maken ten beste plan B, en nog weer later was ik niks niemendal alleen maar een vader een postbezorger een muziekliefhebber een mens en een lezer, een lezer met een boek, een boek dat Arm ding heet en dat verfilmd is, en ik vraag me af hoe, hoe meerlagig dit boek is, en hoe meerlagig film uiteindelijk kan zijn.

Waarschijnlijk heeft Yorgos Lanthimos de hoofdtekst van Arm ding als uitgangspunt genomen want dat kun je lekker vet aanzetten, maar zelfs die hoofdtekst is al tamelijk meerduidig. (dat is al één ding dat ik haat aan verfilmingen, wittenie, dat je zit te kijken naar een tot eindgeldig verklaarde interpretatie van die ene der vele lezers). We bevinden ons ergens aan het eind van de negentiende eeuw en Godwin Baxter is een, lawwezeggûh, “excentrieke” wetenschapper. Van kindsbeen af opgeleid in de mediese kunst door zijn al even eigengereide vader heeft Baxter het hoogst maryshelleyekse bereikt – hij is nu levensschepper. Shelleys meisjesnaam was, ja, Godwin; Grays roman zit stampensvol met dit soort knipoogjes. Op een avond springt de hoogzwangere Victoria in de Clyde waardoor zij komt te overlijden. Ze is het zat, zo zullen we later in het boek leren; ze is haar leven zat: haar gewelddadige, gevoelsarme vader; haar dominante, normatieve, bekrompen man, een militair van grote faam; het keurslijf waarin ze gedwongen wordt. Victoria’s lijk wordt opgevist door een vriend van Baxter, een vent wiens baan het is om lijken uit de Clyde op te vissen! De man tipt Baxter en die komt het lijk halen, snijdt de foetus uit het lijf van Victoria en via een operatie weet hij de hersens van de ongeboren baby in het hoofd van Victoria te plaatsen en deze laatste uiteindelijk weer tot leven te wekken. Een volwassen vrouw met een markant litteken boven op haar hoofd, de hersens van een baby, de vrolijkheid en onbevangenheid van een kind in een -kennelijk- aantrekkelijk vrouwenlichaam, jajaja, ik kan me de kolderieke scènes reeds voorstellen! Kostuumdrama met kolderieke, kleurrijke personages die ongebruikelijke koppen hebben – op zeker het soort film waarvoor de akteurs langer in de griem zitten dan dat ze bezig zijn met akteren. Hoe ook, huisvriend Archibald McCandless, ook een dokter, treft de inmiddels tot Bella omgedoopte Victoria op een dag aan achter de pianola, uitzinnig, extaties, volkomen opgaand in haar spel (en nu we het toch over beeld hebben: bij deze passage zag ik Henryk Górecki voor me – hoe die, in een documentaire van Reinbert de Leeuw, zingend, swingend, achter de piano zat, in mijn herinnering speelde hij Pools volkswijsje maar dat laatste weet ik niet meer zeker) & hij is direkt verkocht. Liefde bloeit op, dan en daar, een weinig later al besluiten “Bella” en Archibald te trouwen.

Een bizarre, sprookjesachtige liefdesgeschiedenis ja ik zie de film al voor me. Maar dat is maar de eerste laag. Want evengoed kun je in Arm ding een feministies pamflet lezen over de door de man gemaakte of minimaal toch gevormde vrouw. De door man en vader onder de duim gehouden Victoria krijgt in een twede leven opnieuw pas in mannenhanden gestalte: eerst door Baxter als levensschepper en opvoeder en later aan de zijde van McCandless waar zij misschien in de eerste plaats echtgenote heeft te zijn, hoezeer McCandless haar ook haar eigen pad als medicus gunt. In de hoofdtekst heeft de lezer naar dat laatste vooral het raden. Ze is begaan met de zwakken, met vrouwen en sexualtiteit, met abortus maar het blijft bij snelle blikken in de toekomst daar het verhaal afbreekt nog voor “Bella” McCandless haar professionele ambities ten volle waar kan maken. Ergens, zo’n beetje voor het midden van de roman, wordt “Bella” (dan nog) Baxter geschaakt door Duncan Wedderburn, een achterbakse, weke, gluiperige en neurotiese advocaat. Schaken is misschien niet helemaal het goede woord; “Bella” is niet erg gekant tegen het reisje over de wereld dat Wedderburn haar voorspiegelt. Aan zijn zijde, met hem, maar vooral ook zonder hem, ontdekt “Bella” haar sexualiteit. Vrouwelijke lustgevoelens; de vrouw de baas over haar eigen sexualiteit; hoe een intelligente, leergierige, vrolijke, empathische vrouw ook doorlopend “geil” kan zijn; we hebben niet perse een Simone de Beauvoir nodig om daar iets van te vinden. Maar zou Lanthimos ook dit lijntje hebben opgepikt?

En dan. Arm ding is wel erg grotesk. Aan het einde zit een scene waarin Victoria’s vader en voormalig echtgenoot hun opwachting maken & de degens worden gekruist. Gray gebruikt zulke dikke lage verf voor zijn vertelling dat het niet anders kan of iets wordt hier gepercifleerd of op zijn minst gepasticheerd. De negentiende-eeuwse roman, de kostuumfilm (kon Gray al op zijn klompen aanvoelen dat Arm ding ging verfilmd worden?), heel dat duister-romantiese sfeertje, er worden, dunkt me, draken mee gestoken; een “hilarische” (als er één stukgebruikt rotwoord is!) “politieke allegorie” misschien niet, maar duidelijke aanwijzingen dat je het niet allemaal bloedserieus moet nemen, lijkt Gray toch wel te geven.

En dat is maar de hoofdtekst! Want neem dit. Arm ding is je bekende “gevonden manuscript”; Gray heeft het niet geschreven, alleen maar bezorgd! Schrijver van de hoofdtekst is Archibald McCandless, ja. Voor de volledigheid laat Gray McCandless tekst uitluiden met een brief van Victoria McCandless aan het nageslacht; haar kleinkind die de roman en brief misschien ergens in de jaren zeventig van de twintigste eeuw zal lezen. Uit die brief valt op te maken dat er niks klopt van alles wat we tot nog toe hebben gelezen. Godwin Baxter was geen gekke geleerde, Victoria werd niet uit de dood opgewekt, Wedderburn was geen schurk en Archibald McCandless al zeker niet de innemende, verlegen, warmbloedige romanticus zoals we die op de voorgaande bladzijden hebben leren kennen. Alles ging helemaal anders. En ik las dat en in eerste dacht ik hum en tsss en hmm. Wie wil iets moois zien, en dan iemand naast zich hebben die al die schoonheid gaat kapotanalyseren? Maar bij verdere lezing blijkt de brief van Victoria McCandless een zoveelste laag. Misschien krijg je als lezer nog wel een veeg uit de pan. Misschien ben je toch wel latent misogyn als je Archibald McCandless een sympathieke figuur vond, of als je de vrolijke, lieve, maar vooral erg kinderlijke “Bella” Baxter iets aantrekkelijks vond hebben. Sja. Das dan misschien de eerste keer dat schoonheidsbeleving een suspekt bijsmaakje krijgt en dat in zichzelf is al iets wat weinigen Gray zullen nadoen.

Pas in het allerlaatste deel neemt Gray zonder mombakkes de pen op: hij is degene die het boek als geheel annoteert, inkleurt en kadreert. Andermaal wordt de lezer met vragen geconfronteerd. Is dit Grays ultieme poging tot historisering van Arm ding? Of wordt hier de geschiedschrijving in zichzelf op de korrel genomen? Uiteindelijk is immers alles fictie, wetenschap evengoed als religie. Alles is maar verhaal voor de mens om vat te krijgen op dat wat hem omringt.

Te denken, is wat Arm ding geeft. Ik vond het boek niet vreemd. Ik vond het boek prikkelend. Het boorde aan. Filosofie. Politiek. Dingen. Het leven. Alles. Ja. Dat is wat het is. Een boek over alles.

Arm ding

Auteur: Alasdair Gray (Schotland)
Soort boek: Schotse roman
Origineel: Poor Things (1992)
Nederlandse vertaling: Robbert-Jan Henkes
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 6 maart 2025
Omvang: 336 pagina’s
Uitgave: paperback
Winnaar Whitbread Novel Award
Boek bestellen bij: Bol / Libris

Flaptekst van de roman uit 1992 van Alasdair Gray

De wetenschappelijke ambitie van Godwin Baxter om de perfecte metgezel te creëren lijkt werkelijkheid te kunnen worden wanneer hij het verdronken lichaam van de mooie Bella Baxter vindt dat hij weer tot leven weet te wekken. Zijn droom wordt echter gedwarsboomd door de jaloerse liefde van dr. Archilbald McCandless voor zijn creatie. Maar wat denkt Bella ervan?

Arm ding is tegelijkertijd een satirische versie van de klassieke Victoriaanse roman en een hilarische politieke allorgie over de onverenigdbaarheid van de verlangens van de mannen en de onafhankelijkheid van vrouwen.

Alasdair Gray (28 december 1934, Riddrie, Glasgow, Schotland – 29 december 2019, Shieldhall, Glasgow) is een Schotse schrijver en kunstenaar. Zijn magnum opus Lanark verscheen in 2017 in Nederlandse vertaling bij Koppernik. Hij wordt beschouwd als een klassieker en werd door The Guardian “een van de mijlpalen van de twintigste eeuw” genoemd. Arm ding (1992) won de Whitbread Novel Award en de Guardian Fiction Prize en werd in 2023 verfilmd door de Griekse filmregisseur Yorgos Lanthimos.

Bijpassende boeken en informatie

Nederlandse dichters, Nederlandse schrijfster, Poëzie

Jolanda Kooijmans – Addertje

6 maart 2025 Redactie

Jolanda Kooijmans Addertje recensie en informatie boek met nieuwe poëzie van de Nederlandse dichteres. Op 6 maart 2025 verschijnt bij Uitgeverij Koppernik de nieuwe dichtbundel van de uit Nederland afkomstige schrijfster Jolanda Kooijmans. Hier lees je informatie over de inhoud van het boek, de dichteres en over de uitgave.

Jolanda Kooijmans Addertje recensie en informatie

Als er in de media een boekbespreking of recensie verschijnt van Addertje het nieuwe boek met gedichten van Jolanda Kooijmans, dan besteden we er op deze pagina aandacht aan.

Addertje

Auteur: Jolanda Kooijmans (Nederland)
Soort boek: gedichten, poëzie
Uitgever: Koppernik
Verschijnt: 6 maart 2025
Omvang: 152 pagina’s
Uitgave: paperback
Prijs: € 22,50
Boek bestellen bij: Boekhandel / Bol

Flaptekst van het nieuwe boek van de Nederlandse dichteres Jolanda Kooijmans

In Addertje ontmoeten we het demonische wezen Addertje dat haar moeder zoekt. Het bange meisje Zuuz dat de stem van de duivel heeft gehoord. Haar oudoom Drie die eindeloos op sterven ligt. De kinderen misbruikende priester Bubblebeez die de hel onder zijn toog meedraagt. De eeuwig klagende teinreiziger Constant en de zeldzame watersatan, aan de andere kant van het gangpad, die het op hem gemunt heeft.

Addertje is een wonderlijk lichte, fijnzinnige en diepzinnige dichtbundel over de duivel. De vier verhalende gedichten gaan over het kwaad, over vervreemding, verdraaiing, angst, het verloren lopen in de wereld, het pauzeren van een kritische grens. Het archetype van de duivel wordt opnieuw geboren in een veelheid van vromen en gedaanten en hij is verrassend anders dan je denkt.

Jolanda Kooijman is dichter en beeldend kunstenaar. Haar gedichten verschenen onder andere bij De Revisor, Deus ex machina, Ooteoote en in de bundels De Branie en De aarde. Haar debuutbundel Twee ton verscheen in 2020.

Bijpassende boeken en informatie

Nederlandse dichteressen